Şîa ve Ehl-i Sünnet’e Göre İmâmet (Kummî ve İbn Kesîr Tefsirleri Çerçevesinde)
Küçük Resim Yok
Tarih
2020
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
İmâmet mevzuu, Şîa’yı diğer Müslüman grup olan Ehl-i Sünnet’ten ayıran en önemli meseledir. Şîa, imâmeti itikadi bir mesele olarak görmüş ve “Üsûlu’d-Din”den (dinin temel prensipleri) kabul etmiştir. Onlara göre ilahi kararla tayin olunan ismet sahibi oniki imam/halife vardır. Bu imamların ilki Ali b. Ebî Tâlib’dir (ö. 40/661) ve sonraki imamlar da onun soyundandır. İmâmeti nübüvvetin devamı olarak kabul eden Şîa, bu konuya oldukça önem vermiş ve görüşlerini desteklemek için ayet ve hadislerden deliller getirmiştir. Buna karşın Ehl-i Sünnet, Kur’an’da ve sünnet’te halifenin tayin edilmesi ile ilgili açık bir delilin olmadığını savunmuş ve Şîa’nın iddialarını kabul etmemiştir. Bu çalışmada öncelikle Şîa’nın ve Ehl-i Sünnet’in imâmet anlayışı incelenmiş, Şîa’nın imâmetle olduğunu iddia ettiği bir kısım ayetler, ilk dönem muteber Şiî müfessirlerinden kabul edilen Kummî’nin (ö. 307/919) ve Ehl-i Sünnet’in önemli müfessirlerinden İbn Kesîr’in (ö. 774/1373) tefsirleri çerçevesinde değerlendirilmiştir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
Tasavvur - Tekirdağ İlahiyat Dergisi (Online)
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
6
Sayı
2
