Posthuman and Human-Nonhuman Relationship in Ory and Crake
Yükleniyor...
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Recently, numerous scientific and technological advances have taken place and the idea of man as the measure of all things has been challenged by the flourishing manifestations of trans-/posthumanism. Therefore, what it means to be human has been questioned by various theoreticians like Cary Wolfe, N. Katherine Hayles, and Donna Haraway. In this regard, concepts like Self/Other, human/non-human, body/mind are analysed in the framework of trans- and posthumanism. Margaret Atwood’s Oryx and Crake (2003) not only indicates a posthuman condition but also illustrates the question of identity regarding the characters. Consequently, this study discloses breaking points which involve issues of authenticity, othering, as well as identity explorations of the individuals based on post-/transhumanist theories and significant issues of the contemporary age. In addition, the study scrutinizes the human-nonhuman animal relationship and how it contributes to the identity formation of the human in a posthuman era.
Son yıllarda çeşitli bilimsel ve teknolojik gelişmelerin meydana gelmesiyle insan her şeyin ölçüsüdür fikrini savunan hümanist bakış açısına karşı trans-/posthümanist akımlar meydan okumaya başlamıştır. Üstelik insan olmanın anlamı, Cary Wolfe, N. Katherine Hayles, Donna Haraway gibi kuramcılar tarafından sorgulanmıştır. Bu noktada ben/öteki, insan/insan olmayan, beden/akıl kavramları trans-/posthümanizm çerçevesinde yeniden şekillenmiştir. Distopya türünün örneklerinden Margaret Atwood’un Antilop ve Flurya (2003) romanı sadece insan sonrası durumu gözler önüne sermekle kalmaz, aynı zamanda karakterlerin kimlik sorununu da gösterir. Bu çalışma özgünlük, ötekileştirme, kimlik arayışı kavramlarını post-/transhümanist kuramlar ve dönemin öne çıkan meseleleri bağlamında değerlendirerek ana karakterlerin kırılma noktalarını inceler. Aynı zamanda insan merkezciliğin radikal bir zemin bularak insan sonrası çağın da etkisiyle yaratabileceği felaket senaryolarında insan olmayan hayvanlarla ilişkinin nasıl şekillendiği, insanın kimlik oluşumuna nasıl katkıda bulunduğu da irdelenmiştir.
Son yıllarda çeşitli bilimsel ve teknolojik gelişmelerin meydana gelmesiyle insan her şeyin ölçüsüdür fikrini savunan hümanist bakış açısına karşı trans-/posthümanist akımlar meydan okumaya başlamıştır. Üstelik insan olmanın anlamı, Cary Wolfe, N. Katherine Hayles, Donna Haraway gibi kuramcılar tarafından sorgulanmıştır. Bu noktada ben/öteki, insan/insan olmayan, beden/akıl kavramları trans-/posthümanizm çerçevesinde yeniden şekillenmiştir. Distopya türünün örneklerinden Margaret Atwood’un Antilop ve Flurya (2003) romanı sadece insan sonrası durumu gözler önüne sermekle kalmaz, aynı zamanda karakterlerin kimlik sorununu da gösterir. Bu çalışma özgünlük, ötekileştirme, kimlik arayışı kavramlarını post-/transhümanist kuramlar ve dönemin öne çıkan meseleleri bağlamında değerlendirerek ana karakterlerin kırılma noktalarını inceler. Aynı zamanda insan merkezciliğin radikal bir zemin bularak insan sonrası çağın da etkisiyle yaratabileceği felaket senaryolarında insan olmayan hayvanlarla ilişkinin nasıl şekillendiği, insanın kimlik oluşumuna nasıl katkıda bulunduğu da irdelenmiştir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Margaret Atwood, posthumanism, animal rights, othering, subject, posthümanizm, hayvan hakları, ötekileştirme, özne
Kaynak
HUMANITAS - Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
7
Sayı
13
