Türkçede ediz > égiz “Yüksek, Yüce” Sözcüğü Üzerine
Küçük Resim Yok
Tarih
2023
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Eski Türkçenin sözvarlığı içerisinde yer alan ediz sözcüğü, ilk olarak Eski Uygur Türkçesi metinlerinde karşımıza çıkmaktadır. “yüksek, yüce” anlamlarına gelen ediz, çeşitli ses değişimleri geçirerek tarihi Türk şivelerinde de kullanılmaya devam etmektedir. Eski Türkçedeki /d/ sesi, Karahanlı ve Harezm Türkçelerinde /?/ sesine, Doğu Türkçesinde ise /y/ sesine dönüşmektedir. /d/ sesinden gelen /y/ sesi, Doğu Türkçesinde birkaç sözcükte -istisnai bir biçimde- /g/ sesine dönüşmüş biçimiyle tanıklanmaktadır. Eski Türkçedeki ediz sözcüğü, Doğu Türkçesinde égiz biçiminde yer almaktadır. Çalışmada, ediz sözcüğünün égiz biçimine dönüşme süreci, geçirdiği ses değişimleri ve anlam farklılıkları ortaya konacaktır. Eski Türkçe metinlerden başlayarak Karahanlı, Harezm ve Doğu Türkçesi gibi tarihi Türk şiveleri metinlerinde ediz sözcüğünün geçtiği örnekler tespit edilecek, ediz (> égiz) sözcüğü bağlam içerisinde incelenip değerlendirilecektir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Etimoloji, Doğu Türkçesi, Eski Türkçe, ediz, yüksek
Kaynak
Humanitas - Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
11
Sayı
INCSOS VIII Özel Sayısı
