Karayemiş (Prunus laurocerasus L.) bitkisinin ın vıtro doku kültürü optimizasyonu

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorSavalan, Şeyda
dc.contributor.authorDoğan, Gülfem
dc.date.accessioned2024-10-29T18:45:04Z
dc.date.available2024-10-29T18:45:04Z
dc.date.issued2024
dc.departmentEnstitüler, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarımsal Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı
dc.descriptionFen Bilimleri Enstitüsü, Tarımsal Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı
dc.description.abstractKarayemiş (Prunus laurocerasus L.), peyzaj düzenlemesinde parlak, koyu yeşil yaprakları ve kokulu beyaz çiçekleri ile süs değeri açısından ünlüdür. Ancak, estetik çekiciliğinin ötesinde, karayemiş, biyolojik önemine katkıda bulunan çeşitli fitokimyasal özelliklere sahiptir. Başlıca fitokimyasallarından biri, amygdalin gibi siyanojenik glikozitlerdir. Ayrıca çeşitli farmakolojik aktiviteler sunan triterpenoidler, flavonoidler, fenolik bileşikler ve tanenler içerir. Karayemişin çoğaltımı, doğal olarak tohum dağılımı yoluyla veya yapay olarak vejetatif çoğaltma yöntemleriyle gerçekleşebilir. Tohum dağılımı, uygun habitatlarda genetik çeşitliliği ve doğal çoğalımı sağlar. Aynı zamanda, in vitro mikroçoğaltma, karayemişin çoğaltılması, korunması ve genetik iyileştirilmesi için önemli avantajlar sunar, sürdürülebilir yetiştirme uygulamalarını ve çeşitli pazar taleplerini karşılamak üzere yeni çeşitlerin geliştirilmesini kolaylaştırır. Bu çalışmada, Kırklareli ilinin Lüleburgaz ilçesinden toplanan Karayemiş (Prunus laurocerasus L.) bitkilerinin sürgün uçlarını kullanarak farklı bitki büyüme düzenleyicileri kombinasyonları ile bitkinin in vitro mikroçoğaltımı amaçlanmıştır. Dış ortam koşullarından toplanan eksplantların sterilizasyon aşamasında civa klorür (HgCl2) kullanılmış ve %0,1 HgCl2 içeren ortamdan 8 dakika sonra başarılı sonuç elde edilmiştir. En iyi çoğaltım sonucu, 1 mg/l BAP, 0,5 mg/l GA3 ve 0,1 mg/l IBA içeren MS ortamından elde edilmiştir. 21 gün sonra 5 cm uzunluğa ulaşan sürgünler köklendirme ortamına aktarılmıştır. Tüm ortamlarda dört hafta içinde köklenme gözlenmiş olup, en güçlü ve uzun kök, 2 mg/l IBA, 0,5 mg/l GA3 ve 0,15 g/l Fe-EDDHA içeren MS 0 ortamından elde edilmiştir. Son olarak, köklenen bitkiler seradaki saksılara aktarılmıştır. Anahtar Kelimeler: Karayemiş, in vitro, Mikroçoğaltım, Köklendirme, Süs Bitkisi, Fe-EDDHA
dc.description.abstractCherry laurel (Prunus laurocerasus L.) is renowned for its ornamental value in landscapingdue to its glossy, dark green leaves and fragrant white flowers. However, beyond its aesthetic appeal, cherry laurel possesses several phytochemical properties contributing to its biological significance. One of the primary phytochemicals in cherry laurel is cyanogenic glycosides, such as amygdalin. Cherry laurel contains triterpenoids, flavonoids, phenolic compounds, and tannins, which offer various pharmacological activities. Cherry laurel regeneration can ocur naturally through seed dispersal or artificially through vegetative propagation methods. Seed dispersal facilitates genetic diversity and natural regeneration in suitable habitats. At the same time, in vitro micropropagation offers significant advantages for the propagation, conservation, and genetic improvement of cherry laurel, facilitating sustainable cultivation practices and the development of novel varieties to meet diverse market demands. The aim of the study was to conduct an in vitro micropropagation experiment using shoot tips of Cherry laurel (Prunus laurocerasus L.) plants collected from Lüleburgaz district of Kırklareli province, Turkey, with different combinations of plant growth regulators. During the sterilization stage of the collected explants from outdoor conditions, mercury chloride (HgCl2) was utilized, and the successful result was obtained from a medium containing 0,1% HgCl2for 8 minutes. The best regeneration result was achieved from MS medium containing 1 mg/l BAP, 0.5 mg/l GA3, and 0.1 mg/l IBA. Shoots reaching a length of 5 cm after 21 days were transferred to a rooting medium. Rooting was observed in all mediums within four weeks, with The strongest and longest root was obtained from 0 MS medium containing 2 mg/l IBA, 0,5 mg/l GA3, and 0,15 g/l Fe-EDDHA. Finally, rooted plants were transferred to pots in the greenhouse. Keywords: Cheery Laurel, in vitro, Micropropagation, Rooting, Ornamental Plant, Fe-EDDHA
dc.identifier.endpage47
dc.identifier.startpage1
dc.identifier.urihttps://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=usXiZIM9Lp0wk-YzRoaT-wh1MyCy72GEDw3OEGm39z7TNKbXxYQVKcByB7JCzlTp
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.11776/15376
dc.identifier.yoktezid887700
dc.language.isotr
dc.publisherTekirdağ Namık Kemal Üniversitesi
dc.relation.publicationcategoryTezen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.subjectBiyoteknoloji
dc.subjectBiotechnology ; Ziraat
dc.titleKarayemiş (Prunus laurocerasus L.) bitkisinin ın vıtro doku kültürü optimizasyonu
dc.title.alternativeOptimization of in vitro tissue culture of cherry laurel (Prunus laurocerasus L.) plant
dc.typeMaster Thesis

Dosyalar

Koleksiyon

Fen Bilimleri Enstitüsü Tez Koleksiyonu