Prostat Kanseri Tanısında Mevcut Biyobelirteçler ve İdrar Sarkozini

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorArpa, Medeni
dc.contributor.authorŞirikci, Önder
dc.contributor.authorAkgül, Murat
dc.contributor.authorTınay, İlker
dc.contributor.authorHaklar, Goncagül
dc.contributor.authorTürkeri, Levent
dc.date.accessioned2024-10-29T17:55:18Z
dc.date.available2024-10-29T17:55:18Z
dc.date.issued2023
dc.departmentTekirdağ Namık Kemal Üniversitesi
dc.description.abstractAmaç: Prostat kanseri, erkeklerde kansere bağlı ölümler arasında ikinci sırada yer almaktadır. PCa tanısında parmakla rektal muayene, serum PSA ve biyopsi kullanılan temel araçlardır. PSA’nın özgüllüğünün düşük olması gereksiz biyopsilere neden olmaktadır. Bu nedenle özgüllüğü yüksek olan biyobelirteçlere ihtiyaç vardır. Sarkozinin prostat kanseri tanısındaki rolüne ilişkin çalışmalar mevcuttur. Ancak çalışma dizaynlarındaki farklılar nedeniyle sonuçlar karşılaştırılabilir değildir. Çalışmada idrar sarkozin düzeyi ile proPSA’nın PCa tanısındaki performansını mevcut biyobelirteçlerle karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Prostat biyopsisi yapılan toplam 105 hasta çalışmaya alındı. Bu hastaların PSA, fPSA, %fPSA, p2PSA, prostat volümü ve phi ile idrarda sarkozin düzeyleri ölçülerek karşılaştırıldı. Bu parametrelerin tanı koyma performansları ROC eğrisi analizleriyle değerlendirildi ve kesme değerleri, duyarlılık ve özgüllükleri karşılaştırıldı. Ayrıca PCa hastaları Gleason skorlarına göre (<7 ve ?7) iki gruba ayrılarak bu parametrelerin dağılımları incelendi. Bulgular: Serum PSA, p2PSA ve idrar sarkozin düzeyleri, biyopsi pozitif grupta daha yüksek olmasına rağmen istatistiksel olarak farklı değildi. Ancak phi değeri biyopsi pozitif grupta anlamlı şekilde daha yüksek, %fPSA ve PV değerleri ise daha düşüktü. Sarkozin ve PSA, GS? 7 grubunda anlamlı yüksekti. Belirteçlerin duyarlılıklarının %90 olduğu kesme değerlerinde sırasıyla %fPSA, PV ve phi’nin özgüllükleri PSA’dan yüksek idi. Sonuç: İdrar sarkozin’in PCa tanısında tek başına yeterli olmadığı, GS?7 olduğu riskli PCa hastalarında kullanılabileceği tespit edildi. Phi, %fPSA ve PV’nin PCa tanısında PSA’dan daha iyi oldukları görüldü. Bunun yanı sıra PV’nin phi’nin özgüllüğünü iyileştirebileceği tespit edildi.
dc.identifier.doi10.56615/tkbd.2023.07
dc.identifier.endpage63
dc.identifier.issn2980-0749
dc.identifier.issue1en_US
dc.identifier.startpage54
dc.identifier.trdizinid1170337
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.56615/tkbd.2023.07
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1170337
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.11776/13943
dc.identifier.volume21
dc.indekslendigikaynakTR-Dizin
dc.language.isotr
dc.relation.ispartofTürk Klinik Biyokimya Dergisi
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.subjectKanser
dc.subjectProstat
dc.subjectSarkozin
dc.subjectPhi
dc.subjectProPSA
dc.titleProstat Kanseri Tanısında Mevcut Biyobelirteçler ve İdrar Sarkozini
dc.typeArticle

Dosyalar

Koleksiyon

TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu