Over kanserinde WDR12 ifadesinin klinik öneminin araştırılması

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorBatar, Bahadır
dc.contributor.authorTepe, Buse
dc.date.accessioned2024-10-29T18:45:10Z
dc.date.available2024-10-29T18:45:10Z
dc.date.issued2024
dc.departmentEnstitüler, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Tıbbi Genetik Ana Bilim Dalı
dc.descriptionSağlık Bilimleri Enstitüsü, Tıbbi Genetik Ana Bilim Dalı
dc.description.abstractOver kanseri, farklı klinik patolojik ve benzersiz genomik özelliklere sahip heterojen yapıda bir jinekolojik malignitedir. Farklı histopatolojik alt tipleri olmasına rağmen tek bir hastalık olarak ele alınır. Çoğu olgu geç evrelerde (Evre III - IV) teşhis edildiğinden genel sağkalım oranları düşüktür. Geleneksel olarak kemoterapiye dayalı tedavi uygulanır. Bu bağlamda alt tipleri arasında farklı moleküler patogenezin tanınmasının ve over kanserinin genetik profiline bağlı moleküler hedefli tedavi stratejilerinin gerekli olduğu vurgulanmaktadır. Over kanserinde ribozom biyogenezinin rolü tanımlanmış olup tedaviye yönelik çalışmaları mevcuttur. Ribozom biyogenezi sürecinde etkin olan PeBoW kompleksinin son tanımlanan üyesi WDR12, birçok insan malignitesinde mRNA ve protein düzeyinde aşırı ifade edildiği gösterilen bir onkogendir. Düzensiz ve yüksek ifadesi kötü prognoz ile ilişkilidir. Bu çalışmamızın amacı over kanseri tanılı olguların WDR12 ifadesinin klinik patolojik özellikleri ile ilişkisini araştırmaktır. Çalışmamıza over kanser tanılı 39 kadın olgu dahil edildi. Parafine gömülü doku bloklarında WDR12 ifadesi, ters transkripsiyon-kantitatif polimeraz zincir reaksiyonu (RT-qPCR) yöntemi ile incelendi. Göreceli ifade düzeyleri ile olguların klinik patolojik özellikleri istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Elde edilen verilere göre WDR12 ifadesi düzeylerinin ortalaması ile olguların histopatolojik alt tipleri ve arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki görülmedi (p=0,063). Ancak müsinöz olgularda, WDR12 ifadesi ortalamanın altında kalan olgu sayısı ortalamanın üstünde kalana göre fazla olarak belirlendi. WDR12 ifadesi ile over olgularında görülen komorbidite durumu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptandı (p=0,041). Ancak olguların diğer klinik özellikleri ile istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olmadığı tespit edildi (p>0,05). Sonuçlarımız, over kanserinin çeşitli klinik özelliklerinde WDR12 ifadesi düzeylerinin etkin olduğunu düşündürmektedir. WDR12 ifadesinin, over kanseri klinik patolojik özellikler ile ilişkisinin daha iyi anlaşılabilmesi için ileri çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.
dc.description.abstractOvarian cancer is a heterogeneous gynecological malignancy with different clinical pathological and unique genomic features. Although having different histopathological subtypes, ovarian cancer is treated as a single disease. Overall survival rates are low as most cases are diagnosed in the late stages (Stage III-IV). Traditionally, chemotherapy-based treatment is applied. In this context, it is emphasized that recognition of different molecular pathogenesis among subtypes and molecular targeted treatment strategies based on the genetic profile of ovarian cancer are necessary. The role of ribosome biogenesis in ovarian cancer has been defined and there are studies on treatment. WDR12, the last identified member of the PeBoW complex active in the process of ribosome biogenesis, is an oncogene that is shown to be overexpressed at the mRNA and protein levels in many human malignancies. Its irregular and high expression, is associated with poor prognosis. The aim of our study is to investigate the relationship between WDR12 expression and clinical pathological features of cases diagnosed with ovarian cancer. 39 female cases diagnosed with ovarian cancer were included in our study. WDR12 expression in paraffin-embedded tissue blocks was examined by reverse transcription-quantitative polymerase chain reaction (RT-qPCR) method. Relative expression levels and clinical pathological features of the cases were compared statistically. According to the data obtained, there was no statistically significant relationship between the median WDR12 expression levels and the histopathological subtypes of the cases (p=0,063). However, in mucinous cases, the number of cases with WDR12 expression below the median was determined to be higher than the number of cases above the median. A statistically significant relationship was detected between WDR12 expression and comorbidity status in ovarian cases (p=0,041). However, it was determined that there was no statistically significant relationship with other clinical features of the cases (p>0,05). Our results suggest that WDR12 expression levels are effective in various clinical features of ovarian cancer. Further studies are needed to better understand the relationship between WDR12 expression and ovarian cancer clinical pathological features.
dc.identifier.endpage107
dc.identifier.startpage1
dc.identifier.urihttps://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=usXiZIM9Lp0wk-YzRoaT-9Pcpses-ymI3isnCfKMhGoUh5iiK4wDblszzUwpTiKd
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.11776/15426
dc.identifier.yoktezid881890
dc.language.isotr
dc.publisherTekirdağ Namık Kemal Üniversitesi
dc.relation.publicationcategoryTezen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.subjectGenetik
dc.subjectGenetics ; Moleküler Tıp
dc.titleOver kanserinde WDR12 ifadesinin klinik öneminin araştırılması
dc.title.alternativeInvestigation of the clinical significance of WDR12 expression in ovarian cancer
dc.typeMaster Thesis

Dosyalar

Koleksiyon

Sağlık Bilimleri Enstitüsü Tez Koleksiyonu