Morbid obez ve metabolik sendromlu çocuklarda yeni nesil enflamatuvar belirteçlerin değerlendirilmesi

Günümüzde oldukça yaygın bir hastalık olarak nitelendirebileceğimiz obezite, her yaş grubunu ciddi ölçüde etkilemektedir. Günlük hayattaki yeme içme alışkanlıkları, aktivite, teknolojik etkilenmeler obezitenin yaygınlaşmasında önemli birer faktördür. Bununla beraber son dönemlerde artan enflamatuar hastalıklar ve obezite ilişkisi güncel olarak da araştırılmaktadır. Bizim çalışmamızda da obez, morbid obez, metabolik sendromlu morbid obez hasta grupları ile sağlıklı ve normal vücut kitle indeksli çocuklarda yeni nesil enflamatuar belirteçler arasındaki ilişki araştırılmıştır. Çalışmamızda toplam 172 çocuk çalışma kapsamına alındı. Dört grup oluşturuldu. Normal vücut kitle indeksine sahip çocuklar birinci grubu (kontrol grubu) (K) oluşturdu. Obez çocuklar üç gruba ayrıldı. Grup 2'de obez (O), Grup 3'te morbid obez (MO) ve Grup 4'te metabolik sendromlu morbid obez (MS) çocuklar yer aldı. Grupları oluşturan olgu sayıları Grup 1, Grup 2, Grup 3 ve Grup 4 için sırasıyla 37, 34, 51 ve 50 olarak belirlendi. Antropometrik ölçümler alındı. Periferik yolla alınan kanlarda, speksin, adropin, adipolin, FGF-21, fetuin-A düzeyleri ve obezite ile ilgili diğer parametreler ölçüldü. Speksin düzeyleri MS grubunda kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde düşük bulundu (p<0.05). Adipolin düzeyleri de MS, MO ve O gruplarında kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde düşük bulundu (p<0.05). Adropin düzeylerinde kontrol grubuyla diğer gruplar arasında anlamlı bir fark görülmedi. Ancak düzeylerin; MS, MO ve obez gruplarında kontrol grubuna göre daha düşük olduğu görüldü. FGF-21 düzeylerinde gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmamasına rağmen, metabolik sendromlu morbid obez çocuklarda kontrol grubuna göre FGF-21 düzeyleri daha düşük saptandı. Fetuin-A düzeylerinde de kontrol grubu ve MS, MO ve obez grupları arasında anlamlı fark bulunmadı. Ancak MS grubunda kontrol grubuna göre fetuin-A düzeyleri daha yüksek bulundu. Bu çalışmanın bulguları speksin ve adipolin düzeylerindeki obezitenin giderek artan dereceleri ile uyumlu biçimde anlamlı azalmasının; ilerleyen zamanlarda obezitenin tanı, tedavi ve komplikasyonlarının belirlenmesinde yol gösterici olabileceği düşüncesini ortaya koymaktadır.

Obesity is a common disease and it can severely affect all age groups. Notable factors in obesity development are eating and drinking habits, reduced activity and effects of technology. Nonetheless the relationship between obesity and inflammatory diseases which are increasing recently has been investigated. In this research, we investigated the relationship among some inflammatory markers in children who were obese, morbid obese, morbid obese with metabolic syndrom and healthy with normal body-mass index. 172 children were included to the invastigation and they are divided into four groups: The first group included children with normal body-mass index as (C), the second group included obese children (O), the third group included morbid obese children (MO) and the fourth group included morbid obese children with metabolic syndrom (MS). The numbers of individuals were 37, 34, 51 and 50 in groups 1, 2, 3 and 4, respectively. Anthropometric measurements of all individuals were recorded. Spexin, adropin, adipolipin, FGF-21 and fetuin-A levels and the other biochemical parameters about obesity were determined by analyzing peripheric venous blood sample. In MS group, spexin levels were significantly lower than the control group (p<0.05). In MS, MO and O groups, adipolin levels were significantly lower than the control group (p<0.05). Although adropin levels were lower in the MS, MO and O groups than the control group, there were no significant differences among the groups. There were no significant differences among FGF-21 levels of the groups, but FGF-21 level in MS group was lower than the control group. Also there were no significant differences among fetuin-A levels of the groups. However fetuin-A level in MS group was higher than the control group. The results of this research have demonstrated that significant decreases observed on the levels of spexin and adipolin in accordance with the increasing tendecy of obesity may be used in the fields of the diagnosis, treatment and complications of obesity.