The Effect of Care Needs on Quality of Life and Chronic Disease Care in Patients with Diabetes
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2020
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Aim: The aim of this study was to investigate the effect of care needs on quality of life and chronic disease care in patients with type-2 diabetes. Methods:A cross-sectional and descriptive study. One hundred forty-five patients with type-2 diabetes who were followed-up between January 2016 and January 2017in the university hospital were included in the study. The "Patient Presentation and Care Management Evaluation Form", "Quality of Life Assessment Scale(EQ-5D-5L)" and "Chronic Illness Care Assessment Scale-Patient Form (PACIC)" were used for the collection of data. One-way ANOVA test, Tukey HDStest, independent two-sample t-test, Kruskal Wallis test, Mann Whitney U test and Pearson correlation analysis were used for the evaluation of data.Results: In this study, the average total PACIC score of patients with type-2 diabetes was found to be satisfactory (3.78±0.79). However, the EQ-5D-5Laverage score was found to be close to perfect (0.84±0.17). A positive correlation was found between EQ-5D-5L scores and PACIC decision support andgoal setting/guidance sub-scale scores, and a negative correlation was found between positive EQ-5D-5L score and body mass index and HbA1c values. Asignificant correlation was also found between current diabetes treatment compliance and the EQ-5D-5L general health score and PACIC total score. ThePACIC decision support and goal setting/guidance sub-scales were found to be significantly different based on the diabetes education status of patients withtype-2 diabetes. Conclusions: Planning health education and counseling programs for general care adjustment are recommended for chronic diseasemanagement of diabetes.
Amaç: Bu çalışmayla; tip 2 diyabetik bireylerde bakım gereksinimlerinin yaşam kalitesi ve kronik hastalık bakımına etkisinin incelenmesi amaçlandı. Yöntem: Kesitsel ve tanımlayıcı bir çalışma. Üniversite hastanesinde Ocak 2016 - Ocak 2017 tarihleri arasında takip edilen tip 2 diyabetli 145 hasta çalışmaya dahil edildi. Verilerin toplanmasında “Hasta Tanıtım ve Bakım Yönetimi Değerlendirme Formu”, “Yaşam Kalitesi Değerlendirme Ölçeği (EQ5D-5L)” ve “Kronik Hastalık Bakımını Değerlendirme Ölçeği-Hasta Formu (PACIC)” kullanıldı. Verilerin değerlendirilmesinde tek yönlü ANOVA testi, Tukey HDS testi, bağımsız iki örneklem t testi, Kruskal Wallis testi, Mann Whitney U testi ve Pearson korelasyon analizi kullanıldı. Bulgular: Bu çalışmada, tip 2 diyabetli hastaların ortalama toplam PACIC skorları tatmin edici bulundu (3.78 ± 0.79). Ancak, EQ-5D-5L ortalama skorunun mükemmele yakın olduğu bulundu (0,84 ± 0,17). EQ-5D-5L puanları ile PACIC karar desteği ve hedef belirleme / rehberlik alt ölçek puanları arasında pozitif, EQ-5D-5L skoru ve beden kitle indeksi ile HbA1c değerleri arasında negatif bir korelasyon bulundu. Mevcut diyabet tedavisine uyum ile EQ-5D-5L genel sağlık skoru ve PACIC toplam skoru arasında da anlamlı bir ilişki bulundu. PACIC karar desteği ve hedef belirleme / rehberlik alt ölçeklerinin tip 2 diyabetli hastaların diyabet eğitimi durumuna göre anlamlı derecede farklı olduğu bulundu. Sonuçlar: Araştırma sonucunda, tip 2 diyabetlilerin kronik hastalık bakım yönetiminde; genel tedaviye uyumu için sağlık eğitimi ve danışmanlık programları planlanması önerilebilir.
Amaç: Bu çalışmayla; tip 2 diyabetik bireylerde bakım gereksinimlerinin yaşam kalitesi ve kronik hastalık bakımına etkisinin incelenmesi amaçlandı. Yöntem: Kesitsel ve tanımlayıcı bir çalışma. Üniversite hastanesinde Ocak 2016 - Ocak 2017 tarihleri arasında takip edilen tip 2 diyabetli 145 hasta çalışmaya dahil edildi. Verilerin toplanmasında “Hasta Tanıtım ve Bakım Yönetimi Değerlendirme Formu”, “Yaşam Kalitesi Değerlendirme Ölçeği (EQ5D-5L)” ve “Kronik Hastalık Bakımını Değerlendirme Ölçeği-Hasta Formu (PACIC)” kullanıldı. Verilerin değerlendirilmesinde tek yönlü ANOVA testi, Tukey HDS testi, bağımsız iki örneklem t testi, Kruskal Wallis testi, Mann Whitney U testi ve Pearson korelasyon analizi kullanıldı. Bulgular: Bu çalışmada, tip 2 diyabetli hastaların ortalama toplam PACIC skorları tatmin edici bulundu (3.78 ± 0.79). Ancak, EQ-5D-5L ortalama skorunun mükemmele yakın olduğu bulundu (0,84 ± 0,17). EQ-5D-5L puanları ile PACIC karar desteği ve hedef belirleme / rehberlik alt ölçek puanları arasında pozitif, EQ-5D-5L skoru ve beden kitle indeksi ile HbA1c değerleri arasında negatif bir korelasyon bulundu. Mevcut diyabet tedavisine uyum ile EQ-5D-5L genel sağlık skoru ve PACIC toplam skoru arasında da anlamlı bir ilişki bulundu. PACIC karar desteği ve hedef belirleme / rehberlik alt ölçeklerinin tip 2 diyabetli hastaların diyabet eğitimi durumuna göre anlamlı derecede farklı olduğu bulundu. Sonuçlar: Araştırma sonucunda, tip 2 diyabetlilerin kronik hastalık bakım yönetiminde; genel tedaviye uyumu için sağlık eğitimi ve danışmanlık programları planlanması önerilebilir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
Turkish Journal of Family Medicine and Primary Care
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
14
Sayı
1
