Transcending tradition: Thematic enclosure of modernist and postmodern elements in 'Molloy' by Samuel Beckett

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorGolban, Petru
dc.contributor.authorSaygöç, Cihan Samet
dc.date.accessioned2024-10-29T18:45:12Z
dc.date.available2024-10-29T18:45:12Z
dc.date.issued2024
dc.departmentEnstitüler, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
dc.descriptionSosyal Bilimler Enstitüsü, İngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı, İngiliz Dili ve Edebiyatı Bilim Dalı
dc.description.abstractSamuel Beckett'in "Molloy" romanı, modernist ve postmodernist edebi akımların kesişim noktasında önemli bir edebi metin olarak durmaktadır. Bu tez, "Molloy"da modernist ve postmodernist temalar ile anlatı tekniklerinin nasıl iç içe geçtiğini araştırmaktadır. Beckett'in parçalı yapısı iki anlatıcıdan kaynaklanır: Molloy ve Moran. Molloy'un anlatısı, anılardan, duyulardan ve düşüncelerden oluşan doğrusal olmayan bir yapıya sahiptir ve bu, bilinç akışı teması ve modernist anlatı tekniğini yansıtır. Buna karşılık, Moran'ın anlatısı, başlangıçta doğrusal bir yapıdan başlayarak sona doğru kaotik bir şekilde ilerler, bu da modernist anlatının parçalanmasını yansıtır ve aynı zamanda postmodern anlatı tekniklerinin (öz-anlatı ve metinlerarasılık) özellikleridir. Molloy'un cümleleri ve dili tekrar edici ve döngüseldir; bu tekrar, kendi üzerine referans veren bir dil içinde, hem karakterlerin varoluşsal durgunluğunu yansıtır hem de dilin gerçekliği temsil etmedeki imkansızlığını ortaya çıkarır. Romandaki en önemli temalar: kimlik arayışı ve kaybı, varoluşsal kaygı ve yabancılaşmadır. Molloy ve Moran'ın hikayeleri, hem modernist yabancılaşmayı hem de postmodern belirsizlik ve anlamsızlığı araştırır. "Molloy", modernist ve postmodernist özellikleri ve kavramları bir araya getiren benzersiz bir kitaptır ve bu, onu sadece İrlanda modernizmi içinde değil, aynı zamanda tiyatro, sinema ve edebi-felsefi düzeylerde de önemli bir eser yapar. Bu tez, "Molloy"un modernist ve postmodernist edebiyat içindeki konumunu ve Beckett'in yenilikçi anlatı tekniklerinin kullanımını vurgulamayı amaçlamaktadır. Samuel Beckett, edebiyatı belirsizlik ve karmaşıklık alanlarına taşıyarak yenilikler yapmış ve postmodernist düşüncenin ortaya çıkmasıyla bu alanları genişletmiştir. Anahtar Kelimeler: Parçalı Anlatı, Varoluşsal Yabancılaşma, Metinlerarasılık, Dil Belirsizliği
dc.description.abstractSamuel Beckett's novel Molloy stands as a seminal text at the interface between modernist and postmodernist literary movements. This thesis investigates how modernist and postmodernist themes and narrative techniques intertwine throughout Molloy. Beckett's fragmented structure emerges from two narrators: Molloy and Jacques Moran. Molloy's narrative is non-linear and made out of memories, sensations and thoughts, and this reflects the theme of stream of consciousness and modernist narrative technique. Conversely, Moran's narration starts from a linear beginning and progresses chaotically as it reaches the end, reflecting the modernist narrative fragmentation but also being characteristic of postmodern narrative techniques (self-narration and intertextuality). Molloy's sentences and language are repetitive and circular; this repetitiveness, within a self-referential language, reflects both the existential stasis of the characters as well as bringing up the impossibility of language to represent reality. The most relevant themes in the novel are: the search for identity and its loss, existential anxiety and alienation. The stories of Molloy and Moran investigate both the modernist alienation and the postmodern uncertainty and meaninglessness. Molloy constitutes a unique book that brings modernist and postmodernist features and concepts together and this makes it a seminal work not only in Irish modernism but also at theatrical, cinematic and literary-philosophical levels - this thesis intends to highlight both Molloy's position within modernist and postmodernist literature as well as Beckett's innovative use of narrative techniques. Samuel Beckett stood out by innovating and pushing literature into territories of ambiguity and complexity, which were expanded by the emergence of postmodernist thought. Keywords: Fragmented Narrative, Existential Alienation, Intertextuality, Language Ambiguity
dc.identifier.endpage77
dc.identifier.startpage1
dc.identifier.urihttps://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=1pwTzRXnomYf6jwqVORfUdk2N9rVYnG94LmAdPsMb0ZUxT-ZzvDQlHYtbONMWkp1
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.11776/15447
dc.identifier.yoktezid877682
dc.language.isoen
dc.publisherTekirdağ Namık Kemal Üniversitesi
dc.relation.publicationcategoryTezen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.subjectİngiliz Dili ve Edebiyatı
dc.subjectEnglish Language and Literature
dc.titleTranscending tradition: Thematic enclosure of modernist and postmodern elements in 'Molloy' by Samuel Beckett
dc.title.alternativeGeleneği aşmak: Samuel Beckett'in 'Molloy' romanında modernist ve postmodern unsurların tematik kapanışı
dc.typeMaster Thesis

Dosyalar

Koleksiyon

Sosyal Bilimler Enstitüsü Tez Koleksiyonu