6-18 yaş arası çocuğu olan ebeveynlerin human papilloma virüs aşısı hakkında bilgi, tutum ve davranış düzeylerinin belirlenmesi

Amaç: HPV aşısının 2006 yılı itibariyle kullanıldığı bölgelerde HPV ile ilişkili kanserlerde azalmalar sağlanmıştır. Çalışmamızda Namık Kemal Üniversite Hastanesi genel çocuk polikliniğine başvuran ve 6-18 yaş arası çocuğu bulunan ebeveynlerin HPV aşısı hakkında bilgi, tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi genel çocuk polikliniği birimine başvuran 6-18 yaş arasında olan 333 çocuğun ebeveynleri ile gerçekleştirilmiştir. Katılımcılara sosyodemografik verilerini sorgulayan, bilgilerine ve tutumlarına yönelik sorulardan oluşan anket uygulandı. Çalışmada elde edilen bulgular değerlendirilirken, istatistiksel analizler için SPSS 26 (Statistical Package for the Social Sciences) programı kullanıldı. Bulgular: Katılımcıların ebeveynlerinden %81,4'ü (n=271) annesi, %18,6'sı (n=62) babası anket sorularına yanıt vermiştir. Annelerin eğitim durumu incelendiğinde %31,5'i (n=105) üniversite ve %3,9'u (n=13) yüksek lisans-doktora mezunudur. Babaların eğitim durumu incelendiğinde %32,7'si (n=109) üniversite ve %3,1'i (n=10) yüksek lisans-doktora mezunudur. Gelir durumu incelendiğinde, katılımcıların %13,5'i (n=45) 10.300 TL veya altında, %48'i (n=160) 10.300-33.750 TL arasında, %38,4'ü (n=128) ise 33.750 TL üzerinde gelire sahiptir. Katılımcıların %16,8'inin çevresinde rahim ağzı kanseri tanısı alan birey bulunmaktaydı ve HPV aşısı hakkında bilgisi olduğunu ifade eden 122 kişi (%36,6) vardı. Verilen cevaplara göre aşı hakkında bilgi edinme kaynağı olarak en çok hekim, onu internet ve sosyal medya takip etmekteydi. Sadece 6 ebeveyn (%1,8) çocuğuna HPV aşısı yaptırmıştı. Aşı yaptırmama nedeni olarak aşı hakkında yeterli bilgi sahibi olmamak birinci sırada yer almaktaydı. %93,1 katılımcı HPV aşısının ulusal aşı takviminde yer alması gerektiğini, %89,8'i ulusal aşı takviminde yer alsa aşıyı çocuklarına yaptıracaklarını, %86,2'si ise aşıyı başkalarına önerebileceklerini söylediler. HPV aşısı hakkında bilgi sahibi olma ile ebeveyn eğitimi ve hane gelir düzeyi arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. Çocuğu HPV aşısı ile aşılanan ebeveynlerin hane gelirleri arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. Sonuç: Çalışmamıza katılan ebeveynlerin HPV enfeksiyonu ve HPV aşısı bilgi düzeyleri düşük saptanmıştır. Halkın bilgilendirilmesi için özellikle koruyucu sağlık hizmeti veren sağlık kurumlarına büyük sorumluluk düşmektedir. Aşının ulusal aşılama takviminde yer alması durumunda çocuklarına aşı yaptırmayı düşünen ebeveyn sayısı göz önüne alındığında diğer ülkelere yakın başarıların elde edilebilmesi için aşının ücretsiz olması ve koruyucu sağlık hizmeti veren hekimlerinin aşı ile ilgili bilgilendirme yapmasının çok önemli olduğu sonucunu ortaya koymuştur.

Since 2006, regions where the HPV vaccine has been implemented have shown reductions in HPV-related cancers. This study aims to evaluate the knowledge, attitudes, and behaviors of parents with children aged 6-18 who visit the general pediatric clinic at Namık Kemal University Hospital regarding the HPV vaccine. Method: The study was conducted with the parents of 333 children aged 6-18 who visited the general pediatric clinic at Tekirdağ Namık Kemal University Faculty of Medicine Hospital. Participants completed a questionnaire that included questions about their sociodemographic data, knowledge, and attitudes. The findings obtained in the study were analyzed using the SPSS 26 (Statistical Package for the Social Sciences) software for statistical evaluation. Findings: Among the participants, 81.4% (n=271) of the responses were provided by mothers, and 18.6% (n=62) by fathers. When examining the educational status of mothers, 31.5% (n=105) had a university degree, and 3.9% (n=13) had completed postgraduate or doctoral studies. Regarding fathers' educational status, 32.7% (n=109) had a university degree, and 3.1% (n=10) had completed postgraduate or doctoral studies. In terms of income, 13.5% (n=45) of participants had an income of 10,300 TL or less, 48% (n=160) had an income between 10,300 TL and 33,750 TL, and 38.4% (n=128) had an income above 33,750 TL. 16.8% of participants had someone in their surroundings who had been diagnosed with cervical cancer, and 36.6% (n=122) stated that they were knowledgeable about the HPV vaccine. According to the responses, the most common source of information about the vaccine was healthcare professionals, followed by the internet and social media. Only 6 parents (1.8%) had vaccinated their child against HPV. The most common reason for not vaccinating was lack of sufficient knowledge about the vaccine. 93.1% of participants stated that the HPV vaccine should be included in the national vaccination schedule, 89.8% said they would vaccinate their children if it were included in the national schedule, and 86.2% said they would recommend the vaccine to others. A significant relationship was found between knowledge about the HPV vaccine and parental education level and household income. A significant relationship was also observed between household income and parents who had vaccinated their child against HPV. Conclusion: The level of knowledge about HPV infection and the HPV vaccine among the parents participating in our study was found to be low. Health institutions, particularly those providing preventive health services, have a significant responsibility in educating the public. Considering the number of parents who would consider vaccinating their children if the vaccine were included in the national vaccination schedule, it can be concluded that to achieve success similar to other countries, the vaccine should be provided for free and healthcare professionals offering preventive services must play an essential role in informing about the vaccine.