AB’nin Türk Göç ve İltica Politikalarına Etkisi

Bazı özellikleri yoğun global rekabet ve finansal sorunlar nedeniyle aşınmış da olsa refah devletleri vatandaşlarına hala gelişmemiş dünyanın insanları için hayal dahi edilemeyecek fırsatlar sunuyor. Böylelikle gelişmemiş ülkelerdeki insanlar böyle bir sistemin parçası olmayı ve faydalanabildikleri kadar bu sistemden faydalanmayı hayal ediyorlar. Ancak refah sistemleri çoğunlukla kendi kendilerine yetmek üzere tasarlanmışlar, dışarıdan gelenler için çok az yere sahiptirler ve büyük bütçelerle desteklenmişlerdir ki bunlar da ağırlıklı olarak vatandaşlardan kesilen vergilere dayanırlar. Vatandaşlar da bu durumu kendilerinin sistemden yararlanacağı beklentisi ile tolere ederler sisteme hiçbir katkısı olmamış ve muhtemelen hiçbir zaman da olmayacak yabancıları desteklemek için değil. Bu yüzden Avrupa hükümetleri illegal göçleri veya bir başka deyişle, refah devletlerine sızmaları engelleyecek yollar aramaktadırlar. Türkiye illegal göç rotasının ortasındadır ve dolayısıyla bu sorunun çözümünde önemli bir aktör olarak görünmektedir. Ancak, Türkiye ve AB’nin illegal göç ve iltica mevzuatında dikkate değer bir tutarsızlık bulunmakta ve AB Türkiye’ye mevzuat değişikliği ve yapılan değişikliklerin hemen uygulanarak en azından Türkiye üzerinden geçen illegal göç akımında bir azalma gerçekleşmesi yönünde baskı yapmaktadır. Bu çalışmada her iki tarafın mevzuatı arasındaki tutarsızlıklar ve Türkiye’nin illegal göç ve iltica ile ilgili politikasındaki yasal değişiklikler incelenecektir. Bu araştırmanın yöntemi ise, Avrupa Birliği dokümanlarının ilgili bölümlerini incelemek (ilerleme raporları, katılım ortaklığı belgeleri, ulusal raporlar) ve Türk ve AB mevzuatını karşılaştırıp Türk mevzuatında AB etkisiyle yapılan değişiklikleri tespit etmek olacaktır.

Although some features of welfare states are eroded away under the pressure of intense global competition and financial difficulties, they still give opportunities to their citizens which even cannot be dreamt of by people of undeveloped world. Thus, numerous people in undeveloped countries are dreaming of being a part of such a system and exploiting them as much as they can. However, the welfare systems are usually self-sufficient and there is either very little or no room for outsiders who may harm the order. The system is supported by huge budgets which are based largely on taxes of the citizens and the citizens tolerate this in expectation of benefiting from the system not helping the foreigners who had never paid and most probably will never pay for the system. Therefore, the European governments seek to prevent illegal immigration, in other words, the infiltration to their welfare states. Turkey is in the middle of the routes of illegal immigration and thus seemed as a key actor in solving the problem. However, there has been a considerable inconsistency between Turkish and European legislation on this issue and the EU forces Turkey to make change in its legislation and implement them immediately at least for reducing the immigration flow passing through Turkey. In this paper the inconsistency between the legislations of both parties and the legislative change in Turkish Illegal Immigration and Asylum policy will be examined. The method of this research will be assessing the relevant parts of the EU documents, i.e. progress reports, national programs and Accession Partnerships, and comparing the legislative documents of the EU and Turkey on Illegal Immigration and Asylum and thus determine the alteration in Turkish legislation under the influence of the EU.