Sistemik Lupus Eritematozus tanılı hastalarda hipermobilite sıklığı ve bu hastaların demografik, sosyal, klinik özellikleri

dc.contributor.authorMercan, Ridvan
dc.contributor.authorGokten, Dilara Bulut
dc.contributor.authorKavak, Fatma Yümün
dc.date.accessioned2025-04-06T12:18:03Z
dc.date.available2025-04-06T12:18:03Z
dc.date.issued2024
dc.departmentTekirdağ Namık Kemal Üniversitesi
dc.description.abstractGiriş: Eklem hipermobilitesi, sık görülen bir fiziksel özelliktir. Benign eklem hipermobilite sendromu (BEHS) tek başına olabileceği gibi, müsküloskeletal ağrı ile birlikte veya kompleks fenotiplerin bir parçası olarak görülebilmektedir. Romatizmal hastalıklarda eklem laksiteleri yıllar içerisinde bazı çalışmalarda araştırılmıştır. Lupus tanılı hastaların vücut yapılarında görülen değişiklikler konusunda literatürde çalışmalar bulunmaktadır. Beighton skoru, lupus sürecinde görülen manifestasyonlardan etkilenmez ancak bu skorlama lupus semptomlarını da içermektedir. Bu nedenle skorlama ve lupus arasındaki ilişki kafa karıştırıcı olabilmektedir. Bu çalışmadaki amaç romatoloji polikliniğimizde takipli lupus tanılı hastaların hipermobilite sıklığını ortaya koymaktır. Yöntemler: Bu çalışmada, romatoloji polikliniğine 01.04.2023- 01.10.2023 tarihleri arasında başvurmuş 40 sistemik lupus eritematozus (SLE) tanılı hastanın dosyaları retrospektif olarak incelenmiştir. Retrospektif olarak incelenen dosyalardan, hastaların hipermobilitelerini gösteren Beighton skorları kaydedilmiştir. Bulgular: İncelememiz sonucunda hasta grubumuzun 20’sinin (%50) Beighton skorlarının dört ve üzeri olduğunu tespit ettik ve bu hastaları hipermobil olarak sınıflandırdık. Hastaları hipermobil olanlar ve olmayanlar olarak iki gruba ayırıp eklem ağrısı ve artrit yönünden baktığımızda, hipermobil olan yirmi kişinin dokuzunda (%45), hipermobil olmayan yirmi kişinin dördünde (%20) müsküloskeletal şikayet tespit ettik. Sonuç: Sonuç olarak, hipermobilite spektrum bozuklukları, ciddi müsküloskeletal ağrıya neden olabilmektedir. Bu durum ise sistemik lupus eritematozus seyrinde hastalığın oluşturduğu artralji, müsküler ağrı veya artritle karışabilmektedir. Bu durum ise klinisyenlerce hastalığın remisyona girmemesi olarak algılanabilir ve immünsüpresif tedavi verilmesi veya tedavide basamak artırılmasıyla sonuçlanabilir. Bu nedenle lupus seyrinde eşlik edebilen hipermobilitenin ayrıntılı şekilde incelenmesi gerekmektedir.
dc.identifier.doi10.48176/esmj.2024.154.
dc.identifier.endpage22
dc.identifier.issn2718-0948
dc.identifier.issue1
dc.identifier.startpage19
dc.identifier.trdizinid1230358
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.48176/esmj.2024.154.
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1230358
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.11776/16945
dc.identifier.volume5
dc.indekslendigikaynakTR-Dizin
dc.language.isotr
dc.relation.ispartofEskisehir medical journal (Online)
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_TR_20250406
dc.subjectHipermobilite
dc.subjectsistemik lupus eritematozus
dc.subjectBeighton skoru
dc.titleSistemik Lupus Eritematozus tanılı hastalarda hipermobilite sıklığı ve bu hastaların demografik, sosyal, klinik özellikleri
dc.typeArticle

Dosyalar