Yazar "Mete, Rafet" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 20 / 41
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    A single-center experience: Enteropathic arthritis in inflammatory bowel diseases
    (Elsevier, 2024) Cabuk, Baris; Gokten, Dilara Bulut; Solakoglu, Tevfik; Mete, Rafet; Kucukmetin, Nurten Turkel; Mercan, Ridvan
    Aim of the work: To ascertain the frequency of enteropathic arthritis among patients diagnosed with inflammatory bowel disease (IBD) and to investigate the relation between spondyloarthritis (SpA) and patients treated for IBD. Patients and methods: This study examined 124 adult patients with IBD. The evaluation encompassed both axial and peripheral SpA. Information pertaining to the patients ' age, gender, age at the time of IBD and SpA diagnosis, symptoms of inflammatory low back pain (iLBP), dactylitis, peripheral arthritis, history of uveitis, pelvic X-ray, sacroiliac joint magnetic resonance imaging (MRI), ankylosing spondylitis disease actviity score (ASDAS) and Bath ankylosing spondylitis disease actvity index (BASDAI) were compiled. Results: The IBD patients were 82 having ulcerative colitis (UC) and 42 Crohns disease (CD). 58 (46.8 %) were female and 66 (53.2 %) males. 36 (29 %) were diagnosed with SpA, 18 males and 18 females. The age of the patients was 49 +/- 11.2 years (18 -74 years). The duration of IBD was 5.96 +/- 5.54 years (1 -29 years). Sacroiliitis was assessed in 60 (48.3 %) patients using MRI. None of the patients had psoriasis or uveitis. Dactylitis was present in 1.6 % and enthesitis in 8 % of patients with IBD. In UC group, 18 (21.9 %) were diagnosed with SpA and in CD group, 18 (42.8 %) had SpA. No significant relationship was found between the diagnosis of UC/CD and the general SpA group. Conclusion: A considerable number of individuals with IBD also experience SpA. Any delay in diagnosing enteropathic arthritis could lead to functional limitations. Therefore, timely diagnosis is crucial to facilitate optimal treatment.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Adenomatöz kolon polipli hastalarda oksidatif stres mekanizmasının paraoksonaz ve arilesteraz üzerinden değerlendirilmesi
    (2013) Aydın, Murat; Tülübaş, Feti; Bali, İlhan; Mete, Rafet; Oran, Mustafa; Yıldırım, Oğuzhan; Gürel, Ahmet
    Amaç: Adenomatöz polip, rektum ve kolonda adenomların lümene doğru gelişimi ile karakterize klinik bir durumdur. Birçok dejeneratif ve tümöral hastalığın patogenezinde artmış oksidatif stres rol oynamaktadır. Bu çalışma adenomatöz kolon polipli hastalarda paraoksonaz, indüklenebilir paraoksonaz ve arilesteraz enzim aktivitelerinin tespiti ve oksidatif stres ile hastalığın patofizyolojisi arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amacı ile planlanmıştır. Gereç ve yöntem: Namık Kemal Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Gastroenteroloji Polikliniği'ne başvuran hastalardan kolon polipi saptananlar ve sağlıklı gönüllüler çalışmaya alındı. Paraoksonaz, indüklenebilir paraoksonaz ve arilesteraz düzeylerinin ölçümleri spektrofotometrik olarak yapıldı. Bulgular: Kolon polipli hastalar ile sağlıklı kontroller karşılaştırıldığında, kolon polipli hastalarda, paraoksonaz, indüklenebilir paraoksonaz aktiviteleri istatistiksel olarak anlamlı oranda düşük bulunurken, arilesteraz aktivitesinde istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. Sonuç: Kolon polipli hastalarda paraoksonaz ve indüklenebilir paraoksonaz aktivitesinin sağlıklı polülasyondan düşük bulunması, oksidan-antioksidan dengenin oksidan yönünde bozulmasının polipli hastalarda polip gelişimi ile yakın ilişki içinde olduğunu düşündürmektedir
  • Küçük Resim
    Öğe
    Analysis of cases with tuberculous peritonitis: A single-center experience
    (Aves, 2014) Dülger, A. Cumhur; Karadaş, Sevdegül; Mete, Rafet; Turkdogan, M. Kursat; Demirkiran, Davut; Gultepe, Bilge
    Background/Aims: Tuberculous peritonitis (TP) is a rare form of tuberculosis and is caused by peritoneal involvement with Mycobacterium tuberculosis. A distinctive correlation exists between socioeconomic state and disease prevalence. We aimed to evaluate the clinical, laboratory, and radiological findings of patients with TP. Materials and Methods: We conducted a retrospective study in patients with peritoneal tuberculosis from January 2004 to October 2008 at Yuzuncu Yil University Medical School Education and Research Hospital. During this time, the data of 21 patients (17 females) with TP were reviewed. Results: Fever, abdominal pain, and anorexia were the most common symptoms. An analysis of ascites showed lymphocyte predominance and low albumin gradient in all patients. Patients with TP had a median ascites adenosine deaminase (ADA) level of 139 U/L (range, 25 to 303U/L). Peritoneal involvement (wet peritonitis) was seen in all the cases. Following 6-month administration of combined anti-TBC treatment, mean serum CA-125 levels were within the normal range among patients who had previously higher serum CA-125 level. Mortality rate in the total cases was 4.6%. Conclusion: Peritoneal tuberculosis should be considered in the differential diagnosis of exudative ascites in eastern Turkey. A high level of suspicion is required, especially in high-risk populations living in rural areas. ADA seems to be a sufficient, safe, and inexpensive method to perform the diagnosis of peritoneal tuberculosis. Serum CA-125 levels may play a key role to support the diagnosis as well as disease management of TP.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Ankilozan Spondilit Hastalarında İrritabl Barsak Sendromu Sıklığı
    (2020) Avcı, Okan; Mete, Rafet; Solmaz, Dilek
    ÖzAmaç: İrritabl barsak sendromu (İBS), barsak alışkanlıklarında değişim ve kronik karın ağrısı ile karakterize bağırsağın fonksiyonel birhastalığıdır. İBS’ nin Romatoid artrit (RA) gibi inflamatuar patolojilerle artmış birlikteliğine rağmen, patofizyolojisinde inflamasyonun rolünetleştirilebilmiş değildir. Ankilozan Spondilit (AS) başlıca aksiyel iskelet sistemini tutan, kronik inflamatuvar bir hastalıkdır. Çalışmamızınamacı AS’ de İBS sıklığını tespit etmek ve bunun başta hastalık aktivitesi olmak üzere diğer faktörlerle ilişkisini ortaya koymaktır.Materyal ve Metot: Çalışmaya Namık Kemal Üniversitesi romatoloji kliniğindeki 145 AS tanılı hasta dahil edildi. Hastaların demografik,klinik ve laboratuvar verileri ile birlikte hastalık aktivitesi ve biyolojik ilaç kullanımı kaydedildi. ROMA III kriterlerine göre İBS tanısı ve tipiincelendi.Bulgular: AS hastalarındaki İBS sıklığı %31.7 idi. İBS sıklığı hastalık aktivitesi yüksek olan (BASDAI>4) ve biyolojik ajan tedavisialanlarda anlamlı şekilde yüksekti (p<0.001 ve p: 0.01 sırasıyla). Cinsiyetler arasında İBS kadın hastalarda, yaşa göre ise gençhastalarda (<50 yaş) anlamlı şekilde yüksekti (p: 0.012 ve p<0.01 sırasıyla).Sonuç: İBS; AS hastalarında normal popülasyona kıyasla daha yüksek (%31.7) tespit edildi. AS hastalık aktivite skoru ile İBS arasındakiilişki patogenezde inflamasyonun etkisini düşündürdü. Sonuç olarak özellikle hastalık aktivitesi yükse
  • Küçük Resim
    Öğe
    Association of colon adenomas and skin tags: coincidence or coexistence?
    (Verduci Publisher, 2014) Oran, Mustafa; Erfan, Gamze; Mete, Rafet; Yanık, Mehmet Emin; Yıldırım, Oğuzhan; Aydın, M.; Topçu, Birol
    OBJECTIVES: Skin tag (STs) are benign connective tissue tumors of the dermis. Some researchers have argued that there is a relationship between skin tag and colon polyps, although the physiopathological mechanisms underlying this relation were not well elucidated. In this study we aimed to investigate the co-existence of colonic adenomatous polyps and ST, additionally to shed light on the physiopathological mechanisms underlying this coincidence. PATIENTS AND METHODS: A total of 45 patients aged between 18 and 60 diagnosed with adenomatous colonic polyps and 45 sex, age, and socio-demographically matched subjects, had no polyps, were enrolled as the control group. Routine blood analysis of all participants, including serum glucose, total cholesterol, low-density lipoprotein cholesterol (LDL-C), (high-density lipoprotein cholesterol (HDL-C), triglyceride, insulin, IGF-1, and EGF, were performed. The chi-square and independent sample t or Mann Whitney U test were used to determine differences between groups. RESULTS: The number of participants with ST was significantly higher in the patient group (OR 7.067, p < 0.01). Serum levels of IGF-1 and EGF were statistically similar between the groups. In the subgroup analyses, no difference was found in serum levels of insulin, IGF-1, or EGF between patients with and without ST. However, higher serum levels of insulin and EGF were found in control subjects with ST (p < 0.01 and p < 0.01, respectively). For the entire study group, 67 participants had ST and 23 patients did not. Serum insulin, and IGF-1 were similar, while serum EGF levels were higher in patients with ST (p < 0.01). CONCLUSIONS: Findings of the present study may show a co-existence of colonic polyps and ST. Although previous studies have indicated that insulin resistance may play a role in the pathogenesis of both lesions in diabetic and obese patients, we found no indication of a relationship in nondiabetic and nonobese patients with increased levels of EGF in patients with ST, suggesting an alternative pathogenesis in this patient group.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Caga Strain of Helicobacter Pylori in Recurrent Aphtous Somatitis Patients Without Dyspeptic Symptoms: Response to Eradication Therapy
    (Carbone Editore, 2014) Erfan, Gamze; Mete, Rafet; Oran, Mustafa; Yanık, Mehmet Emin; Güneş, Hayati; Kaya, Şule; Topçu, Birol
    Helicobacter pylori (HP) play a role as an etiological factor of soine dermatological diseases such as rosacea and Behcet disease. Recurrent aphtus stomatitis (RAS) is the most common mucosal disease with unknown etiology. Several microbial agents such as HP also have been proposed as causative factors for this disease. Although some of the studies do not support a strong association between HP and RAS, the relationship might differ when the virulence of the infecting strains are examined. The cytotoxin-associated gene A (CagA) is one of the virulence factors of HP and has impact in some of the extra gastrointestinal dermatological diseases such as rosacea. In this study; the seroprevelance of CagA of non-dyspeptic RAS patients and the eradication treatment response in CagA positive and negative RAS patients were examined. In 87 RAS patients and 72 healthy volunteers; 43.6% of RAS patients and 25% of control subjects were CagA (+). The number of CagA (+) patients were significantly higher in RAS group. (OR: 3.61, 95%CI: 1.21-10.7, p=0.01). Out of 45 HP (+); 32 (80%) of patients who underwent eradication treatment assessed three months after treatment. In CagA (+) RAS patients; composite index score of RAS after eradication was significantly lower than before treatment (p 0.01) but in CagA (-) RAS patients statistical analysis revealed no difference (p= 0.11). The CagA strain of HP is significantly higher even in non-dyspeptic RAS patients than healthy cases. The eradication treatment in these patients with HP and CagA seropositivity improves symptoms of RAS.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Carotid intima-media thickness and serum paraoxonase-1 activity in patients with Helicobacter pylori
    (Verduci Publisher, 2013) Mete, Rafet; Oran, Mustafa; Alpsoy, Şeref; Güneş, H.; Tülübaş, Feti; Turan, C.; Yıldırım, Oğuzhan
    AIM: To evaluate serum paraoxonase(PON)-1 activity and carotid intima-media thickness (CIMT) in patients with Cytotoxin-associated antigen(CagA)-positive and negative Helicobacter pylori strains. PATIENTS AND METHODS: The study group included a total of 134 individuals, of whom 103 were H. pylori positive, and 31 were H. pylori negative. Five biopsies were collected from each patient for histological examination: two from the antrum, two from the corpus, and one from the incisura angularis. The presence of H. pylori was determined using a modified Gram staining protocol. Peripheral blood was collected from each patient to determine levels of triglyceride, TC, HDL-cholesterol and LDL-cholesterol. IgG antibodies against CagA protein were analyzed by enzyme immunoassays. PON-1 activity was measured by colorimetric method. Carotid intima-media thickness and atherogenic plaques were measured using a grey scale color Doppler ultrasound. Data were analyzed by descriptive and inferential statistics. RESULTS: The right, the left and the mean CIMT were significantly higher in H. pylori (+) group versus H. pylori (-) group (p < 0.001 for all). However, the mean PON-1 concentration was significantly lower in H. pylori (+) group versus H. pylori (-) group (p < 0.001). The right, the left and the mean CIMT of CagA (+) group were significantly higher than that of CagA (-) group and controls, while PON-1 concentrations of CagA (+) group were significantly lower than that of CagA (-) group and controls (for all p = 0.0001). The right, the left and the mean CIMT of CagA (-) group were significantly higher than that of the control group, while the mean PON-1 concentration were significantly lower (for all p = 0.0001). CONCLUSIONS: Decreased PON-1 activity may be an etiopathogenetic factor in increased atherosclerosis in patients with H. pylori infection, especially in those infected with the CagA positive strain.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Choroidal Thickness of Helicobacter-Positive Patients without Central Serous Chorioretinopathy
    (Taylor & Francis Inc, 2018) Horozo?lu, Fatih; Sever, Özkan; Çelik, Ekrem; Mete, Rafet; Şahin, Ertan
    Purpose: To evaluate the effect of Helicobacter pylori (H. pylori) infection on subfoveal choroidal thickness (SFCT) in patients without clinical central serous chorioretinopathy (CSC). Materials and Methods: This prospective study included 50 patients with pathologically proven H. pylori infection (H. pylori (+)) and 50 patients without H. pylori infection (H. pylori (-)). All of the recruited patients were previously admitted to the Gastroenterology Department of the Namik Kemal University School of Medicine over the period of July 2014 to September 2015. All patients had 20/20 vision and underwent complete ophthalmological examination, macular optical coherence tomography (OCT), and enhanced depth imaging OCT. Results: All patients had 20/20 vision and similar macular thicknesses. The mean SFCT of patients in the H. pylori (+) group was 309 +/- 41.1 mu m and 315 +/- 18.2 mu m in the H. pylori (-) group (p = 0.174). The right and left eyes of patients in the H. pylori (+) and (-) groups were not statistically significantly different (p = 0.852, p = 0.937). The age, sex, and choroidal thicknesses of patients in the H. pylori (+) and (-) groups were not correlated. Conclusion: H. pylori infection does not have an effect on choroidal thickness in patients without any ocular pathology.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Cytotoxin associated gene A+ helicobacter pylori ınfection is related with endothelial dysfunction in normotensive ındividuals
    (2014) Akyüz, Aydın; Mete, Rafet; Oran, Mustafa; Alpsoy, Şeref; Akkoyun, Dursun Çayan; Değirmenci Osanmaz, Pelin; Avcı, Okan
    Giriş: Sitotoksin ilişkili A genli Helicobacter pylori (SİAGHP), en çok virülansı olan H. pylori tipidir ve halen endotelyal disfonksiyon ile ilişkisi belirsizdir. Bu nedenle biz SİAGHP’nin endotelyal bağımlı dilatasyon üzerine etkilerini ve C-reaktif protein (CRP) düzeyleri ile ilişkisini normotansif bireylerde araştırdık. Hastalar ve Yöntem: SİAGHP enfeksiyonu olan 60 kişi, sitotoksin ilişkili A geni negatif H. pylori (SAİGNHP) enfeksiyonlu 40 kişi ve enfeksiyonu olmayan 50 kişi ile akım aracılı dilatasyon (AAD), endotele bağımlı olmayan dilatasyon (EBOD) ve CRP düzeyleri yönünden karşılaştırıldı. Bulgular: SİAGHP’li bireylerde ortalama AAD’nin yüzdesi (6,3±2,7) SİAGNHP olanlardan (9,8±3,3, p<0,01) ve enfekte olmayan kontrol grubundan (10,1±2,6, p<0,01) belirgin olarak düşüktü. CRP’nin ortalama düzeyleri SİAGHP’li bireylerde 3,9 mg/dL (0,1-9,8 aralığında), SİAGNHP olanlardan (2,3 mg/dL, 0,1-5,4 aralığında, p=0,01) ve enfekte olmayan kontrol grubundan (1,9 mg/dL, 0,1-5,3 aralığında, p<0,01) daha yüksek idi. SİAGHP’li bireylerde CRP düzeyleri AAD ile ters korelasyon gösterdi (r=0,318, p=0,013), fakat EBOD ile bu korelasyon görülmedi. Sonuç: Azalmış AAD ve düşük düzeyde inflamasyon SİAGHP enfeksiyonu ile ilişkilidir, ancak SİAGNHP ile ilişkili değildir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Effect of Direct-acting Oral Anticoagulants and Warfarin on Hospital Outcomes in Upper Gastrointestinal Bleeding
    (College of Physicians and Surgeons Pakistan, 2022) Solakoğlu, Tevfik; Köseoğlu, Hüseyin; Küçükmetin, Nurten Türkel; Akar, Mustafa; Mete, Rafet
    Objective: To evaluate the comparison of direct-acting oral anticoagulants (DOACs) and warfarin for their effects on major bleeding and hospital outcomes in patients with acute nonvariceal upper gastrointestinal bleeding (NVUGIB). Study Design: An observational study. Place and Duration of Study: Tekirdag Namik Kemal University Hospital, Hitit University Erol Olçok Education and Research Hospital, between January and December 2021. Methodology: Adult patients prescribed warfarin and DOACs were followed up for one year. Their length of hospital stay, need for intensive care unit admission, need for red blood cell transfusion, and major bleeding rates were compared. Results: Thirty-two patients (61.5%) were user of DOACs (DOAC group), and 20 patients (38.5%) were users of warfarin (warfarin group). No statistically significant difference was determined between patients in warfarin group and DOAC group for the number of packed red blood cells transfused [median 3 (0-6) units, 3 (0-10) units, p=0.229, respectively], length of hospital stay [median 5 days (3-10), and 4.5 days (2-20), p=0.739, respectively], rate of intensive care unit admission [(n=9, 45%; and n=10 (31%), p=0.623, respectively] and the occurrence of major bleeding events (warfarin-70%; DOACs-78%; p=0.529). Conclusion: Major bleeding episodes and hospital outcomes of acute NVUGIB were similar between patients receiving warfarin and DOACs. © 2022 College of Physicians and Surgeons Pakistan. All rights reserved.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Effects of the Ischemic Preconditioning on Anastomotic Healing in Laparoscopic Colon Operations
    (Lippincott Williams & Wilkins, 2013) Gürdal, Sibel Özkan; Çelik, Atilla; Çelik, Aysun S.; Güzel, Savaş; Mete, Rafet; Şahin, Onder; Polat, Coşkun; Soybir, Gürsel R.
    Background: Previous experimental studies have repeatedly demonstrated the potential protective effect of remote ischemic preconditioning (IPC) on colon anastomosis. The purpose of this experimental study was to investigate the possible positive effects of IPC by interval insufflations in laparoscopic colon operations.Methods: Thirty Wistar-albino rats were randomized into 3 groups. Colonic transsection and anastomosis were performed in the control group. In the laparoscopic colon operation without IPC group, the intra-abdominal pressure was raised to 14 mm Hg for 60 minutes, and then laparotomy and colonic anastomosis were performed. In the IPC group, the intra-abdominal pressure was raised to 14 mm Hg for 5 minutes, followed by desufflation. Laparotomy and colonic anastomosis were performed exactly as in the non-IPC group. On the seventh postoperative day, all animals were killed, and blood and tissue samples were obtained. Anastomotic healing and inflammatory responses were determined by histopathologic examination and by measuring the anastomotic bursting pressure, tissue hydroxyproline level, and tissue and serum nitric oxide, malondialdehyde (MDA), and catalase activity levels. Differences with P-values of <0.05 were considered to be statistically significant.Results: Although the best anastomotic healing was detected in the control group, anastomotic healing was better in the IPC group than that in the non-IPC group. In terms of anastomotic bursting pressure, plasma MDA, serum catalase activity, and tissue nitric oxide levels, the IPC group was superior to the non-IPC group. No significant differences were found between the control and IPC groups, except in the plasma MDA levels.Conclusions: Use of IPC with colon anastomosis had positive effects on wound healing and may serve as a safe method to reduce the adverse effects of ischemia and wound healing in laparoscopic colon operations.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Evaluation of Paraoxonase and Arylesterase activities in patients with irritable bowel syndrome
    (Pakistan Medical Assoc, 2014) Oran, Mustafa; Tülübaş, Feti; Mete, Rafet; Aydın, Murat; Sarıkaya, Hatice Gul; Gürel, Ahmet
    The aims of the present study were to evaluate oxidative status, by investigating the serum Paraoxonase/Arylesterase (PON/ARE) activities along with conjugated dienes in patients with IBS and controls and to confirm the link between oxidative stress and IBS. Thirty IBS patient and 30 healthy subjects were recruited. Total serum cholesterol, low-density lipoprotein (LDL), high-density lipoprotein (HDL), triglycerides (TG), PON and ARE activities and conjugated dienes levels were measured. Mean serum PON1 activity was lower in IBS group compared to that of the control group whereas there was no significant difference in ARE activity between IBS and control groups (p<0.000, p<0.716, respectively). Serum conjugated diene levels of the IBS group was significantly higher than that of the control group (p<0.01). The drop in PON activity accompanied with an increase in conjugated diene levels indicate the presence of oxidative stress, a disturbance in prooxidant - antioxidant balance and increased inflammation in IBS patients.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Helicobacter Pylori Pozitif Alopesi Areata ve Vitiligo Hastalarında Cag-A İlişkisi
    (2015) Erfan, Gamze; Oran, Mustafa; Mete, Rafet; Güneş, Hayati; Yanık, Mehmet Emin; Albayrak, Hülya; Taşolar, Mustafa Kaan; Murat Aydın, Ayşe; Topçu, Birol; Kulaç, Mustafa
    Amaç: Helicobacter Pylori (HP) ile bazı dermatolojik hastalıklar arasında ilişki kurulurken, alopesi areata (AA) ve HP arasında çelişkili veriler mevcuttur. Bu çelişkili sonuçların nedeni, HP'nin virulansından sorumlu faktörlerden biri olan Cag-A (sitotoksin ilişkili gen ürünü A) olabilir. Vitiligoda ise HP'nin muhtemel rolü hakkında tıbbı literatürde çok az sayıda çalışma bulunmaktadır. Literatürde tespit edilebildiği kadarıyla Cag-A (+) suşlarının rolünün saptandığı sadece bir çalışma bulunmaktadır. Yöntem: Altmış AA ve 52 vitiligo tanısı almış, dispepsi, eşlik eden otoimmün hastalıklar ve diğer enfeksiyonlar açısından hikâye, belirti, tanı ve tedavileri olmayan hastalar ve 60 sağlıklı bireyde HP stool antijeni ve serumlarında Cag-A seroprevelansı ELİSA kullanılarak incelendi. Hastalık şiddetleri AA grubunda alopesi şiddet ölçeği (SALT) skoru ve vitiligo grubunda ise "dokuzlar kuralı" ile ölçüldü ve HP, Cag-A pozitifliği ile ilişkisi karşılaştırıldı. Bulgular: AA grubunda 43 (%71,7), vitiligo grubunda 26 (%50) hastada HP (+)'liği saptandı. Bu hastalardan AA hastalarında Cag-A (+)'liği 26 (%60,4), vitiligo hastalarında 17 (%65,3) kişide saptandı. AA hastaları ile kontrol grubu karşılaştırıldığında, HP (+)'liği ve Cag-A (+)'liği AA hastalarında belirgin olarak yüksek sayıda saptanırken (p<0.05), vitiligo hastaları ile kontrol grubu karşılaştırıldığında ise HP (+)'liği ve Cag-A (+)'liği ile herhangi bir fark ve hastalık şiddeti açısından ilişki saptanmadı. Sonuç: Cag-A (+) HP suşları sağlıklı bireylere göre dispeptik olmayan AA hastalarında yüksek orandadır ancak vitiligo hastalarında bu yükseklik ve hastalık şiddetleri ile ilişki tespit edilememiştir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Helikobakter pilori pozitif bireylerde endotel disfonksiyonu ile serum CRP ve B12 vitamin düzeyleri arasındaki ilişki
    (2013) Alpsoy, Şeref; Oran, Mustafa; Mete, Rafet; Akyüz, Aydın; Akkoyun, Dursun Çayan; Topçu, Birol; Değirmenci, Hasan
    Amaç: Çalışmanın amacı Helicobacter pylori (HP) seropozitif ve negatif bireylerde, endotel fonksiyon parametrelerini, C- reaktif protein (CRP) ve vitamin B12 düzeylerini ölçmek ve endotel fonksiyon parametreleri ile CRP ve vitamin B12 arasında ilişki olup olmadığını ortaya koymaktı. Materyal ve metod: Dispeptik yakınmaları olan110 kişide HP immünglobulin G antikor düzeyleri, CRP ve B12 vitamini düzeyleri ölçüldü. Brakiyal arter endotel-bağımlı (akım aracılı vazodilatasyon) ve endotel bağımsız (nitrogliserin bağlı) vazodilatasyon yanıtı ölçümleri yüksek frekanslı ultrasonografik görüntüleme ile yapıldı. Bulgular: HP immünglobulin G antikoru 70 kişide pozitif, 40 kişide ise negatifti. HP negatif bireylere kıyasla HP pozitif bireylerde brakiyal arter akım aracılı dilatasyon yanıtı azalmış, CRP düzeyi yüksek, vitamin B12 düzeyi ise düşüktü. HP pozitif bireylerde akım aracılı vazodilatasyon yanıtı ile yaş ve CRP arasında ters yönlü ilişki varken vitamin B12 ile aynı yönde ilişki vardı. Endotel bağımsız vazodilatasyon her iki grupta da benzerdi. Sonuç: Kronik HP enfeksiyonunda, sistemik ve vasküler inflamasyon artışı ve vitamin B12 eksikliği endotel disfonksiyonu gelişmesinde etkili olabilir
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Investigation of serum lipid levels in patients with iron deficiency anemia
    (2013) Tülübaş, Feti; Oran, Mustafa; Mete, Rafet; Yılmaz, Ahsen; Yıldız, Zeynep Deniz; Gürel, Ahmet
    Objective: Several metabolic pathways are affected by the reduction in the amount of iron in iron deficiency anemia (IDA). As a result, some hormonal control mechanisms, especially carbohydrates, proteins, nucleic acid metabolism, are influenced. In this study, we aimed to investigate the effect of IDA on serum lipid profile. Method: Files of 30 patients with IDA and 30 healthy people (both groups aged 18-60), who consulted to internal medicine and gastroenterology clinic in Nami{dotless}k Kemal University Faculty of Medicine, were scanned. The lipid and blood parameters of these people as well as their demographics were recorded. Results: While serum total cholesterol and low-density lipoprotein (LDL) levels were markedly lower in IDA cases than in controls, serum triglyceride, high-density lipoprotein (HDL) and very low-density lipoprotein (VLDL) levels did not differ in patients with IDA compared with the control group. Conclusion: It was observed that serum total cholesterol and LDL levels, whose main content is cholesterol, were decreased in IDA. We consider that reduction of iron levels changes cholesterol metabolism.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Investigation of serum macrophage migration inhibitor factor and monocyte chemotactic protein-1 levels in irritable bowel syndrome
    (Tubitak Scientific & Technical Research Council Turkey, 2014) Tülübaş, Feti; Oran, Mustafa; Mete, Rafet; Turan, Filiz; Yılmaz, Ahsen; Yıldız, Zeynep Deniz; Gürel, Ahmet
    Aim: Irritable bowel syndrome (IBS), a functional disorder of the bowel, has been thought to result from immune activation. The aim of this study was to evaluate macrophage migration inhibitory factor (MMIF) and monocyte chemotactic protein-1 (MCP-1) levels in IBS patients. Materials and methods: We enrolled 30 IBS patients and 30 healthy controls. The MMIF and MCP-1 levels of all patients and controls were detected using commercial enzyme-linked immunosorbent assay kits. Results: Serum MMIF and MCP-1 levels were markedly higher in IBS patients than in controls. White blood cell, neutrophil, lymphocyte, monocyte, eosinophil, and basophil counts did not differ significantly between groups. Conclusion: These results show that alterations in MMIF and MCP-1 affect the proinflammatory process. They also suggest that MMIF and MCP-1 may play a substantial role in IBS.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Iron Deficiency Anaemia is Associated with Decreased Levels of Macrophage Migration Inhibitory Factor and Monocyte Chemoattractant Protein-1
    (Modestum Ltd, 2015) Oran, Mustafa; Tülübaş, Feti; Mete, Rafet; Aydın, Murat; Yıldız, Zeynep Deniz; Yılmaz, Ahsen; Gürel, Ahmet
    Many bodily systems are affected by iron deficiency anaemia (IDA), including the immune system. However, the pathophysiological mechanisms whereby this anaemia promotes deterioration in immunity remain largely unexplained. In order to enlighten this pathophysiological link, serum levels of macrophage migration inhibitory factor (MIF) and monocyte chemoattractant protein-1 (MCP-1), which play an important roles in a healthy functioning immune system, were examined in patients with IDA and healthy volunteers. A total of 30 patients with IDA (mean age 33.6+/-7.8 years, 30% male) and 30 healthy individuals (mean age 30.1 +/- 8.8 years, 27 % male) were included. Serum MIF and MCP-1 levels were measured in a sandwich-assay format, using commercial enzyme-linked immunosorbent assay kits. There was no statistically significant difference in age and gender distribution between participants with IDA and controls (p> 0.05). Serum MIF and MCP-1 concentrations were lower in the IDA group than in the control group (p < 0.005, and p < 0.01, respectively). When considering the role of MIF and MCP-1 in maintaining the normal immune response of the organism, a decrease in production in patients with IDA may contribute to immune dysfunction in these individuals.
  • Küçük Resim
    Öğe
    İrritabl Bağırsak Sendromlu Hastalarda Eritrosit ve Trombosit Hücre Sayılarının Değerlendirilmesi
    (Namık Kemal Üniversitesi, 2013) Tülübaş, Feti; Oran, Mustafa; Mete, Rafet; Güneş, Hayati; Yüksek, Adnan; Yılmaz, Ahsen; Gürel, Ahmet
    Amaç İrritabl bağırsak sendromu (İBS), toplumdaki prevalansı oldukça yüksek olan, defekasyon değişiklikleriyle ilişkili abdominal ağrı ve/veya rahatsızlık sonucu yaşam kalitesini düşüren bir fonksiyonel gastrointestinal sistem hastalığıdır. İBS patogenezinde inflamasyon oluşumu ve bağışıklık sistemindeki değişikliklerin rol oynadığı bilinmektedir. Bu çalışmada İBS hastalarına ait eritrosit ve trombosit hücre sayılarını sağlıklı kontroller ile karşılaştırarak prognostik olarak değerlendirmeyi amaçladık. Materyal ve Metod Çalışmamızda Namık Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi gastroenteroloji kliniğine başvuran 18-50 yaş arası 30 İBS hastası ve 30 sağlıklı kişinin dosya taraması yapıldı. Bu kişilerin demografik bilgileri ile birlikte eritrosit ve trombosit düzeyleri kaydedildi. Bulgular İBS hastalarında RBC, HGB, HCT, MCV, MCH, MCHC, RDWCV ve RDWSD düzeylerinin kontrol grubuna göre anlamlı olarak değişmediği görülmüştür. Aynı şekilde PLT, MPV, PDW, PCT ve PLCR düzeylerinin de kontrol grubuna göre İBS hastalarında değişiklik göstermediğini bulduk. Sonuç Tam kan eritrosit ve trombosit düzeylerinin İBS tanısında prognostik belirteçler olarak kullanılamayacağını düşünmekteyiz.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Kolon polipli hastalarda hastalığın patogenezinde adenozin deaminaz, ksantin oksidaz, ürik asit ve nitrik oksit metabolizması
    (2014) Mete, Rafet; Aydın, Murat; Tülübaş, Feti; Oran, Mustafa; Turan, Bünyamin Cüneyt; Topçu, Birol; Gürel, Ahmet; Ateş, Hamit
    Amaç: Kolonik mukozanın lümene protrüze olması polip olarak adlandırılır. Adenomatöz polipler neoplastik polipler olduğundan dolayı hastalığın patogenezine katkıda bulunabilecek tüm faktörlerin gözden geçirilmesi mortalite ve morbiditenin azaltılması açısından uygun olacaktır. Çeşitli araştırmalar karsinogenezde artmış oksidatif stresin rol oynadığını göstermektedir. Kolon adenomlarının malignleşme potansiyeli taşımasından dolayı oksitatif stresin polip patofizyolojisinde önemli rol oynayabileceği düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı kolon polipli hastalarda adenozin deaminaz, ksantin oksidaz, ürik asit ve nitrik oksit düzeylerinin oksidatif stres ve hastalığın patofizyolojisi ile ilişkisini araş- tırmaktır Yöntemler: Namık Kemal Üniversitesi Uygulama ve Araş- tırma Hastanesi Gastroenteroloji Polikliniğine başvuran hastalardan gastrointestinal semptomu olan ve yapılan kolonoskopik biyopsi sonucunda adenomatöz polip saptanan 35 hasta incelendi. Kontrol grubu da 36 sağlıklı kişiden oluşturuldu. Ürik asit ölçümü fotometrik metod ile otomatize sistemde, adenozin deaminaz, ksantin oksidaz ve nitrik oksit (NO) ölçümleri manuel olarak spektrofotometrik yöntemle yapıldı. Bulgular: Kolon polipli hastalar ile sağlıklı kontroller kar- şılaştırıldığında, kolon polipli hastalarda, ksantin oksidaz, ürik asit ve NO düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı oranda yüksek bulundu (sırasıyla p=0.007, p=0.02 ve p<0.001) . Adenozin deaminaz düzeyi poliplilerde sağlıklı kontrollerden daha yüksek bulundu ancak fark anlamlı değildi (p=0.07) Sonuç: Kolon polipli hastalarda ksantin oksidaz, ürik asit ve NO düzeylerinin, sağlıklı popülasyondan yüksek bulunması hastalığın fizyopatolojisinde oksidatif stresin artışını ile ilişkili olabileceğini düşündürmektedir. Antioksidan tedavi seçeneklerinin bu hasta grubunda tedaviye eklenmesi konusunda daha ileri çalışmalar yapılması faydalı olacaktır
  • Küçük Resim
    Öğe
    Kronik hepatit B enfeksiyonlu hastalarda Anti-HDV ve HDAg prevalansı
    (2013) Doğan, Mustafa; Güneş, Hayati; Mete, Rafet; Taş, Tekin; Mengeloğlu, Fırat Zafer
    Amaç: Bu çalışmada, Ağrı ilinde kronik hepatit B enfeksiyonu tanısıyla takip edilen hastaların anti-HDV ve HDAg test sonuçlarının korelasyonunun irdelenmesi ve HDV epidemiyolojisine ait veri toplaması amaçlandı. Gereç ve yöntem: Ağrı Devlet Hastanesi Ocak 2009-Mayıs 2012 tarihleri arasında gastroenteroloji ve enfeksiyon hastalıkları tarafından kronik hepatit B tanısıyla takip edilen hastaların anti-HDV, HDAg sonuçları ve demografik verileri retrospektif olarak incelendi. HBs Ag, Anti-HBc IgM tetkikleri makroeliza, anti-HDV ve HDAg tetkikleri ise mikroeliza yöntemiyle çalışıldı. Bulgular: Çalışmaya 315’i (%40,0) kadın, 472’si (%60,0) erkek olmak üzere toplam 787 hasta dahil edildi. Hastaların tamamında HBs Ag pozitif ve anti HBc IgM negatif olarak saptandı. Bu hastalardan 55’inde (%7,0) sadece Anti-HDV, 19(%2,4)’unda sadece HDAg pozitif olarak saptandı. İki (%0,3) olguda ise Anti-HDV ve HDAg birlikte saptandı. Toplam 76(%9,7) hastada HDV lehine pozitif bulgu saptandı. HDV pozitif hastaların yaş ortalaması 42,1±15,2 (11-77 yaş) olarak tespit edildi. Bunların 36’sı %47,4) kadın, 40’ı (%52,6) erkekti.Sonuç: Kronik viral hepatit hastalarında HDV enfeksiyonu hala önemini korumaktadır. Çalışmamızda HDV en- feksiyon oranı %9,7 olarak tespit edilmiştir. Bu oran, aynı bölgeden daha önce bildirilen çalışmalardan daha düşük olmasına rağmen ülke ortalamasının üzerindedir.