Yazar "Gülen, Dumrul" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 19 / 19
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Antibacterial and Washing Resistance Improvement of Cotton Fabric Using Some Metal Oxides(Ege Univ, 2021) Koruyucu, Aslıhan; Erdal, Berna; Kurc, Mine Aydin; Gülen, DumrulCu2O, CuO, ZnO-microparticles with different size and morphology directly influences their antimicrobial potential. In this study, the possible improvement of the antibacterial and washing resistance up to 20 washing cycles performance of 100% cotton fabrics were investigated. At high temperatures, carboxylic acids form ester-type crosslinking with cellulose molecules and provide antibacterial activity. For this purpose, carboxylic acids such as BTCA and CA were used in this study.The purpose of this research was to evaluate 1,2,3,4-butantetracarboxylic acid (BTCA) and citric acid monohydrate (CA) as an crosslinking agent for washing resistance of 100% cotton textile substrates against, Staphylococcus aureus (ATCC 43300), Bacillus subtilis (NRRL NRS -744), Escherichia coli (ATCC 35218) and Klebsiella pneumoniae (ATCC 70063). Cupper oxide and zinc oxide were assimilated in the coating bath for the antibacterial property. BTCA concentration in the solutions influenced the antibacterial and washing properties of the cotton fabrics. The Fourier Transform Infra-Red -Attenuated Total Reflection (FTIR-ATR) spectra showed a new summit that confirmed the ester linkage formation and crosslinking reaction for application.Öğe Antibacterial effects of curcumin: An in vitro minimum inhibitory concentration study(Sage Publications Inc, 2016) Güneş, Hayati; Gülen, Dumrul; Mutlu, Reyhan; Gümüş, Abdullah; Taş, Tekin; Topkaya, Aynur ErenAim: To evaluate the antibacterial effect of curcumin with the minimum inhibitory concentration (MIC) method in standard bacterial strains. Methods: The in vitro antibacterial activity of curcumin was evaluated against methicillin-sensitive Staphylococcus aureus (MSSA) (ATCC 29213), methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) (ATCC 43300), Enterococcus faecalis (ATCC 29212), Bacillus subtilis (ATCC 6633), Pseudomonas aeruginosa (ATCC 27853), Escherichia coli (ATCC 25922) and Klebsiella pneumoniae (ATCC 700603) using the macrodilution broth susceptibility test method. After incubation in tubes, the antibacterial activity of curcumin was detected by a lack of turbidity, which indicated the inhibition of bacterial growth. The concentration in the tube with the highest dilution showing no turbidity was defined as the MIC. Results: The curcumin MIC values were 175 mg/ml, 129 mg/ml, 219 mg/ml, 217 mg/ml, 163 mg/ml, 293 mg/ml and 216 mg/ml against P. aeruginosa, B. subtilis, MSSA, MRSA, E. coli, E. faecalis and K. Pneumonia, respectively. Conclusion: This study revealed antibacterial effects of curcumin against standard bacterial strains in high concentrations. Animal experiments have demonstrated that curcumin applied at high doses has strong antibacterial activity. There is a need for further in vivo studies to shed light on antibacterial effects of curcumin with high concentrations.Öğe BIOACTIVE COMPOUNDS, ANTIBACTERIAL AND ANTIFUNGAL ACTIVITIES OF TWO Cirsium SPECIES(Wydawnictwo Akad Rolniczej W Lublinie, 2019) Gülen, Dumrul; Şabudak, Temine; Orak, Hakime Hülya; Çalışkan, Hilmican; Özer, MerveIn the GC-MS analysis, 81 bioactive phytochemical compounds were identified in hexane extracts of Cirsium creticum and Cirsium italicum. Terpenoids constituted the main fractions of C. italicum (70.95%), while hydrocarbons were most abundant compounds of C. creticum (41.11%). The antibacterial activity and antifungal activity of extracts from two Cirsium species was tested using microdilution methods. According to the results of antibacterial activity, the highest inhibition effect of C. creticum was found on B. subtilis, E. coli and P. aeruginosa. The highest inhibition effect of C. italicum was found on B. subtilis. In the results of antifungal activity, the highest inhibition effect of C. creticum was found on P. chrysogenum and the highest inhibition effect of C. italicum was found on C. krusei. The present work is the first report on hexane extracts compounds of two Cirsium species as well as antibacterial and antifungal activities.Öğe Cryopreservation of adenovirus-transfected dendritic cells (DCs) for clinical use(Elsevier Science Bv, 2012) Gülen, Dumrul; Maas, S.; Julius, H.; Warkentin, P.; Britton, H.; Younos, İbrahim H.; Talmadge, J. E.In this study, we examined the effects of cryoprotectant, freezing and thawing, and adenovirus (Adv) transduction on the viability, transgene expression, phenotype, and function of human dendritic cells (DCs). DCs were differentiated from cultured peripheral blood (PB) monocytes following Elutra isolation using granulocyte-macrophage colony-stimulating factor (GM-CSF) and interleukin-4 (IL-4) for 6 days and then transduced using an Adv vector with an IL-12 transgene. Fresh, cryopreserved, and thawed transduced immature DCs were examined for their: 1) cellular concentration and viability; 2) antigenicity using an allogeneic mixed lymphocyte reaction (MLR); 3) phenotype (HLA-DR and CD11c) and activation (CD83); and 4) transgene expression based on IL-12 secretion. Stability studies revealed that transduced DCs could be held in cryoprotectant for as long as 75 min at 2-8 degrees C prior to freezing with little effect on their viability and cellularity. Further, cryopreservation, storage, and thawing reduced the viability of the transduced DCs by an average of 7.7%; and had no significant impact on DC phenotype and activation. In summary, cryopreservation, storage, and thawing had no significant effect on DC viability, function, and transgene expression by Adv-transduced DCs. (C) 2012 Elsevier B.V. All rights reserved.Öğe Curcumin-meropenem synergy in carbapenem resistant klebsiella pneumoniae curcumin-meropenem synergy(Tehran University of Medical Sciences, 2021) Gülen, Dumrul; Şafak, Birol; Erdal, Berna; Günaydın, BurakBackground and Objectives: The frequency of multiple resistant bacterial infections, including carbapenems, is increasing worldwide. As the decrease in treatment options causes difficulties in treatment, interest in new antimicrobials is increasing. One of the promising natural ingredients is curcumin. It is known to be effective in bacteria such as Pseudomonas aerugi-nosa, Escherichia coli, Burkholderia pseudomallei through efflux pump inhibition, toxin inhibition and enzymes. However, because its bioavailability is poor, it seffectiveness occurs in combination with antibiotics. In the study, the interaction of meropenem and curcumin in carbapenemase producing strains of Klebsiella pneumoniae was tested. Materials and Methods: Thirty-nine Klebsiella pneumoniae isolates, resistant to meropenem, were used in this study. From those 15 MBL, 6 KPC, 17 OXA-48 and 1 AmpC resistance pattern were detected by combination disk method. Meropenem and Curcumin MIC values were determined by liquid microdilution. Checkerboard liquid microdilution was used to determine the synergy between meropenem and curcumin. Results: Synergistic effects were observed in 4 isolates producing MBL, 3 isolates producing KPC, 4 isolates producing OXA-48, and 1 isolates producing AmpC (totally 12 isolates) according to the calculated FICI. No antagonistic effects were observed in any isolates. Conclusion: Curcumin was thought to be an alternative antimicrobial in combination therapies that would positively con-tribute to the treatment of bacterial infection. The effectiveness of this combination should be confirmed by other in vitro and clinical studies. © 2021 The Authors. Published by Tehran University of Medical Sciences.Öğe Evaluation of in Vitro Activity of Fosfomycin and Other Antimicrobial Agents against Urinary Escherichia coli Isolates(Doc Design Informatics Co Ltd, 2012) Uzun, Aslıhan; Gülen, Dumrul; Tanrıverdi, Yeliz; Kaya, Ayşe DemetObjective: Fosfomycin is an antimicrobial agent commonly used in uncomplicated urinary tract infections. The objective of this study is to evaluate in vitro activity of fosfomycin against Escherichia coli strains isolated from urine specimens. Methods: Data were retrieved from two hospitals in Tekirdag, Turkey. We retrospectively examined the susceptibility results of E. coli strains collected over one year (January 2010-March 2011) to fosfomycin. Susceptibility of the isolates was determined by the disk diffusion method according to Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) criteria. Results: A total of 561 E. coli strains were examined and 34 (6.1%) of the isolates were resistant to fosfomycin. Resistance was highest amongst isolates taken from outpatients (73.52%) and from the urology clinics (47.05%). In vitro activities of 561 isolates against other antimicrobial agents were also evaluated. Resistance rates of the strains against ampicillin-sulbactam, ciprofloxacin, levofloxacin, gentamicin, and amikacin were 44.8%, 19.4%, 18.1%, 15.1%, and 11.8%, respectively. Conclusions: According to data obtained from this study, fosfomycin seems to have good levels of in vitro activity against urinary E. coli isolates in our region. Further evaluation of its potential clinical effectiveness is needed in followup to these in vitro antimicrobial susceptibility results.Öğe Fosfomisin ve Bazı Antimikrobiyal Ajanların Üriner Escherichia coli İzolatlarına in Vitro Etkinliğinin Değerlendirilmesi(2012) Uzun, Aslıhan; Gülen, Dumrul; Tanrıverdi, Yeliz; Kaya, Ayşe DemetAmaç: Fosfomisin, komplike olmayan idrar yolu infeksiyonlarında sıklıkla kullanılan bir antimikrobiyal ajandır. Çalışmamızın amacı idrar örneklerinden izole edilen Escherichia coli suşlarına karşı fosfomisinin in vitro etkinliğini araştırmaktır.Yöntemler: Çalışmaya alınan idrar örnekleri, Tekirdağ ilinde bulunan iki hastaneden elde edilmiştir Ocak 2010-Mart 2011 tarihleri arasında bu hastanelerde izole edilen E. coli suşlarının fosfomisin duyarlılığı retrospektif olarak incelenmiş ve değerlendirme Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) kriterlerine göre disk difüzyon yöntemiyle yapılmıştır.Bulgular: İncelenen toplam 561 E. coli suşundan 34 (%6.1)'ü fosfomisine dirençli bulunmuştur. Direnç oranı ayakta tedavi gören hastalarda (%73.52) ve üroloji kliniğinden gönderilen hastalarda (%47.05) daha yüksek bulunmuştur. Soyutlanan 561 suşun diğer antibiyotiklere karşı duyarlılıkları da incelenmiş ve ampisilin-sulbaktama %44.8, siprofloksasine %19.4, levofloksasine %18.1, gentamisine %15.1 ve amikasine %11.8 oranında direnç saptanmıştır Sonuçlar: Çalışma verilerine göre, bölgemizde üriner E. coli izolatlarında fosfomisin etkinliğinin iyi düzeyde olduğu saptanmıştır. In vitro antimikrobiyal duyarlılık sonuçlarının, klinik etkinlik çalışmalarıyla birlikte değerlendirilmesi yararlı olacaktır. Klimik Dergisi 2012; 25(2): 77-80.Öğe Free Radical Scavenging Capacity and Antibacterial Activity of Wild Cirsium creticum from Turkey(Assoc Pharmaceutical Teachers India, 2017) Şabudak, Temine; Gülen, Dumrul; Orak, Hakime Hülya; Özer, Merve; Çalışkan, Hilmican; Cabi, EvrenBackground: In recent years, there is increasing interest the using of herbal extracts derived from plants in medicine and as a dietary supplements. Objective: We aimed the determination of the antioxidant and antibacterial activity of Cirsium creticum (Lam) d'Urv. subsp. creticum included Asteraceae family which is wild plant species in Trakya region. Methods: Crude n-hexane, diethyl ether, ethylacetate and methanol extracts from whole plants was used the determination of antiradical and antibacterial activity in C. creticum and compared in terms of extracts efficiency. Results: EC50 values of DPPH activity in different solvents revealed significant differences similar to TPC content. The lowest inhibitory effect was found to be Gram negative for E. coli, despite the highest inhibitory effect against Gram positive S. aureus. Conclusion: Antiradical and antimicrobial activity results presented that C. creticum, could be evaluate in food supplements and pharmaceutical industry as natural compound, and future investigations will be aimed the isolations of biologically active compounds to define individual active components.Öğe Investigation of Some Antibacterial and Antioxidant Properties of Wild Cirsium vulgare from Turkey(Assoc Pharmaceutical Teachers India, 2017) Şabudak, Temine; Orak, Hakime Hülya; Gülen, Dumrul; Özer, Merve; Çalışkan, Hilmican; Bahrisefit, İlayda; Cabi, EvrenBackground: Cirsium vulgare (Savi) Ten; belongs the Asteraceae family and has common uses in some countries folk medicine. Objective: In this study, the determination of some antioxidant and antimicrobial properties of C. vulgare which is wild-grown from Turkey is aimed. Methods: Crude extracts of plants were obtained by using n-hexane, diethyl ether, ethyl acetate and methanol as solvent. Total phenolic content (TPC) and DPPH (2,2-diphenyl 2,2-diphenyl-1 picrylhydrazyl picrylhydrazyl) scavenging activity were determined in extracts. The antibacterial activity was tested against Staphylococcus aureus (ATCC 43300), Escherichia coli (ATCC 35218), Bacillus subtilis (NRRL NRS-744) and Pseudomonas aeruginosa (ATCC 27853). Results: The TPC and DPPH activities of extracts revealed significant differences by following sequence MeOH > diethyl ether > EtOAc > n-hexane. The highest inhibition effect of C. vulgare was found on P. aeruginosa. Conclusion: Results presented that C. vulgare can be researched for future investigations for isolations of biologically active compounds, where some of their characteristics are expected to be contribute to the natural compounds in pharmaceutical industry.Öğe KAN KÜLTÜRLERİNDE ÜREYEN ENTEROBACTERİCEAE İZOLATLARINDA GENİŞLEMİŞ SPEKTRUMLU BETA-LAKTAMAZ SIKLIĞI VE KARBAPENEMAZ VARLIĞININ ARAŞTIRILMASI(Namık Kemal Üniversitesi, 2018) Eren Topkaya, Aynur; Aydın Kurç, Mine; Tombak, Özge; Gülen, DumrulAmaç: Enterobactericeae ailesinin üyeleri kan kültürlerinde ürediklerinde daima etken olarak kabul edilmektedirler. Genişlemiş spektrumlu beta laktamaz (GSBL) üreten çoklu ilaca dirençli Enterobactericeae izolatlarına bağlı enfeksiyonların tedavisinde karbapenemler kullanılmaktadır. Karbapenemlerin, özellikle GSBL üreten bakteriler ile oluşan ciddi enfeksiyonların tedavisinde yaygın olarak kullanılması, karbapenemaz üreten suşların ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bu çalışmada; kan kültürlerinde üreyen Enterobacteriaceae (E. coli ve K. pneumoniae) izolatlarında GSBL sıklığı ve karbapenemaz varlığı fenotipik yöntem ve moleküler yöntem ile araştırılmıştır. Materyal ve Metot: Namık Kemal Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi Mikrobiyoloji Laboratuvarı’na 01.01.2013-30.04.2016 tarihleri arasında gönderilen kan örneklerinden izole edilen 56 E.coli ve 11 K.pneumoniae izolatı çalışmaya alınmıştır. İzolatların GSBL varlığı Clinical and Laboratory Standards (CLSI) önerilerine göre Kirby-Bauer disk difüzyon ve kombine disk yöntemi ile çalışılmıştır. Karbapenemaz aktivitesi ise; karbapenemlerden herhangi biri için inhibisyon zonu <28 mm olarak ölçülen izolatlarda, fenotipik yöntem olarak MASTDISCS ID ve temosilin diski kullanılarak araştırılmış ve moleküler yöntem olarak PCR ile çalışılarak sonuçlar karşılaştırılmıştır. Bulgular: Çalışmaya alınan 56 E.coli izolatının 30’u ve 11 K.pneumoniae izolatının altısında GSBL pozitifliği saptanmıştır. MASTDISCS ID ve temosilin diski ile üç E.coli izolatında metallo-beta-laktamaz (MBL), dördünde ise OXA-48 varlığı tespit edilmiştir. PCR ile MBL pozitifliği saptanmamış ancak dört izolatta OXA geni tespit edilmiş ve iki izolatın OXA tipi belirlenememiştir. Sonuç: Sonuç olarak, hastanemizde üç yıl içinde kan kültürlerinde üreyen E.coli ve K. pneumoniae izolatlarında yüksek GSBL pozitifliği (%54) saptanmıştır. GSBL pozitif beş izolattan üçünde PCR ile karbapenemaz varlığı da tespit edilmiştir. Ayrıca ülkemizde karbapenemaz olarak OXA-48 tipi yaygın olduğundan MASTDISCS ID’ nin yanında temosilin diskinin kullanılması gerekmektedir.Öğe Namık Kemal Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi Kümülatif Antibiyotik Duyarlılık Raporu(2018) Kurç, Mine Aydın; Tombak, Özge; Gülen, Dumrul; Topkaya, Aynur ErenEnfeksiyon hastalıklarının tedavisi çoğunlukla empirik olarak düzenlenmektedir. Ulusal antimikrobiyal direnç profilinin takip edilmesi bu konuda yararlı olsa da, her kurumun kendi kümülatif antibiyotik duyarlılık raporlarını (KADR) hazırlaması klinisyenlere antibiyotik seçiminde önemli bir yol gösterici olacaktır. Bu çalışmada; Namık Kemal Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi Mikrobiyoloji Laboratuvarı'na gelen klinik örneklerden izole edilen Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter baumannii, Staphylococcus aureus, koagülaz negatif stafilokok (KNS) ve Enterococcus spp. suşları için KADR hazırlanması amaçlanmıştır. Laboratuvarımıza, 01.01.2014-31.12.2015 tarihleri arasında gelen idrar, yara, kan ve balgam örneklerinden izole edilen bakterilerin antimikrobiyal duyarlılık profili retrospektif olarak incelenmiştir. Antibiyotik duyarlılıklarının belirlenmesi için Kirby-Bauer disk difüzyon yöntemi uygulanmış ve sonuçlar "Clinical and Laboratory Standards Institute" (CLSI 2013 M100-S23, CLSI 2014 M100-S24) önerilerine göre değerlendirilmiştir. KADR; "Analysis and Presentation of Cumulative Antimicrobial Susceptibility Test Data" (CLSI 2014, M39-A4) kriterleri doğrultusunda hazırlanmıştır. Çalışmaya 2014 yılında dahil edilen toplam 96 E.coli izolatına amikasin, ertapenem ve meropenemin etkisi % 100 iken; imipenemin % 98.9, nitrofurantoinin % 97.7 izolatta etkin olduğu bulunmuş; ampisilinin etkinliği ise % 16.48 gibi düşük bir oranda saptanmıştır. 2015 yılında ise; E.coli, K.pneumoniae, P.aeruginosa, A.baumannii, S.aureus, KNS, Enterococcus spp. izolatları değerlendirilmeye alınmıştır. Toplam 413 E.coli izolatında en yüksek duyarlılık % 95.8 oranında ertapenem için saptanırken, % 92.2 amikasin ve % 91.6 oranında nitrofurantoine duyarlılık tespit edilmiştir. K.pneumoniae (n:76) izolatları için en yüksek duyarlılık % 94.73 ile imipeneme, P.aeruginosa (n:72) izolatlarında % 76.3 ile gentamisine, A.baumannii izolatlarında (n:35) ise tigesikline % 85.7 oranında tespit edilmiştir. S.aureus izolatlarında (n: 64) metisilin duyarlılığı % 78.1 iken, vankomisin direnci saptanmamıştır. Enterococcus spp.(n:90) izolatlarında vankomisin duyarlılığı % 95.5 olup üç izolatta direnci belirlenmiş ve linezolid duyarlılığı % 92.2 olarak belirlenmiştir. KNS izolatlarında (n:89) en yüksek duyarlılık linezolid ve vankomisin antibiyotiklerine % 98.8 oranında tespit edilmiştir. Sonuç olarak, etken mikroorganizmaların ve direnç profillerinin dağılımı; hastanelerin hizmet sunduğu bölgenin demografik özellikleri, hasta grupları, antibiyotik kullanım politikaları gibi birçok faktörden etkilendiği için, bölgesel sürveyans verileri empirik antibiyotik tedavisini yönlendirmek için tam olarak yeterli değildir. Bu nedenle her hastanenin kendisine ait KADR'lerini hazırlaması uygun olacaktır. Bu konuda yaklaşık on beş yıldır uluslararası standartlar belirlenmiş ve rehberler yayımlanmış olmasına rağmen henüz KADR hazırlama yaygın olarak uygulanmamaktadır. Güncel rehberlere uygun yazılım sistemlerinin geliştirilerek bu raporların oluşturulması ve pratik bir şekilde verilere ulaşımın sağlanması gerekmektedir.Öğe Preculture Antiseptic Cleaning in Women Patients; is it a Myth or a Scientific Fact?(Derman Medical Publ, 2014) Yazıcı, Cenk Murat; Gülen, Dumrul; Doğan, Çağrı; Kaya, Ayşe Demet; Malkoç, ErcanAim: Urine culture is one of the most common labaratory test in urology clinics. Contamination of urine cultures is a challenging problem that causes extra efforts for both clinical and economical aspects. Perineal antiseptic cleaning was thought to be an effective method to reduce contamination rates. In this prospective study, we tried to evaluate if antiseptic usage during perineal cleaning was able to decrease contamination rates in scientific manner or is it a myth of urology. Material and Method: A total of 150 female patients over 18 years old with the symptom of dysuria and/or frequency and had a minimum one positive leukocyte at urine dipstick test, were prospectively enrolled to the study. Two midstream clean-catch urine samples were given by the same patient at 6 hour intervals, one with sterile saline and other with antiseptic usage for perineal cleaning. All samples were incubated in microbiology laboratory for urine culture evaluation. Results: Median age of study population was 45.0 +/- 22 years old. Culture reports of the first urine samples were; 96(64%) sterile, 32(21,3%) contaminated and 22(14.7%) with significant bacterial growth. These results were 101(67.3%), 27(18%) and 22(14.7%) at cultures with antiseptic cleaning, respectively (p=0.62). Mean colony count of contaminated cultures in saline group was 88.8 +/- 63.9 whereas it was 50.7 +/- 37.6 in antiseptic group (p=0.02). Discussion: Perineal antiseptic cleaning did not significantly affect culture results. Significant bacterial growth and contamination rates did not differ between groups indicating that, antiseptic usage for perineal cleaning may not be warrant.Öğe Presence of rotavirus and adenovirus antigens in children with gastroenteritis who attended the tekirdağ state hospital(2013) Gülen, Dumrul; Aydın Kurç, Mine; Uzun, Aslıhan; Kaya, Ayşe DemetAmaç: Çocuklarda infeksiyöz diyarenin sık etkenleri olan viral ajanların epidemiyolojisi ile ilgili bilgiler sınır- lıdır. Bu çalışmada Tekirdağ yöresinde rotavirus ve adenovirusa bağlı olarak gelişen gastroenteritlerin sıklığının araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Akut gastroenteritli çocukların dışkı örnekleri toplanmış ve Grup A rotavirus ve ade- novirus serotip 40-41 antijenleri açısından immunok- romatografik test (RIDA Quick, R-Biopharm, Almanya) ile taranmıştır. Sonuçlar yaşa dayalı gruplara ayrılarak değerlendirilmiştir. Buna göre gruplar; Grup A (0 - 2 yaş), Grup B (3-6 yaş) ve Grup C (7-15 yaş) şeklinde oluşturulmuştur. Bulgular: Dışkı örneklerinden 2135i rotavirus ve 2117si adenovirus varlığı açısından test edilmiştir. Örneklerden 222 (%10,4)sinde rotavirus ve 77 (%3,6)sinde adenovirus antijeni pozitif bulunmuştur. Tüm rotavirus pozitif olguların gruplara dağılımı ince- lendiğinde; Grup A, B ve Cde sırasıyla %63,7, %27,8, %8,5 (p<0,001) ve tüm adenovirus pozitif olguların gruplara dağılımı incelendiğinde ise Grup A, B ve Cde sırasıyla %40,3, %36,3, %23,4 (p=0,16) olarak bulunmuştur. Cinsiyetle ilişkili olarak her iki ajan açısından da anlamlı farklılık saptanmamıştır (p=0,38, p=0,31). Mevsimsel özellikler incelendiğinde rotavirus aralık ayında (n=44, %19,8), adenovirus ise temmuz ayında (n=21, %27,3) en sık olarak saptan- mıştır. Sonuç: Bulgularımız, rutin laboratuarlarda, infeksiyöz diyarelerin tanısında sıklıkla göz ardı edilen viral ajan- ların önemini bir kez daha ortaya koymaktadır.Öğe Presence of Rotavirus and Adenovirus Antigens in Children with Gastroenteritis Who Attended the Tekirdag State Hospital(Aves Yayincilik, Ibrahim Kara, 2013) Gülen, Dumrul; Aydın, Mine; Uzun, Aslıhan; Kaya, Ayşe DemetObjective: Viral agents are the frequent causes of infectious diarrhea in children, but little is known about their epidemiology in Turkey. With this study, we aimed to determine the frequency of gastroenteritis due to rotavirus and adenovirus in the Tekirdag region. Material and Methods: Stool specimens of children with acute gastroenteritis were collected and screened for Group A rotavirus and adenovirus serotype 40-41 antigens, with the immunochromatographic test (RIDA Quick, R-Biopharm, Germany) according to the recommendations of the manufacturer. The results of the subjects were evaluated by examining groups based on the ages: Group A (0 months to 2 years), Group B (3-6 years) and Group C (7-15 years). Results: Of the stool samples, 2135 were tested for the presence of rotavirus and 2117 for adenovirus. 222 (10.4%) samples were positive for rotavirus and 77 (3.6%) were positive for adenovirus antigens. The distribution of rotavirus-positive cases in all the groups analyzed was 63.7%, 27.8%, 8.5% in groups A, B and C, respectively (p<0.001) and the distribution of adenovirus-positive cases in all groups analyzed was 40.3%, 36.3%, 23.4% in groups A, B and C, respectively (p=0.16). No stastistical difference due to gender was obtained for any of the agents (p=0.38, p=0.31 Observation of seasonal variations of the agents showed a higher frequency of rotavirus in December (n=44, 19.8%) and adenovirus in July (n=21, 27.3%). Conclusion: Our results shows the importance of viral agents which are generally missed by routine diagnostic tests in identifying the causes of infectious diarrhea. (J Pediatr Inf 2013; 7: 131-5)Öğe Relationship between serum soluble endothelial protein C receptor level and COVID-19 findings(NLM (Medline), 2021) Bayrakçı, Nergiz; Özkan, Gülsüm; Mutlu, Levent Cem; Erdem, L.; Yıldırım, İlker; Gülen, Dumrul; Çelikkol, AliveCoronavirus-related disease-2019 (COVID-19)-associated coagulopathy presents predominantly with thrombosis and leads to complications in close association with inflammatory process. Soluble endothelial protein C receptor (sEPCR), which is the soluble form of EPCR, reduces the anticoagulant and anti-inflammatory activity of activated protein C. The purpose of this study is to investigate the relationship between sEPCR and the laboratory parameters and thorax computed tomography (CT) findings in the course of COVID-19. Twenty-five laboratory-confirmed [reverse transcription-quantitative polimerase chain reaction (RT-qPCR) positive] and 24 clinically diagnosed (RT-qPCR negative) COVID-19 patients were enrolled in the study. Blood specimens were collected for sEPCR and haematological and biochemical parameter measurement. Thorax CT was performed to detect COVID-19 findings. These parameters from RT-qPCR positive and negative patients were then compared. Although there was no difference between the groups in terms of symptoms, the time between the onset of symptoms and the admission time was shorter in RT-qPCR positive group (P?=?0.000). sEPCR levels were significantly higher in the RT-qPCR positive group (P?=?0.011). Patients with ground-glass opacity and bilateral involvement on thorax CT have higher serum sEPCR levels (P?=?0.012 and 0.043, respectively). This study has shown for the first time that serum sEPCR levels, which is a member of coagulation cascade and has also been reported to be associated with inflammation, is higher in patients with positive RT-qPCR test and patients with GGO or bilateral involvement on thorax CT regardless of the PCR result. Copyright © 2021 Wolters Kluwer Health, Inc. All rights reserved.Öğe Sağlık Kurumlarında Sağlık Personeli Olmayanların Spiritüalite İle İlgili Görüş ve Tutumları(2020) Boztepe, Nur; Gülen, DumrulÇalışma, sağlık kurumlarında sağlık personeli dışında çalışanların spiritüalite ile ilgili tutumlarını,görüşlerini ve bunları etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi SağlıkUygulama ve Araştırma Merkezi’nde 110 çalışanla gerçekleştirilmiştir. Tanımlayıcı ve kesitsel nitelikte olanaraştırmanın verileri, literatür taraması sonrasında araştırmacılar tarafından oluşturulan anket formukullanılarak elde edilmiştir. Elde edilen verilerin analizi için frekans, yüzde, ortalama ve standart sapmaanalizleri, Chi-Square Testi, Shapiro-Wilk Testi, Independent Samples T Test, Mann-Whitney U Test, One-WayANOVA ve Kruskal-Wallis Testi kullanılmıştır. Araştırmaya katılan çalışanların %35,4’ü hastaların spiritüelbakım gereksinimlerinin karşılanmasında hastanede görev yapan sağlık çalışanları ile birlikte sağlık çalışanıolmayan tüm sağlık kurumu personelinin de görev yapması gerektiğini, %78,2’si hastanede verilen spiritüelbakımın yetersiz olduğunu düşündüğü, sadece %11,8’i spiritüel bakıma destek verme isteğinde bulunmadığıbelirlenmiştir. Çalışanların %91,8’i hastaların spiritüel gereksinimlerinin hastane ortamında karşılanmasıgerektiğini, %31,8’i hastanede hastaların spiritüel gereksinimlerinin karşılanması için kesinlikle danışılabilecekbir uzman olması gerektiğini, %35,5’nin hastaların spiritüel desteği isteme ya da reddetme hakkına sahipolduğunu düşündüğü ortaya çıkmıştır. Araştırmamızda çalışanların spiritüel desteği yeterli bulma durumu ileeğitim düzeyleri, spiritüel desteğin hastaların psiko-sosyal iyileşmesine katkısı olduğu düşüncesi ile hastanedekigörevleri, spiriüalitenin hastalıklarla baş etmede ve hastalara moral vermede etkili olduğu düşüncesi ile medenidurumları, spiritüalitenin sağlığı olumsuz etkileyecek davranışları hastalarda engellediğini düşüncesi ile çocuksahibi olmaları ve yaşları, spiritüalitenin hastalarda iletişimi etkilediği düşüncesi ve çalışma hayatlarındahastaların spiritüel gereksinimlerini daha fazla göz önünde bulundurması ile memleketlerinde görev yapmadurumları arasında anlamlı ilişki saptandı (p?0,05). Sonuç olarak sağlık kurumlarında sağlık personeliolmayan çalışanlar, hastaların spiritüel gereksinimlerinin farkında olmasıyla birlikte bu gereksinimlerinkarşılanmasının hastaların sağlığına ve iyileşme sürecine olumlu katkı sağladığını düşünmektedir. Ayrıcaçalışanların çoğunluğu hastalara spiritüel destek vermek istemektedir. Bu bağlamda, sağlık kurumlarındaçalışacak her personelin eğitiminde spiritüel destek konusuna daha fazla yer verilmesi, sağlığın spiritüelboyutuna ilişkin farkındalıklarını, bilgi ve uygulamalarını geliştirmeye yönelik hizmet içi eğitimlerinplanlanması önerilmektedir.Öğe The role of serum Pro- and Anti-inflammatory cytokines as potential diagnostic markers for psoriasis(2020) Erdal, Berna; Albayrak, Hülya; Aydın Kurç, Mine; Varol, Gamze; Yanık, Mehmet Emin; Erfan, Gamze; Gülen, DumrulAim: Cytokines secreted by T helper cell subgroups are considered to play chief roles in the complex pathobiology of psoriasis.Herein, we aimed to reveal the effects of anti- and pro-inflammatory cytokines on the pathobiology of psoriasis disease and thecorrelation of these cytokines with severity of psoriasis.Materials and Methods: Thirty-seven individuals diagnosed with psoriasis and 37 healthy control subjects were enrolled for thestudy. The levels of Tumor necrosis factor alpha (TNF?), Soluble CD40 ligand (sCD40L), Interferon gamma (IFN?) and Interleukin (IL)1?, IL4, IL6, IL10, IL17F, IL17A, IL21, IL22, IL23, IL25, IL31, IL33 were determined by the Luminex method.Results: The IL6, IFN?, TNF?, sCD40L, IL17F, IL17A, IL23, IL25, and IL31 levels were found to be markedly advanced in individualswith psoriasis in contrast to the control group (p=0.003, p=0.02, p<0.001, p=0.02, p=0.03, p=0.003, p=0.04, p=0.04, and p<0.001,respectively). No significant interrelation was found between the serum cytokine levels and severity of psoriasis (p>0.05).Conclusion: IFN?, IL6, TNF?, sCD40L, IL17F, IL17A, IL23, IL31, IL25 and inflammatory markers were markedly advanced in patients withpsoriasis, strongly supporting the notion that these cytokines are involved in the pathobiology of psoriasis disease. In conclusion,findings of the present study suggest that understanding of the functions of these cytokines in the complex pathogenesis of psoriasisdisease is of great interest for the future therapeutic intervention.Öğe Tumor regulation of myeloid-derived suppressor cell proliferation and trafficking(Elsevier, 2012) Younos, İbrahim H.; Dafferner, Alicia J.; Gülen, Dumrul; Britton, Holly C.; Talmadge, James E.A stress response can induce myeloid progenitor cell (MPC) proliferation, mobilization, and extramedullary hematopoiesis (EMH) within lymphoid and parenchymal organs. Our studies using in vivo BrdU labeling, Ki-67 IHC staining, and carboxyfluorescein succinimidyl ester (CFSE) adoptive cell transfer revealed that spleens, rather than bone marrow (BM) and peripheral blood (PB), from 4T1 mammary tumor-bearing (TB) mice were the primary site of MPC proliferation. The resultant increase in MPCs was associated with tumor hematopoietic growth factor (GF) transcription, decreased apoptosis, as well as, prolonged survival of splenic MPCs. In naive mice. i.v. injected CFSE-labeled MDSCs (myeloid-derived suppressor cells) initially accumulated in the lungs, while in TB mice, they rapidly sequestered in the spleen. In contrast, a few of the injected MDSCs and leukocytes arrested, proliferated, or accumulated in the marrow, tumor, or PB of TB mice. However, BrdU labeling revealed a significant demargination of proliferating splenic MPCs into the PB. In tumors, despite high GF transcript levels, we found that a high frequency of MDSCs was apoptotic. In summary, tumor growth and cytokines regulate MPC proliferation, trafficking, accumulation, apoptosis, and survival. (C) 2012 Elsevier BM. All rights reserved.Öğe Vulvovajinal Kandidiyazis: Risk Faktörleri ve İnfeksiyon Etkenlerinin Dağılımı(2024) Malak, Arzu; Kurç, Mine Aydın; Gülen, Dumrul; Kaya, Ayşe Demet; Taşdemir, Nicel; Varol, GamzeAmaç: Dünyada yaygın görülen, milyonlarca kadının hayatını etkileyen ve anormal vajinal akıntının sık nedenlerinden olan vulvovajinal kandidiyazis (VVC)’in en önemli etkeni günümüze kadar Candida albicans iken, son yıllarda Non-albicans Candida (NAC) türlerinin sıklığı artmıştır. VVC’ da, birçok risk faktörünün de infeksiyon gelişimi ve tekrarlamasını etkilediği belirlenmiştir. Bu çalışmada; anormal vajinal akıntı yakınması olan hastalarda VVC sıklığı ve etkenlerinin belirlenerek, infeksiyon ile ilişkili risk faktörlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Anormal vajinal akıntı şikayeti olan 87 hastaya, sosyo-demografik özellikleri ve risk faktörleri olarak tanımlanan bağımsız değişkenleri içeren 26 soruluk anket uygulanmıştır. Toplanan vajinal sürüntü örneklerinin kültür ve mikroskopik incelemesi yapılarak, izolatlar klasik ve biyokimyasal testle identifiye edilmiştir. Bulgular: Hastaların %18,4’ünde Candida cinsi mantar üremesi saptanırken, gebelerde bu oran %60 olarak bulunmuştur. İnfeksiyon etkeni olarak izole edilen Candida’lardan %43,7 C. albicans, %37,5 C. glabrata, %12,5 C. krusei ve %6,3 C. parapsilosis olarak tanımlanmıştır. Hastaların %68,7’i tekrarlayan infeksiyon geçirdiğini bildirmiştir. Çalışmada VVC üremesini etkileyen tek faktör gebelik olarak saptanmış (p=0,041); VVC’i etkilemesi beklenen diğer bağımsız faktörler arasında anlamlı fark saptanmamıştır (p>0,05). Sonuç: Çalışmamız; VVC etiyolojisinde NAC türlerinin öneminin arttığını ve saptanan yüksek rekürrens oranları ile ilişkili olabileceğini göstermektedir. Bu bulgu VVC hastalarında ve özellikle de çalışmamızda risk faktörü olarak saptanmış gebelik döneminde, etkenlerin tür düzeyinde tanımlanmasının ve olası risk faktörlerinin bilinerek, kontrol altında tutulmasının önemini ortaya koymaktadır.
