The Labyrinthine Space as Reflected in Philip Ridley's Play Mercury Fur

Abstract

This study focuses on Philip Ridley’s Mercury Fur (2005), a play which exploresvarious meanings related to a physical labyrinth, memory as a maze, mirror/glass as alabyrinth, etc. The present study aims to disclose primarily the significance of thephysical labyrinth, presented in Ridley’s play mostly as a radical space, a reminiscentof Foucault’s “heterotopia”, in which the characters cannot be domiciled, but arerather haunted, their inevitable entrapment creating a perpetual existential feeling ofanxiety. This study also attempts to discuss the issue of memory as a maze, revealingthe playwright’s concern for the precariousness of memory while the national orindividual identities are pursued. In a space in which everyone and everything ismanipulated, Ridley’s characters, in their struggle for survival, are forced to renegotiate all the known thresholds of cruelty and transgression in order to discover thepath leading them to humanness and morality.

Bu çalışma, Philip Ridley’in bir labirent olarak hafıza ve ayna olarak labirent gibi fiziksel labirent ile bağlantılı çeşitli anlamları inceleyen Kürklü Merkür (2005) adlı oyununa odaklanmaktadır. Bu çalışma, öncelikle Ridley’in oyununda Foucault’nun “heterotopya”sını hatırlatan bir şekilde radikal bir alan olarak yansıtılan ve karakterlere yersizliğin ve yönsüzlüğün musallat olduğu fiziksel labirentin önemini ortaya koymayı amaçlar. Karakterlerin kaçınılmaz tutsaklığı onlarda bir varoluşsal kaygı yaratır. Bu çalışma ayrıca labirent olarak hafıza kavramını tartışarak milli ya da bireysel kimlikler konu edilirken oyun yazarının hafızanın güvenilmezliğine dair vurgusunu ortaya koyar. Herkesin ve her şeyin manipüle edildiği bir alanda varoluş mücadelesi veren Ridley’in karakterleri, kendilerini insanlığa ve ahlaka götüren yolu keşfetmek için bilinen bütün zalimlik ve yoldan çıkma eşiklerini yeniden değerlendirmeye zorlanırlar.