Tekirdağ ili düzenli depolama sahası sızıntı sularının arıtım metotlarının incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı Tekirdağ İli Düzenli Depolama Sahasından farklı mevsimlerde alınan sızıntı suyu numunelerinin ozonlama, fenton ve koagülasyon+flokülasyon prosesleri ile bunların kombinasyonları uygulanarak arıtılması ve elde edilen sonuçların değerlendirilmesidir. Alınan ham numunelerin KOI değerleri sırasıyla 2572, 2238 ve 1874 mg/L olarak ölçülmüştür. Fenton prosesinde ilk numunede en uygun H2O2 dozu 13200 mg/L, en uygun FeSO4 dozu ise 9900 mg/L olarak bulunmuştur. Bu numunede fenton işlemi ile KOİ giderim verimi %80’ler civarındadır. Ham atıksularda 120 dakikalık ozonlama işlemi sonucunda sırasıyla %14,5, %24,4 ve % 31,8 KOI giderim verimleri elde edilmiştir. Ham atıksuya koagülasyon-flokülasyon uygulamalarında birinci numunede %40,5, ikinci numunede %46,8 ve üçüncü numunede ise %55,2 KOİ giderim verimi elde edilmiştir. Ayrıca demir bazlı koagülantların alüminyum bazlı koagülantlara göre daha verimli olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ozonlama işlemi sonrası koagülasyon-flokülasyon verimleri ise KOİ bazında sırasıyla %65, %65 ve %67 olarak bulunmuştur. Elde edilen sonuçlar bu yöntemlerin kurulacak bir biyolojik arıtmaya ön arıtma niteliğinde olabileceğini göstermektedir.

The aim of this study is to evaluate the results that obtained using combination of ozonation, coagulation-flocculation and Fenton processes to the sanitary landfill leachate of Tekirdağ province. The COD values of raw wastewater was measured as 2572, 2238 and 1874 mg/L respectively. Optimum dose of H2O2 was found as 13200 mg/L, and optimum dose of FeSO4 was found as 9900 mg/L for first wastewater in Fenton process. The COD removal efficiency of this sample by using Fenton process found as nearly %80. For raw wastewater, 14.5%, 24.4 % and 31.8 % COD removal efficiency was obtained by 120 minutes ozonation. The COD removal efficiency was found as 40.5 % for first sample, 46.8 % for second sample and 55.2% for third sample by using coagulation-flocculation. Additionally it was found that ferric coagulants are more effective than the aluminum ones. The removal efficiencies in the term of COD of coagulation-flocculation after ozonation were found as 65%, 65%, and 67% respectively. The results revealed that these methods can be used as pretreatment for a biological treatment system.