Merlot üzüm çeşidinde yaprak su potansiyeli ile yaprak alma uygulamalarının olgunluk indislerinin yönetimi ve bunların üzüm verim ve kalitesi üzerine etkileri

Abstract

Bu çalışma 2019-2020 ve 2020-2021 vejetasyon periyodunda iki yıl süreyle Tekirdağ ili Şarköy ilçesi sınırları içinde yer alan özel üretici bağında yürütülmüştür. YSP uygulamaları (S0, S1, S2 ve S3); her alt parselde de bir yaprak alma konusu Kontrol (Yaprak Alma Yapılmamış) (K), Tam Pencere (TP), Sağ Pencere (SAP) ve Sol Pencere (SOP) olarak sıralanmıştır. Sonuç olarak, Merlot üzüm çeşidinde Tekirdağ ili koşullarında şeker birikiminin yavaşlaması ve olgunluk indislerinin kontrolü ve böylece hasat tarihinin yönetilmesi amaçlanıyorsa ben düşmeden sonra TP uygulaması yaparak 7. ve 12. boğumdaki ana yapraklar ve koltuk sürgünlerinin çıkarılmasını tercih edilebilir. Amaç ikincil metabolitlerin artışıyla birlikte şıra kalitesi ise; SAP uygulaması ve asmaların ben düşme ile hasat arasında S2 stres seviyesinde tutulması önerilebilir.

This study was carried out for two years in the 2019-2020 and 2020-2021 vegetation period in a private vigneron's vineyard located within the Sarkoy district of Tekirdag province. Leaf Water Potential applications (S0, S1, S2 and S3); in each subplot, a leaf removal was listed as Control (=No Leaf Removal) (C), Full Window (FW), Right Window (RW) and Left Window (LW). As a result, if aimed to slow down the sugar accumulation and controlling the maturity indexes and thus to manage the harvest date in the conditions of Tekirdag province in the Merlot grape variety, it might be preferred to remove the main leaves and lateral shoots in the 7th and 12th nodes by applying a FW application after the veraison. If the aim is the must quality with the increase of secondary metabolites; it is recommended that the RW application and keeping the vines at S2 stress level between veraison to harvest.