Barış aktivizmi: Doğu Konferansı örneği

Abstract

Bu çalışmada 1960'lardan sonra değişim gösteren toplumsal hareketler literatürü ve özellikle 11 Eylül 2001 saldırılarından sonra boyut değiştiren barış aktivizmi bağlamında Doğu Konferansı adlı oluşumun barış aktivizmi yapan bir toplumsal hareket olarak değerlendirilmesinin ne ölçüde mümkün olduğu araştırılacaktır. Bu bağlamda Doğu Konferansı oluşumunun içerisinde yer almış ve aktif olarak faaliyetlere katılmış olan kişilerle yapılan derinlemesine mülakatlar ve oluşumun yapmış olduğu yayınlar ile basına ve kamuoyuna yansımış metinler derlenen veriler kullanılacaktır. Bu veriler öncelikle 1960 sonrası toplumsal hareketler literatüründe bu fenomeni acıkmaya çalışan dört temel yaklaşım olan kolektif davranış yaklaşımı, kaynak mobilizasyonu teorisi, siyasi süreç yaklaşımı ve yeni toplumsal hareketler yaklaşımı bağlamında incelenecektir. Ardından Johan Galtung'un pozitif ve negatif barış kavramları üzerinden değerlendirilen veriler ışığında, Doğu Konferansı oluşumunu barış aktivizmi yapan bir toplumsal hareket olarak tanımlamanın ne derece mümkün olduğu değerlendirilecektir.

In this study, it will be investigated to what extent it is possible to evaluate the Eastern Conference as a peace activist social movement in the context of the social movements literature that changed after the 1960s and especially the peace activism that changed dimensions after the September 11, 2001 attacks. In this context, data compiled from in-depth interviews with people who took part in the formation of the Eastern Conference and actively participated in the activities, and from the publications made by the Conference, as well as texts that were collected from the press, will be used. These data will be examined primarily in the context of the collective behavior perspective, resource mobilization theory, political process perspective and new social movements approach, which are the four main approaches that try to explain this phenomenon in the post-1960 social movements literature. Then, in the light of the data analyzed with the positive and negative peace concepts of Johan Galtung, it will be evaluated to what extent it is possible to define the Eastern Conference as a social movement engaged in peace activism.