The reconstruction of the faust mythe in George Gordon Byron’s

Abstract

Prometheus, Orpheus, Psyche, Apollo ve benzeri romantiklerin yeniden canlandırdığı ve yeniden yazdığı mitlerin arasında, Faust'un efsanesi, genel olarak bireyciliğin romantik yükselişinin, özellikle de onun var oluşun dualizmi, isyankârlık ve hayalperestlik gibi bireysel tematik perspektiflerinin metinselleştirilmesinin en uygun yollarından birini sağlamaktadır. Gordon, Lord Byron'un etkileyici edebi başyapıtlarından Manfred ve Cain lirik oyunları, Byronic kahraman olarak bilinen detaylı ve en ilgi çekici versiyonlarını geliştirerek İngiliz edebiyatında romantik kahramanın yükselişine katkıda bulunmuş eserler arasındadır.Yalnız, adapte olamayan, uyumsuz, kibirli, hayalperest, isyankâr ya da “Byronic kahraman” olarak adlandırılan birçok karakterin ortak özellikleri olsa da yine de belli bazı özellikleri ortaya koyar ve Childe Harold, Manfred, Don Juan, Cain ve diğerlerinin arasında Byronic kahramanın belirli hipostasları olarak kabul edilmelerine müsaade eden çeşitli eylemleri sergilerler. Bunlar arasında Manfred ve Cain, aynı zamanda Byronic kahramanı ve Faustian figürlerinin hipostazlarıdır ve ayrıca Faust efsanesinin yeni Romantik Hareketin yeni duruşu ve tematik karmaşıklığı içindeki yeniden inşasını mümkün kılar. Bu bağlamda, bu çalışma iki dramatik eserin mitleri yeniden canlandırıp, yeniden şekillendirme yollarını açıklamak ve karşılaştırmak için kritik bir çaba sarf etmekte ve onu hem romantik hem de göreceğimiz gibi anti-romantik edebi anlatım için bir araç haline getirmektedir.

Among the myths revived and rewritten by the romantics – Prometheus, Orpheus, Psyche, Apollo, and so on – the myth of Faust would provide one of the most congenial ways of textualization of the romantic rise of individualism, in general, and of some of its individual thematic perspectives, such as dualism of existence, escapism, and rebelliousness, in particular. George Gordon, Lord Byron’s impressive literary masterpieces, the lyrical plays Manfred and Cain are among those works that contributed to the rise of the romantic hero in English literature by building up one of its particular as well as most interesting versions, which is known as the Byronic hero. Solitary, inadaptable, arrogant, misfit, escapist or rebellious, whatever would be the common features of the many characters that are labelled as “Byronic hero”, they still reveal certain distinct features and perform various deeds that allow them to be regarded as particular hypostases of the Byronic hero, among which Childe Harold, Manfred, Don Juan, Cain, and others. Among these, Manfred and Cain are at once hypostases of the Byronic hero and Faustian figures making possible the reconstruction of the Faust myth within the new attitudes and the thematic complexity of the Romantic Movement. In this respect, the present study embarks on a critical endeavour to disclose and compare the ways in which the two dramatic works revive and reshape the myth, and make it a vehicle for both romantic and, as we will see, anti-romantic literary expression.