Grotesk ve İngiliz edebiyatındaki groteskin edebi ifadesi: Lewis Carroll’ in harikalar diyarında ve Jonathan Swift’ in Gulliver’ in gezileri

Abstract

Bu tez grotesk ve İngiliz edebiyatındaki groteskin edebi ifadesi ve Lewis Carroll’un “Alice Harikalar Diyarında” ve Jonathan Swift’in “Gulliver’in Gezileri üzerindeki grotesk konseptin analizi hakkındadır. Carroll’un “Alice Harikalar Diyarında” romanı ana karakter, Alice’in hayal dünyası tarafından yaratılmış olan fantezi dünyasına yapılan bir yolculuk olarak yaklaşılır. Okuyucu, belli bir gerçeklikgörülmeyen dünya olan Harikalar Diyarı’na yolculuk ediyor. Bu dünya saçmalıklar, anlamsızlıklar ve tutarsızlıklar tarafından yönetilir. Aynı zamanda, romanın çoğu elementi yazarın yaşadığı zaman olan Viktorya dönemindeki İngilitre’nin fikirlerini ifade eder. Amaç, Carroll’un esas niyeti grotesk konsepti kullanarak gülünç karakterleri göstermek ve Victorya toplumunu yermektir. Burada tezim grotesk, karnivalesk ve yerme gibi teorik yapıları kullanarak Victorya döneminin tarihsel, kültürel ve sosyal alt yapılarını gösterir. Bu tez, grotesk elementleri üzerinden Harikalar Diyarı’nın kendi kuralları ve değerlerin olduğunu anlamakta Alice’in yetersizliğini gösterir. Carroll, Kraliçe gibi Harikalar Diyarı’nın otoriter karakterleri üzerinden Victorya toplumunu ve İngiliz hukuki sistemini yerer. Romanın yermesi , grotesk ve karnivalesk elementleri kullanılarak Harikalar Diyarı’ndaki varlıklarla tuhaf figürleri gelenekleri, diyalogları, ve olayları kapsar.Swift’in “Gulliver’in Gezileri” romanı dört farklı yolculuk hakkındadır. Bu yolculuklar sembolik.temsili ve önemlidir. Jonathan Swift, grotesk gerçeklik ve grotesk bedenleri kullanarak İngiliz toplumu üzerindeki yermesine odaklanmaktadır. Gulliver’in ilk yolculuğu Swift’in insanların küçük bedenlerini yerdiği Lilliput; ikinci olan insanoğlunun yetersizliğini yerdiği Brobdingnag; üçüncü olan felsefe ve bilimi yerdiği Laputa ve son yolculuğu insanoğlunu genel olarak kınaması üzerine hiciv yaptığı Houyhnhnms’dır. Bu dört yolculuk Swift’in hicivi kendi dönemi ve gelecek insanoğlunu üzerindeki eleştiriyi yansıtmaktadır. Bu tez, Lewis Carroll ve Jonathan Swift’in tuhaf figürleri, saçma gelenekleri ve anlamsız diyalogları gibi grotesk elementleri kullanarak İngiliz toplumu yermek için ana karakterleri Alice ve Gulliver’i inşa eden yolları göstermek istedim.

The present thesis is an analysis of the grotesque concept and its representation in English literature, namely in Alice’s Adventures in Wonderland by Lewis Carroll and Gulliver’s Travels by Jonathan Swift. The novel Alice’s Adventures in Wonderland is approached as a journey to a fantasy world that is created by the protagonist, Alice’s imagination. The reader is traveling to Wonderland as a world with no obvious reality. This world is ruled by nonsense and incoherence. At the same time, many elements of the novel express the ideas of the writer’s time, Victorian England. The purpose here is to argue that the basic intentions of Lewis Carroll were to satirize the Victorian society and to show the absurd characters by using the grotesque concept. Here, my thesis presents historical, cultural and social background of Victorian period, as well as the theoretical frameworks of the grotesque, carnivalesque and satire as to finally reveal, Alice’s inability to comprehend that Wonderland has its own rules and values over the grotesque elements. Carroll satirizes the British judicial system and Victorian society through the authority characters of Wonderland such as the Queen of the Hearts. The novel’s satire encompasses bizarre figures, traditions, conversations, and situations with Wonderland creatures by using grotesque and carnivalesque elements. The novel Gulliver’s Travels is about four different voyages. These voyages are symbolic, representative and important. Jonathan Swift focuses his satire on English society using grotesque realism and grotesque bodily elements. Gulliver’s first voyage is to Lilliput, where Swift satirizes the littleness of people; the second one is to Brobdingnag, where he satirizes the poorness of the mankind; the third one is to Laputa, where he satirizes science and philosophy and last one is to Houyhnhnms, where he satirizes the human condition, in general, and promotes the condemnation of human beings. These four voyages reflect Swift’s satire as criticism on his own time and the future of mankind. The thesis also reveals the ways in which Lewis Carroll and Jonathan Swift construct their protagonists, Alice and Gulliver in order to satirize the English society by using grotesque elements such as bizarre figures, absurd conventions and ridiculous conversations.