The profane vs. the sacred in medieval theatre

Abstract

Bu çalışma, Ortaçağ oyunlarındaki Şeytan karakterine odaklanarak, Ortaçağ dramasındaki kutsal ve temsillerini tartışmayı amaçlamaktadır. Bu çalışmada; Şeytan karakterinin bir profan imgesi ve Ortaçağ dramasının sekülerleşmesinin ilk örneği olduğu fikrine aykırı olarak; Şeytan kutsalın temsili bir örneği olarak ele alınmıştır. Çalışma iki bölümden oluşmaktadır. Araştırmacı birici bölümde, Ortaçağ toplumunun bilişsel ve sosyal durumu ile ilgilenmiştir. İlk olarak, Ortaçağ toplumunu oluşturan dinamikler tartışılmıştır. Daha sonar Tiyatro ile Kilise arasındaki karşılıklı ilişki ele alınmıştır. İkinci bölümde oyunlardaki Şeytan karakterine odaklanılmıştır. Ortaçağ Şeytan kavramı ikili düşünce sistemi yoluyla ele alınmıştır. Dönem oyunlarındaki; The Creation and The Fall of Angels, The Fall of Man, The Deliverance of Souls; Şeytan karakteri tezin argümanını desteklemek adına incelenmiştir.

This work aims to discuss the sacred and its representations in medieval drama by focusing on the character of the Devil in medieval plays. In this work; contrary to the notion that the Devil is a figure of profane and the first example of the secularization of the medieval drama; the Devil is taken as an example of representation of the sacred. This work consists two chapters. In section one, the researcher dealt with the the cognitive and social situation of medieval society. First, the dynamics that constitute the medieval society are discussed. Afterwards, the correlation between theatre and church is handled. In chapter two, the focus is on the character of the Devil. The concept of the Devil is in Medieval period is dealt with via oppositional thinking. In addition, The Devil in cycle plays; The Creation and The Fall of Angels, The Fall of Man, The Deliverance of Souls; is analysed to support the argument of this thesis.