Klasik Ve Modern Tefsirlere Göre İslam Açisindan Ehl-İ Kitab’in İman Ve Amelinin Değeri

Abstract

Modern dönemle birlikte dinin kaynak metinlerinin okunması ve anlaşıl-ması konusunda yeni usuller tatbik edilmiştir. Klasik dönemde belli bir şekle kavuşan kimi meseleler, yeni usullerin tatbiki sonucunda yeniden tartışma konusu yapılmış ve klasik dönemde asırlardır icma ile çerçevesi çizilmiş olan hudutları aşan bir takım neticelere varılmıştır. Zamanla bu tartışmalar sadece muamelatla sınırlı kalmayıp, ibadet ve akait meselelerine de sirayet etmiştir. İşte bu tartışma konularından biri de Yahudi ve Hıristiyanların (Ehl-i kitap) hidayet üzere olmak ve necata erişmek için son peygamber Hz. Muhammed’e ve son kitap Kur’ân-ı Kerim’e iman etmelerinin ve tabi olmalarının zorunlu olup olmadığı meselesidir. Modern dönemde konuya yaklaşımlardaki tarihi kırılma noktalarının tespit ve tahlili önem arz etmektedir. Söz konusu mesele-ye dair ayetlerin yorumlarında meydana gelen kırılma noktalarının tespit ve tahlili için, geleneksel usul ve anlayışı yansıtan iki tefsir (Tibyan Tefsiri, Bilmen Tefsiri) son 40 yıl içinde kaleme alınmış iki önemli tefsirle (Çağdaş Tefsir, Kur’ân Yolu Tefsiri) mukayeseli olarak ele alınmıştır.

New methods for reading and understanding the religious sources have been applied along with the modern period. Some issues, that have already gained a certain shape in the classical period, have been discussed again as a result of the application of new methods and thus a number of conclusions which exceed the boundaries framed by Ijma (consensus of the Ummah) were reached. In the course of time, these discussions were not limited to transacti-ons [al-Mu`amalat] but also expanded to worship (al-'Ibadah) and faith (al-aq??id) issues. One of these debate topics is the issue whether it is mandatory for the Jews and Christians (Ahl al-Kit?b) to believe in and follow prophet Muhammad (pbuh) and the last holy book al-Quran to be on the straight path and to reach salvation. The detection and analysis of these historical breaking points in the modern period is of importance. To analyse these breaking points in the interpretation of the verses, two tafseers which reflect the tradi-tional method and understanding (at-Tibyan and Bilmen’s Tafseer) are compared with two other tafseers (Çağdaş Tefsir and Kuran Yolu) which are written in the last 40 years period.