FREUD’UN RÜYA TASAVVURU KAPSAMINDA PEYAMİ SAFA’NIN MATMAZEL NORALİYA’NIN KOLTUĞU ROMANINDAN MİSALLER İLE METAFORUN GEÇİCİ İKÂME TEORİSİ

Abstract

Geçici ikâme teorisi (Substitution Theorie) kapsamında Freud’un rüya tahlilinde kullandığı dört aşamanın izah edilmesi ile tahkiyeli metinlerin analizi için oldukça işlevsel bir sistemin temelleri atılmış olacaktır. Yani dilin bir rüya işi olması, metnin bir rüya gibi analiz edilmesini meşru kılacak ve ortaya çıkan dört katman arasında müellifin ve okurun tavırları (olması gerektiği ve olduğu şekilleri de muhtevi olarak) daha net görülebilecektir. Bu minvalde tetkiki daha müşahhas kılmak amacı ile Peyami Safa’nın “Matmazel Noralya’nın Koltuğu” isimli romanı seçilmiştir. Müellifin gerekse pragmatik katmanın eşiğindeki ve gerekse de pragmatik katmandaki kullanımları maksadı izah etmek için bize oldukça kapsamlı bir alan vermektedir.

The explanation of the four phases of Freud in the context of the substitution theory would lay the foundations for a very functional system of analysis of the narrative texts. The language is legitimized as a dream work and the text is analysed as a dream, and the author's and reader's attitudes between the resulting four levels can be better understood. With this in mind, we have selected the novel "Mademoiselle Noraliya’s Armchair" by Peyami Safa in order to substantiate the analysis. The use of the author on the fringes of the pragmatic level and on the pragmatic level provides us with a very wide range to explain the purpose.