Türk Öğrencilerin Fransızca Öznellik Kipi Edinimi

Abstract

Bu çalışma, Türk öğrencilerin Fransızca öğrenim sürecinde karşılaştıkları zorlukların dilsel boyutunun öznellik kipi bağlamında karşıtsal bir yaklaşımla incelenmesini konu edinmektedir. Söz konusukipin hem öğrenimi hem aktarımı karşılaşılan en önemli sorunlardan biridir. Gerçekten, Fransızca öznellik kipi öğreniminin gerek öğrenciler gerekse eğitimciler için güçlük çekilen konuların başındadır. Bu zorluğun temelinde yatan etkenin ise, diller arasındaki farklılıklardan kaynaklanıyor olduğunu düşünmekteyiz. Uygulamalı dilbilimin karşıtsal dilbilim alanına giren bu çalışmada, Fransızca öznellik kipi ile Türkçede eşdeğeri olan tasarlama kipleri karşıtsal bir yaklaşımla incelenmektedir. Öznellik kipinin biçimsel ve işlevsel olarak Türk üniversite öğrencilerine farklı olduğu görüşü ileri sürülmekte ve farklılıkların, öğrenim sürecinde sebep olduğu zorluklar araştırılmaktadır. Bu çalışma, nicel araştırma tekniği çerçevesinde değerlendirilmiştir. Veri toplamada, sormaca tekniği kullanılmış, sayısal veriler elde edilmiş ve analizleri yapılmıştır. Söz konusu sormaca, 37 sorudan oluşturulmuştur. Elde edilen verilere göre, dilsel benzerlikler öğrenimi kolaylaştırmakta, farklılıklar ise, zorlaştırmaktadır; Türk üniversite öğrencileri için öznellik kipinin, tamamen yabancıl öğe (fr. Xénité) özelliği taşımadığı gibi tamamen aynılık özelliği de taşımadığı anlaşılmıştır.

La présente étude traite le sujet de la dimension linguistique des enjeux dans le contexte du subjonctif que les étudiants universitaires turcs rencontrent au cours de leur apprentissage du français. L'acquisition et le transfert du mode sont des principaux problèmes rencontrés. En effet, nous avons expérimenté nous-mêmes ces difficultés d'acquisition du subjonctif de très près, comme étudiants dans le passé et pédagogue d'aujourd'hui. Nous croyons que le principal facteur sous-jacent de cette difficulté est la différence entre les langues. La présente étude a été étudiée dans le cadre de la linguistique appliquée. D'ailleurs, le subjonctif et les modalités radicales proposées pour être son équivalent ont été examinés avec une approche contrastive. L'idée que le mode subjonctif comme morphologique et fonctionnelle est très différent, pour les étudiants universitaires turcs, est mis en avant et les différences dues à des difficultés dans le processus d'acquisition sont étudiés. Cette étude a été évaluée dans le cadre de méthode quantitative. Un questionnaire technique a été utilisé dans la collecte des données quantitatives qui ont été analysées par la suite. Le questionnaire se compose de 37 questions. D'après les données obtenues, les similitudes facilitent l'acquisition et les différences la rendent difficile ; le subjonctif ne possède pas complètement un caractère de xénité, ne constitue pas non plus un élément commun pour les étudiants universitaire turcs.