Öteki Ve Varlık: Freudo-Lacan’cı Politik Psikoloji Üzerinden Schmitt’i Yeniden Okumak

Abstract

Carl Schmitt, siyasal olanı dışsallık üzerinden kavrar. Schmitt için, siyasal bir oluşum, toplumsal olanın kendi anlamını idrak edebileceği bir dışsallık aracılığı ile kurulur. Bu, varlığın anlamının kendisinin dışında olduğunu savlayan Freudo-Lacan’cı bir paradigmaya benzemektedir. Sigmund Freud ve Jacques Lacan için anlam, ancak ötekinin gözünde – öteki aracılığı ile – meydana gelebilir. Bu yüzden hem Freud ve Lacan’da hem de Schmitt’te öteki’nin pozisyonu varlığın anlamının dışarıdan belirlenmesine dönük olarak çifte bir anlamlılık ihtiva eder. Bu dışarıdanlık (dışsallık), varoluşa dair bilincin mutlaka bir ötekilik nosyonuile ilişkilendiği anlamına gelir. Bu makale, siyasal olanın psikanalitik argümanlar eşliğinde nasıl kavramsallaştırılabileceğini Freud-Lacan ve Schmitt arasındaki ortaklık üzerinden tartışmayı amaçlamaktadır. Siyasal olanı psikanalitik kavramlar ile kavramak siyasal olanın anlamını derinleştirmeye yardımcı olur, çünkü siyasal olan aynı zamanda bilinçdışısal süreçlerle kavramsallaştırılması gereken bir fenomendir. Dolayısıyla, siyasal olanı psikanalitik kavramlar ile ilişkilendirme hamlesi, siyasal olanın, tam da siyasal varoluşun temel bileşeni olan toplumsal bilinçte nasıl kavrandığı ve nasıl imgeselleştirildiğini anlamaya yardımcı olur.

Carl Schmitt handles the political within the concept of externality. For Carl Schmitt, any political organization is constituted by an exteriority by which society can gain its meaning. This idea resembles a Freudian-Lacanian paradigm that links existence with meaning which is external to being. For Sigmund Freud and Jacques Lacan, meaning canbe established only by constructing its existence in the eyes of the other. Thus, in both Freud-Lacan and Schmitt, the concept of the Other points to an ambiguity that sets out the meaning of existence from the outside. This exteriority means that any consciousness of existence must be referred to with an Otherness. This article aims to discuss the partnership of Freud- Lacan and Schmitt in order to investigate how the term “politics” maybe understood in the context of psychoanalytical approaches. Understanding politics by psycho-analytical concepts helps to deepen the meaning of politics because politics is also a phenomenon which should be conceptualized by the subconscious processes. So, the action of relating politics with the concept of psychoanalysis helps to understand how politics canbe realized and imagined in the social conscious which is the core element of political existence.