‘Barbarları Beklerken’: Derek Mahon’ın ‘Poem Begınnıng Wıth A Lıne By Cavafy’ Adlı Şiirinde Öteki İmgesi

Abstract

İskenderiyeli şair Konstantinos Kavafis, ‘Barbarları Beklerken’ adlı şiirinde, ötekine yüklenen anlamlar çerçevesinde yönetici erkin iktidarınınasıl sürdürdüğünü gözler önüne sermekte ve ötekinin yokluğunun var olan sosyo-politik düzeni nasıl derinden sarstığını anlatmaktadır. Birçok yazınsal çalışmanın ilk örnekliğini oluşturan bu şiir, Kuzey İrlandalı şair Derek Mahon’ın ‘Poem Beginning with a Line by Cavafy’ adlı şiirine de esin kaynağı olmuştur. Mahon, bu şiirinde, Katolik varlığını saplantıya dönüştüren egemen Protestan anlayışı sorgulayarak uygar bireyin açmazını irdelemektedir. Daha çok ‘Barbarları Beklerken’in ‘Poem Beginning with a Line by Cavafy’deki izlerini temel alan bu çalışma, 1998 yılında imzalanan Hayırlı Cuma Antlaşması’na kadar geçen zaman içinde Kuzey İrlanda’daki Protestanların egemenliklerini sağlamlaştırmak için Katolik varlığını politik araç olarak nasıl kullandıklarını ve bu tarihsel tehdit algısını bir paranoyaya nasıl dönüştürdüklerini anlatmaktadır. Barbarlar her iki şiirde de egemen düzen için kullanışlı günah keçileridir. Ancak, Kavafis’inkilerin tersine, Mahon’ın barbarları sınırların ötesinde değil, uygar kişi ile birlikte yaşamakta ve onun yaşam tarzına öykünmektedirler. Uygar kişi ise bu benzeşme arzusunu bile tehdit olarak algılamakta ve ötekine karşı olumsuz pozisyon alışı ile giderek korktuğu şeye dönüşmektedir. Kavafis’in barbarları çöken uygarlığın çareleri ise, Mahon’ın barbarları hem Protestan paranoyanın araçları hem de kültürel yönden çöken toplumun ürünleridir.

In ‘Waiting for the Barbarians’, the Alexandrian poet Constantine Cavafy explains how the ruling class maintains its power within the context of meanings attributed to the Other, and tells how deeply the extinction of the Other shakes the current socio-political system. As an archetype for a great number of literary studies, this poem also inspires the Northern Irish poet Derek Mahon’s ‘Poem Beginning with a Line by Cavafy’. In this poem, Mahon examines the dilemma of the civilised-self by questioning the reigning Protestant obsession with Catholic presence. Grounded chiefly on the traces of ‘Waiting for the Barbarians’ in ‘Poem Beginning with a Line by Cavafy’, this paper tells how the Protestants in Northern Ireland used Catholic presence politically to secure their sovereignty until the Good Friday Agreement of 1998, and how they transformed this perception of historical threat into a paranoia. The barbarians in both poems are practical scapegoats for the reigning order. Yet, unlike those Cavafy describes, Mahon’s barbarians live not beyond the borders, but together with the civilised-self, aping its lifestyle. The civilised-self perceives even this desire for levelling as a threat and gradually transforms into what it is frightened of, by positioning itself negatively against the Other. If Cavafy’s barbarians are a remedy for the decaying civilisation, Mahon’s barbarians are agents of the Protestant paranoia as well as an outcome of the culturally decayed society.