Yapısalcı Paradigma Ve Müzik

Abstract

Yapısalcı düşünce yirminci yüzyılın başlarından beri müzik incelemeleri dahil farklı disiplinlerden bir çok bilim insanı üzerinde geniş etki yapmaktadır. Saussure’ninsenkronik yaklaşımları dil incelemelerine dahil eden devrim niteliğindeki fikirleri daha bilimsel bir temele odaklanma açısından dilbilimle neredeyse aynı zemini paylaşan antropolojinin ve dil gibi bir iletişim sistemi olarak kabul edilen müziğinbenzer şekilde uzun zamandır kendi incelemelerini diğer bilimsel incelemelerden farklılaştıracak bilimsel devrimehazırlanmalarınıkolaylaştırmada son derece etkili oldu. Yine müziğin sosyal ve kültürel yönlerini inceleyen ve müzik antropolojisi ya da müzik etnografyası olarak etnomüzikoloji aynı zamanda yapısalcılığın üzerinde güçlü etki yaptığı antropolojiyle güçlü ilişkilere sahiptir. Özellikle etnomüzikolog John Blacking tarafından bütünsel bir metot olarak geliştirilen “Kültürel Analiz” yaklaşımı müziği kültür, besteci veya janrfarklarını ortadan kaldıracak şekildeaçıklamaya çalışmaktadır. Ayrıca etnomüzikolog Steven Feld’in “Etnomüzikolojide Dilbilim Modelleri” yöntemi çok sayıda geniş kapsamlı yapısalcı değerlendirme ve analiz teşebbüsüne kayda değer bir kaynak sağlamaktadır. Bu makale metodolojileri ve yaklaşımlarıyla özellikle müzik analizi, müzikoloji ve etnomüzikolojide kullanılan müzik yapısalcılığının zemininin kurulmasına önemli destek sağlayan yapısalcı prensip ve teorilerin dilbilim ve antropolojiyi biçimlendirme sürecininizini sürmekte ve eleştirilere rağmen yapısalcı yaklaşımların müzik pratikleriyle kurulan anlamlar dünyasını yorumlamadaki etkinliğini veherhangi bir müzik eserinin kültürel veya müzikal bağlamda analizinin yapısalcı metotlar olmaksızın eksik kalacağının tespitini yapmayı amaçlamaktadır.

Structuralist thought has had an immense influence on scholars from various disciplines including music studies since the early years of the twentieth century. The influence of Saussure’s revolutionary ideas incorporating synchronic approaches into the study of language was extremely powerful. Anthropological studies share almost the same background with linguistics in terms of focusing on more scientific basis. Developments beginning from the early nineteenth century mark anthropology’s attempts to distinguish itself as a scientific field. Music, in a similar fashion, had always been close to language since both considered a communication system and had endeavoured to differentiate its studies from those of other sciences for a long time, seemed more than ready for its own revolution. Ethnomusicology, the study of social and cultural aspects of music, has also had a strong relationships with anthropology on which structuralism has made its strongest impact. This article traces structuralist principles and theories shaped by linguistics and anthropology that their methodologies and approaches have provided a great support for the underpinning of musical structuralism, employed particularly in music analysis, musicology, and ethnomusicology. Regardless of criticisms structuralist approaches receive, any musical work and its analysis either its cultural or musical context would be considered incomplete without the consideration structural methods