Bir Rönesans Manzarası Üzerine Deneme: Gıorgıone’nin Fırtınası

Abstract

Giorgione’ye ait tempesta (Fırtına) adlı tablonun özellikle ele alındığı bu araştırma, rönesans dönemi manzara resminin tipik özellikleri ile ilişkili felsefi olguları analiz etme amacı taşımaktadır. Bugüne kadar pek çok sanat kuramcısı ve sanat tarihçisi tarafından etraflıca araştırılmış ve tartışılmaya açılmış tüm muğlâk unsurları ile bu eser, döneminin pastoral manzara resim sanatına iyi bir örnek teşkil etmektedir. Bu araştırmada, Rönesans dönemi manzara resim sanatının görsel dili açısından bir kısım felsefi açılımları, Giorgione’nin bu yapıtı üzerinden ortaya koymaya çalıştık. Araştırmamız, Aristotales, AlexandreGefen, GastonBachelard, Jean-Paul Brun, MarsileFicin, MarcelinPlenet, ManfredWundram, Georg Wilhelm FriedrichHegel ve özellikle Giorgione’nin resmi üzerine araştırmaları ile tanınan SalvatorSettis gibi farklı dönemlerin önemli düşünür ve kuramcıları ekseninde şekillendirilmiştir. Bu isimlere dayanarak Giorgione’ninFırtına adlı yapıtını analiz etmenin yanı sıra, manzara imgesinin görsel etkisi bağlamında ortaya çıkan şiirsellik, tinsellik, pastoral, pitoresk gibi kavramları da ele almaya çalıştık. Bu yapıtta gözlenen ön plandaki figürler, arka planda yer alan doğa olayı (fırtına), tamamlayıcı köprü vb. tasvirlerinin metaforik açılımları ve Rönesans resmine özgü çözümlemeleri yine belirtilen kuramcıların ortaya koymuş oldukları yorumlardan faydalanarak ele almaya gayret ettik. Sonuç olarak Giorgione’ninFırtına adlı tablosu üzerine yapılmış belli başlı yorumları gözden geçirmek suretiyle ve ilgili felsefe ve sanat kuramlarına dayanarak özgün bir senteze ulaşmak amaçlanmıştır.

Cette recherche dans laquelle on a choisi spécifiquement une peinturede Giorgione, s’intitulant LaTempesta (Fr. la tempête), a pour objectif d’analyser les dimensions philosophiques liées aux éléments typiques d’un paysage de la Renaissance. Cependant, La Tempestaest un bon exemple pour un paysage pastoral de cet époque-là; avec toutes ses ambiguïtés qui sont largement discutées et recherchées par divers théoriciens et historiens d’art jusqu’à aujourd’hui. Dans cette recherche, on s’est proposéd'évoquer certaines expansions philosophiques de cette peinture, en termes de langage visuel du paysage de la Renaissance. Cette recherche qui s’est focalisée sur Giorgione, la Renaissance et la peinture de paysage, a été construite selon le point de vue de certains penseurs et théoriciens importants des périodes différentes comme;Aristotales, Alexandre Gefen, Gaston Bachelard, Jean-Paul Brun, Marsile Ficin, Marcelin Plenet, Manfred Wundram, Georg Wilhelm Friedrich Hegel et Salvator Settis, connu surtout avec ses recherches sur les peintures de Giorgione. Dans le cadre des approches de ces théoriciens, nous avons essayé de traiter,dans la peinture de Giorgione, certaines notions comme; la poésie, la spiritualité, le pastorale, le pittoresque qui apparaissent dans le contexte de l'impact visuel de l'image du paysage.Nous avons également viséà traiter les expansions métaphoriques des figures sur le premier plan, l'événement naturel comme tempête en arrière-plan, des descriptions complémentaires comme le pont, etc. autour des analyses particulières de la Renaissance.Par conséquent, nous nous sommes permis de mettre en place une synthèse originale, en nous appuyant sur certaines théories philosophiques et en révisant quel que otable interprétations sur