COMMITMENT AND SATISFACTION OF BARANGAY HEALTH WORKERS IN MARAWI CITY, PHILIPPINES

Abstract

Health institutions are aware of the significance of the employee job satisfaction and organizational commitment and its vital role in employee motivation. The main purpose of this study was to explore the organizational commitment and job satisfaction from a sample of health workers based in Marawi City. This research is based on the previous research and survey. The primary data were obtained through a survey questionnaire. Job satisfaction was taken as the dependent variable and the three components of the organizational commitment namely: affective, normative and continuance commitments were taken as the independent variables. The results of the statistical analyses show a high degree of correlations between variables. The normative form of commitment has the highest degree of correlation with job satisfaction at (r = .600, n = 46, p <.01). From the demographic variables, only age is positively related to job satisfaction while education and income are negatively related to job satisfaction. Furthermore, the regression analyses show that the three components of organizational commitments explain a significant amount of variance in the employees’ job satisfaction. However, the analysis shows that none of these organizational commitments has significantly predicted the employees’ job satisfaction. The study presents valuable information on the over-all impact of employee commitment and satisfaction to their organization and job. It suggests methods on improving employees’ organizational citizenship behaviors as well as techniques on how to prevent or at least minimize counterproductive behaviors. These help health policy makers understand significant points to note in their proposals.

Sağlık kurumları, çalışanların mesleki memnuniyetinin ve örgütsel bağlılığın çalışan motivasyonundaki hayati rolünün farkındadır. Bu çalışmanın ana amacı, Marawi Şehrindeki sağlık çalışanlarından oluşan bir örneklem üzerinden örgütsel bağlılık ve iş doyumunu araştırmaktır. Bu araştırma, yazındaki öncü araştırmalara ve ankete dayanmaktadır. Birincil veriler anket yoluyla elde edilmiştir. İş doyumu bağımsız değişken olarak alındı ve örgütsel taahhüdün üç unsuru olan efektif, normatif ve devamlılık bağımlı değişken olarak alındı. İstatistiksel analizlerin sonuçları, değişkenler arasında yüksek düzeyde bir korelasyon olduğunu göstermektedir. Taahhüdün normatif biçimi, (r = .600, n = 46, p <.01) iş doyumu ile en yüksek korelasyon derecesine sahiptir. Demografik değişkenlerden yalnızca yaş iş tatmini ile pozitif yönde, eğitim ve gelir ise iş doyumundan negatife yönde etkilenmektedir. Ayrıca, regresyon analizi, örgütsel taahhütlerin üç bileşeninin, çalışanların iş doyumlarında önemli bir değişkenlik açıkladığını göstermektedir. Bununla birlikte analiz, bu örgütsel taahhütlerin hiçbirinin çalışanların mesleki memnuniyeti, duygusal taahhüdü önemli ölçüde tahmin etmediğini göstermektedir. Çalışma, çalışanların bağlılık ve memnuniyetlerinin organizasyon ve işlerine olan genel etkisi hakkında değerli bilgiler sunmaktadır. Dahası, çalışanların örgütsel vatandaşlık davranışlarının geliştirilmesine ilişkin yöntemlerin yanı sıra verimsiz davranışları önleme veya en azından en aza indirgeme teknikleri önermektedir. Bu, sağlık politikası belirleyicilerinin önerilerinde dikkat etmeleri gereken önemli noktaları anlamalarına yardımcı olur.