İntertrokanterik Femur Kırıklarının Tedavisi İçin Proksimal Femur Çivisinin Kullanımı (Veronail İle Tedavi)

Abstract

Amaç Çalışmamızın amacı intertrokanterik femur kırığı olan ve proksimal femur çivisi (Veronail) ile tedavi edilen 59 hastanın sonuçlarını bildirmektir. Materyal ve Metod 2011 ile 2012 yılları arasında intertrokanterik femur kırığı olan 59 hastayı (28 kadın, 31 erkek) proksimal femur çivisi (Veronail) kullanarak tedavi ettik. Hastaların yaş ortalamaları 69,1(+13,3) olarak hesaplandı. Kırıklar AO sınıflandırma sistemine göre sınıflandırıldı. Hastalarımızda en fazla gördüğümüz kırık tipi A3’tü (n=25). Bunu A1 (n=20) ve A2(n=14) tip kırıklar takip etti. Ameliyat sonrası erken dönem radyografiler ve postoperatif üçüncü aya ait radyolojik görünümler değerlendirildi. Bulgular Çalışmamıza dâhil olan 59 olgudan 52’sinde kırıkta tam kaynama başarılı bir şekilde elde edildi. Kötü kaynama görülen bir hasta proksimal femur osteotomisi ile tedavi edildi. 6 olguda ise takip grafilerinde proksimal vidada cutout fenomeni görüldü. Bu hastaların yaş ortalamaları 77 (±7.4) idi. AO sistemine göre bu olgulardan ikisi A1, ikisi A2 ve ikisi A3 tipi kırık olarak sınıflandırılan kırıklardı. Bu 6 olgunun tümü parsiyel kalça protezi ile revize edildi Sonuç Serimizde cut-out fenomeni görülen hastalardan 2’si A1, 2’si A2, 2’si A3 tipi kırığa sahipti. Cut-out görülme sıklığında kırık tipinin belirgin bir rolü olmadığını saptadık. Bu fenomenin görülmesinde belirleyici en majör etkenin yaş arttıkça sıklığı artan osteoporoz olduğunu gördük. Bu bulgular ışığında belirtebiliriz ki; proksimal femur çivisi (Veronail) kırık tipinden bağımsız olarak femur intertrokanterik kırklarında güvenle kullanılabilecek uygun bir materyaldir.

Aim The aim of this study is to report outcomes of 59 patients with intertrochanteric femoral fractures treated with a proximal femoral nail (Veronail).. Materials and Methods We have treated 59(28 female, 31 male) patients with intertrochanteric femoral fractures by using proximal femoral nail (veronail) between years 2011 and 2012. The mean age of patients was 69.1(±13.3). The fractures were classified according to AO system. The most common fracture type was A3(n=25), followed by A1 (n=20) and A2 (n=14). The early postoperative direct radiograms and the X-rays of third month were evaluated. Results In 52 of the 59 cases complete union of the fractures were achieved. One patient had a malunion that was treated with proximal femoral osteotomy. We notice in 6 of the cases proximal screw cutout on the follow up radiograms. The mean age of these patients were 77 (±7.4) years. There were two A1, two A2 and two A3 fractures according to AO system. All of these patients were revised with partial hip replacements. Conclusion In our series, of the 6 patients with cutouts 2 had type A1, 2 had type A2 and 2 had type A3 fractures. The type of the fracture had no significant effect on the cutout rates. The major factor effective on the development of cutout was the osteoporosis that increases with age of the patients. Proximal femoral nail (Veronail) is a suitable device that can be used in treatment of the intertrochanteric femoral fractures safely independent of the fracture type.