| dc.description.abstract | Sanayi devriminden beri tüm gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde kentlerin sahipliği yitirilmiş, kentler niteliksiz tasarımlara, ekonomik dağılmalara, toplumsal kutuplaşmalara ve motorlu trafiğin hakimiyetine terk edilmişlerdir. Yirmi birinci yüzyılın başı, teknolojideki ve sanayideki gelişmelerin doruğa ulaştığı bir dönüm noktası olurken, ekolojik dengenin bozulması ve doğal kaynakların yok olması bu gelişmelerin bedeli olmuştur. Ülkemizde de aşırı nüfus artışı ve kırdan kente göçler paralelinde, plansızlık ve denetimsizlik sonucunda ortaya çıkan çarpık kentleşme olgusu, çevrede insanca yaşamaya olanak tanımayan ilkel yerleşimlerin kenti kuşatmasına, merkezde ise var olan dokunun zedelenmesine, tarihsel, kültürel ve doğal değerlerin yok olmasına, ve bunların sonucu olarak, yaşam kalitesinin gittikçe azalmasına neden olmaktadır. Çarpık kentleşmenin yarattığı bu sorunlar adeta bir bunalıma dönüşmüş olup, tüm ülke ekonomisini ve toplumsal gönenci olumsuz yönde etkilemektedir. Son yıllardaki kent içi ve kent dışı gelişmelerin kentlerimizdeki yaşam kalitesini tehdit ettiği bir gerçektir. Bunun kanıtları, otomobile olan bağımlılığın artmasından kaynaklanan daha fazla karmaşa ve hava kirliliği, işlevsel dış mekanlara, yollara ve kamusal hizmetlere yapılan pahalı iyileştirmelere olan gereksinme, ekonomik kaynakların dengesiz dağılımı, yitirilen yer duygusu ve toplumsal birlik duygusudur. Bu bağlamda, geleneksel çözümlerin azalan geçerlilikleri ile var olan pek çok modelin erişilmezliği arasında, doğal, yapay ve toplumsal çevre değerlerine artan bir ilgiyi gerektiren sürdürülebilirlik amaçlı kentsel tasarım kavramı ortaya çıkmıştır.Kentsel çevrede tasarım uygulamalarının temelde insanın yaşam kalitesini yükseltmeye yönelik olduğu bilinmektedir. Kalite anlayışının odağında insan faktörü yer almaktadır. Yapısal çevrenin tasarlanmasında da tasarım etkinliğinin, insan gereksinmelerine cevap verebilecek kapsamlı bir modele dayandırılması gerekir. Gereksinmeler, kullanıcının eylemlerini en etkin bir biçimde yerine getirebilmesi için sağlanması gereken fizyolojik, psikolojik ve sosyolojik boyutlardaki koşulları tanımlamaktadır. Mimari ve kentsel çevrede kalite olgusu, çevreyi oluşturan her bir elemanın/ilişkiler bütününün ya da genel ifadesiyle ürünün niteliğine veya ürünün kullanıcı gereksinmelerine karşı gösterdiği performansa bağlı olarak değerlendirilmektedir. Yaşam kalitesi, ürün ya da malzemede kalite, tasarım kalitesi gibi konularda beklentilerin sağlanabilmesi ve çevresel kalitenin yükseltilmesi ancak daha üstün bir kaliteyi talep edebilen bilinçli kullanıcıların sürece katkısı ile mümkün olabilmektedir. Bu nedenle kentsel çevrede kalite iyileştirmelerine yönelik çalışmalarda da katılımcı bir yaklaşım izlemesi gerekmektedir. Yapılması düşünülen bu proje kapsamında, kentsel mekanlar olarak adlandırılan (yapı adaları, yapılar, caddeler, yaya yolları, açık ve yeşil alanlar vb.) kent birimleri, çevresel kaliteyi oluşturan kriterler ve/veya parametreler açısından değerlendirilecektir. Bu değerlendirmede kriterlere, literatürde pek yer verilmeyen gürültü ve karbon ölçümleri eklenerek ölçümler yapılacaktır. Bu şekilde Tekirdağ kent merkezi için karbon ve gürültü kirliliği haritaları yapılacaktır. Ayrıca bu kentsel mekanlara yönelik katılımcılığı sağlamak açısından, belirlenecek kentsel mekanlar için halk ile anketler yapılacaktır. Çıkan sonuçlar yerel kamu kuruluşları ile paylaşılarak Tekirdağ için “Kentsel Çevre Kalitesi Stratejik Planı” oluşturulmaya çalışılacaktır. Ayrıca Tekirdağ İlçelerinde kentsel çevre kalitesi bakımından örnek olabilecek mekanlar değerlendirilecektir. | en_US |
