VERMİKOMPOST VE KARAİSOPOD (Porcellio laevis) GÜBRE İLAVE EDİLMİŞ YETİŞTİRME ORTAMINDA BAZI KİMYASAL ÖZELLİKLERİN DEĞİŞİMİ

Abstract

Günümüzde, solucan faaliyetiyle elde edilen vermikompost gibi materyaller sebze ve sebze fidesi üretiminde yetiştirme ortamının niteliklerini iyileştirmek amacıyla kullanılmaktadır. Ayrıca artan çevre duyarlılığı, yüksek girdi maliyetleri, atıkların geri dönüşümünün önem kazanması, toprak ve su kirliliğinin azaltılması isteği gibi nedenlerle farklı kaynakların anılan amaçla kullanılabilirliğinin araştırılmasına olan ilgi artmaktadır. Toprak makro faunasının önemli üyelerinden olan Porcellio laevis gibi karasal isopodlar hayvansal ve bitkisel atıkların dekompoze olmasında önemli bir rol oynayan dönüştürücü türlerdir. Çalışmada marul yetiştirme ortamına (toprak) farklı oranlarda (%1, %5, %10, %20) vermikompost ve isopod gübre ilavesi yapılmış ve ortamın yetiştirme öncesi ve sonrası (hasat sonu) bazı kimyasal özelliklerindeki değişimi incelenmiştir. Vermikompost ve isopod gübre ilavesi ortamdaki makro ve mikro besin element düzeylerinde artışa yol açmıştır. Diğer yandan her iki gübrede doz artışıyla ortam tuz miktarında artış görülmüş ancak bunun tuzluluğa yol açacak boyutta olmadığı belirlenmiştir. Hasat sonu analizlerde Mangan seviyesinde önemli azalmaların olduğu ve isopod gübre dozları artışıyla ortamda çinko miktarının lineer olarak yükseldiği tespit edilmiştir. Ayrıca ortamların hasat sonrası besin elementi seviyelerinin, fide ve bitki yetiştirme amacıyla tekrar kullanılabilir yeterlilikte olduğu belirlenmiştir.