The Concept of autoimmunity in Captain Corelli's Mandolin and The English Patient

Abstract

The aim of this study is to draw attention to Jacques Derrida’s one of latest concepts; autoimmunity. The term is expressed by him in a more political axis, to be more precise, from the point of view of democracy. It depicts a situation in which an authority- namely the sovereign- secures its power in an unorthodox way; the democratic authority should utilize undemocratic means to continue itself and preserve the rights of its subjects in front of a totalitarian body. However, in this study, this concept has been applied to the unity of the human ‘self’ and described it as a homogenous organism that is made up of several traits. Among these, there are seldom traits that can turn against the body unity (the sovereign) and act as a malfunctioning and misguided immune system. Also, this point of view has been applied to characters from two novels; The English Patient and Captain Corelli’s Mandolin by comparing and contrasting six of the major characters.

Bu çalışmanın amacı Jacques Derrida’nın son dönem kavramlarından biri olan otoimmünite’ye dikkat çekmektir. Derrida bu kavramı daha çok politik bir bağlamda açıklamıştır, daha açık olmak gerekirse, demokrasi açısından açıklamıştır. Otoritenin, yani egemen olanın, gücünü alışılagelmedik bir biçimde muhafaza etmesi durumudur; demoktarik otorite, demokratik olmayan yollar kullanarak kendisini sürdürmeli ve vatandaşlarının hakkını totaliter bir yapı karşısında korumalıdır. Fakat otoimmünite kavramı bu çalışmada, insan benliğini çeşitli özelliklerden oluşan homojen bir organizma olarak tanımlamak için kullanılmıştır. Bu özelliklerin arasında, vücut bütünlüğüne karşı çıkabilecek ve arızalı çalışan, yanlış yönlendirilmiş bir bağışıklık sistemi olarak haraket edenler vardır. Bu bakış açısı, İngiliz Hasta ve Yüzbaşı Corelli’nin Mandolini adlı romanlardaki altı adet ana karaktere karşılaştırmalı olarak uygulanmıştır.