Redüksiyon Mammoplasti Semptomatik Makromastili Kadınların Kilo Vermesinde ve Yaşam Kalitelerinin İyileştirilmesinde Motive Edici Rol Oynar mı?

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı semptomatik makromastili kadınlarda redüksiyon mammoplastiden sonra ortaya çıkan kilo kayıpları için redüksiyon mammoplastinin hastalar tarafından motivator olarak görülüp görülmediğinin belirlenmesi ve redüksiyon mammoplastinin belirli yaşam kalitesi parametrelerine etkilerinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Nisan 2011 ile Ocak 2014 arasında kliniğimizde bilateral redüksiyon mammoplasti yapılan hastalarla telefon yoluyla temasa geçilerek standardize edilmiş bir anket uygulandı. Operasyon sonrası egzersiz kapasitelerinde ve özgüvenlerinde değişiklikler olup olmadığı, makromasti ile ilişkili ağrıda rahatlama olup olmadığı, ameliyattan memnun olup olmadıkları ve aynı ameliyatı tekrar olmak isteyip istemeyecekleri sorgulandı. Hastalara operasyon sonrası kilo kayıpları için redüksiyon mammoplastiyi motivatör olarak görüp görmedikleri soruldu. Bulgular: Kırk beş kadın ankete katıldı. Hastaların %66,7'sı (n=30) operasyonu daha sonraki kilo kayıpları için motivatör olarak gördüğünü (A grubu); %33,3'ü (n=15) motivatör olarak görmediğini (B grubu) ifade ettiler. A grubunda preoperatif ve postoperatif hasta ağırlıkları karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunurken (p<0,001), B grubunda fark bulunmadı (p=0,23). A grubunda ortalama kilo kaybı 6,66±1,44 kg iken, B grubunda 1,13±2,16 kg idi. A ve B grubu arasında kilo kayıpları bakımından istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edildi (p<0,001). A grubunda preoperatif ve postoperatif beden kitle indeksleri (BKİ) arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanırken, B grubunda anlamlı fark saptanmadı. A ve B grubu arasında preoperatif beden kitle indeksleri (BKİ) bakımından istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edildi (p<0,001). A ve B gruplarında operasyon sonrası sütyen ölçülerinde anlamlı küçülme görüldü (p<0,001). A grubunda hastaların %73'ünde (n=22), B grubunda %13,3'ünde (n=2) postoperatif egzersiz kapasitesinde artış görüldü. Sonuç: Redüksiyon mammoplasti sadece makromasti semptomlarını ve memelerin şeklini düzeltmekle kalmaz, aynı zamanda fiziksel aktiviteleri kısıtlanmış makromastili kadınların operasyon sonrası kilo vermelerinde bir motivatör olarak rol oynayabilir

Objective: The purpose of this study was to evaluate whether reduction mammaplasty is a motivator for postoperative weight loss and to understand how this affected specific quality of life parameters. Material and Methods: All patients who underwent a reduction mammaplasty by the senior author at our department between April 2011 and January 2014 were contacted and invited to participate in a standardized telephonic questionnaire. The outcome questionnaire included data on whether the patients felt that the reduction mammaplasty was a motivator for weight loss and specific information regarding their pre- and postoperative weight and dress size. Additional data points queried included quality of life changes, exercise capacity, satisfaction, symptomatic relief (neck and back pain, intertrigo, shoulder grooving), and whether they would undergo the procedure again. Results: Forty-five women participated in the questionnaire. A total of 66.7% (n=30) participants stated that reduction mammaplasty was a motivator for future weight loss (group A), and 33.3% (n=15) participants felt that reduction mammaplasty was not a motivator for future weight loss. When the pre- and postoperative weights of women in group A were compared, there was a significant difference seen following reduction mammaplasty (p<0.001). Group B had a non-significant decrease in weight (p=0.23). The mean weight loss in group A was 6.66±1.44 kg) and group B was 1.13±2.16 kg. There was a statistically significant difference in weight loss between the groups (p<0.001). There was a statistically significant difference between pre- and postoperative body mass index (BMI) in group A (p<0.001), whereas the difference was not statistically significant in group B. There was a statistically significant difference in BMI between the groups (p<0.001). There was a statistically significant decrease in dress size in group A and B (p<0.001). There was a 73% improvement in postoperative exercise in group A and 13.3% improvement in group B. Conclusion: Reduction mammaplasty not only improves the patients’ symptoms of macromastia and their breast shape but also is a motivator for postoperative weight loss