Toplumsal Uzlaşıda Devlet Yönetimi ile Toplum Arasındaki Fren-Denge Unsuru: Sivil Toplum Yönetimi Üzerine Bir Değerlendirme

Abstract

Toplumsal uzlaşıyı her ülkenin mutlak bir biçimde arzuladığı ideal bir kavram şeklinde değerlendirmek yanlış bir değerlendirme olmayacaktır. Bu idealin vardığı sonuç ise huzurlu bir toplum yapısından refah devletine geçiş ve refah devletin de uluslararası alanda saygın bir konuma yükselmesidir. Toplum içerisinde var olan farklılıkların toplumsal uzlaşmanın önünde bir engel olarak görülmesi farklılıklardan elde edilebilecek değerlerin ortaya çıkamamasına sebep olmaktadır. Bu değerleri en iyi biçimde savunan, muhafaza eden ve gelecek nesillere taşıma yeterliliği bulunan kurum ise sivil toplumdur. Bu çalışmanın çıkış noktası devletin faaliyetlerini gerçekleştirirken devlet kurumları ve hukuk sisteminin dışında fren-denge unsurlarının olması gerekliliği görüşüdür. Bu kapsamda bu görüşün somutlaşmış biçimi olarak sivil toplum kuruluşları ortaya çıkmaktadır. Dolayısıyla bu çalışmada toplumsal uzlaşının sağlanmasında sivil toplum kuruluşlarının üzerine düşen görevleri ve gelecekte üstlenebilecekleri misyonları yerli ve yabancı literatür kullanılarak değerlendirmeye alınacaktır. Bu çalışmada farklı kimlikler üzerinden hareketle sivil toplumun neliğine değil, nedenliğine vurgu yapılmaya çalışılacaktır. Bu çalışmadan beklenen nihai sonuç devlet yönetimi ile toplum arasında iletişimi sağlayan ve toplumsal uzlaşının motor gücü olarak kabul edilen sivil toplum kuruluşlarının bu alandaki yönetsel etkinliklerini ve önemini vurgulamaktır.