COVID-19 Pandemi Döneminde Astım Tanılı Ergenlerde Anksiyete Düzeyinin Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada 12-18 yaş arasındaki astım tanılı ergenlerde süreklilik anksiyete düzeyleri ile COVİD-19 pandemi sürecindeki durumluk anksiyete düzeyleri arasındaki olası farklılığı incelemek ve astım kontrolü, yaş, cinsiyet gibi faktörlerin etkisini araştırmak amaçlandı.Materyal ve Metot: Çocuk alerji polikliniğinde izlenen astım tanılı 12-18 yaş arası hastalara prospektif olarak sosyo–demografik anket formu, Durumluk–Sürekli Anksiyete Ölçeği (STAİ-1, STAİ-2), 12 yaş üstü Astım Kontrol Testi (AKT) uygulandı.Bulgular: Araştırmaya katılan hastaların durumluk (STAİ-1) ve sürekli (STAİ-2) anksiyete puan ortalamaları sırasıyla, 47.7±6.1(35-64), 45.4±6.1(34-63) idi ve durumluk anksiyete puanları sürekli anksiyete puanlarından anlamlı olarak yüksekti. STAİ-1 ve STAİ-2 ile yaş, cinsiyet, sigara maruziyeti, düzenli tedavi kullanmak, pandemiye göre kontrol zamanı, eşlik eden alerjik hastalık varlığı arasında ilişki saptanmadı (p>0.05). Astım Kontrol Testi puanı ile STAİ-1 puanı arasında negatif korelasyon saptanmış olup; AKT puanı düşük olanlar (p<0.001, r=-0.394) ve astımı kontrolsüz olanlarda (p<0.01) STAİ-1 puanı diğerlerinde göre anlamlı olarak yüksek bulundu. STAİ-2 ile AKT puanı (p=0.22, r= 0.130) ve astım kontrolü (p=0.47). arasında ise ilişki saptanmadı.Sonuç: Çalışmanın sonucunda Astım tanılı 12-18 yaş arası ergenlerin COVİD-19 sürecindeki durumluk anksiyete düzeylerinin sürekli anksiyete düzeylerinden yüksek olduğu, ayrıca astım kontrolü kötü olan hastaların durumluk anksiyete düzeylerinin kontrollü hastalara göre daha yüksek olduğu tespit edildi. Yüksek anksiyete düzeyinin astım ataklarını tetikleyebileceği bilgisinden yola çıkarak risk grubu olan bu bireylere stres ve anksiyete yönetimi konusunda psikoeğitim verilmesinin önemli olduğu sonucuna varılmıştı.

Aim: In this study, we aimed to screen potential difference between trait anxiety levels and state anxiety levels during COVID-19 pandemic in adolecents with asthma between the ages of 12-18 and to research the effect of factors like asthma control, age and sex. Materials and Methods: A prospective socio-demographic questionnaire, State-Trait Anxiety Inventory (STAI-1 and STAI-2), and Asthma Control Test for ages 12 and over (ACT) wer eapplied to the patients between the ages of 12-18 who were diagnosed with asthma and followed up in the pediatric allergy outpatient clinic. Results: The mean state (STAI-1) and trait (STAI-2) anxiety scores of the participants were 47.7±6.1(35-64), 45.4±6.1 respectively. There was no relation between the STAI-1 and STAI-2 scores and age, sex, tabacco exposure, receiving regular treatment, follow-up time co-existing diseases (p>0.05). Asthma Control Test scores and STAI-1 scores were negatively correlated and STAI-1 scores were high in patients with low ACT scores (p<0.001, r=-0.394). STAI-1 score was high in uncontrolled asthma patients (p<0.01). There was no relation between STAI-2 and ACT scores (p=0.22, r= 0.130) and asthma control (p=0.47). Conclusion: In this study, we found that state anxiety levels are higher than trait anxiety levels during COVID-19 pandemic and also state anxiety levels of patients with poor asthma control are higher than the patients with well asthma control in adolescents between the ages of 12-18 who diagnosed with asthma. Based on the information that higher anxiety levels can trigger asthma attacks, pschoeducation is thought to be essential to this individuals who are at high-risk group.