Criticism as Manifesto Versus Criticism as Science: a New Battle of the Books"" in British Modernist Literature"

Abstract

Percy Lubbock, Virginia Woolf, T. S. Eliot ve diğerleri, çalışmaları değerli sayılan ve hala çağdaş edebiyat kuramı ve eleştirisinde geçerliliğini sürdüren eleştirmenler arasında kabul edilirler. Bu eleştirmenlerden bazıları yazareleştirmen, diğerleri ise akademik ya da profesyonel eleştirmenlerdir. Hayal ürünü türünde yazan yazarların kimisi gelenekselliği benimseyip gerçekçi olarak yazmaya devam etmiş, kimisi ise buna karşı çıkarak yenilikçi olmuştur. Aynı şekilde, edebi eleştirmenlerden bazıları geleneksel sübjektif ve mücadeleci eleştirilerine devam etmiş, diğerleri de eleştiride yenilikçi olmaya ve daha tarafsız, bilimsel ve metodolojik yaklaşımlar geliştirmeye çalışmışlardır. Bu çalışmanın amacı Virginia Woolf'un Modern Fiction ve Percy Lubbock'un The Craft of Fiction eserlerine odaklanarak yirminci yüzyılın ilk yarısındaki bu eleştirel yaklaşımları açığa kavuşturmaktır. Bir yazar-eleştirmen olan Woolf, çağdaş gerçekçileri reddeder ve kendisinin de önemli bir savunucusu olduğu deneysel kurguyu metheder, fakat bir eleştirmen olarak geleneksel sübjektif, savunucu ve kuralcı kalmaya devam eder. Aksine, kendisi de bir eleştirmen olan Lubbock, roman türünü estetik olarak uyumlu hale getiren on dokuzuncu yüzyıl gerçekçi yazarlarının başarılarını destekler. Fakat Lubbock eleştirel çalışmalarında Henry James'in kurgu türünü yapı ve anlatım tekniği bakımından değerlendiren fikirlerini kullanır ve geliştirir. Dolayısıyla, bu makale, İngiliz modernist edebiyatı yazar-eleştirmenleri arasındaki olası iletişimi inceleyerek, bu çalışmada bahsi geçen yazar-eleştirmenlerin farklı edebi eğilimler göstermesine karşın onları aynı şemsiye altında ele almanın, İngiliz edebiyatının modernist döneminde yaygın olan edebi eleştiri üzerindeki zıt görüşleri ortaya çıkarma konusunda bir çözüm yolu sunabileceğini tartışmayı amaçlamaktadır.

Percy Lubbock, Virginia Woolf, T. S. Eliot are among those critical voices whose works are valuable and still constitute a viable presence in contemporary literary theory and criticism. Some of these critics are writer-critics; others are academic or professional critics. As authors of imaginative writing, some of them follow tradition and remain realists; others defy it and become modernists. Likewise, as literary critics, some of them continue the traditional subjective and combative critical argument; others attempt to be innovative in criticism and develop a more objective, scientific and methodological approach. The aim of the study is to disclose these critical perspectives in the first half of the twentieth century by focusing on Virginia Woolf's Modern Fiction and Percy Lubbock's The Craft of Fiction. The writer-critic Woolf condemns her contemporary realists, and praises the experimental fiction of which she is a major exponent, but as a critic she remains in the traditional way subjective, defensive and prescriptive. On the contrary, the critic Lubbock praises the achievement of the nineteenth century realists who made the novel an aesthetically coherent genre, whereas his critical work extends the systemic Jamesian attempt to discuss fiction scientifically in matters of its form and narrative techniques. Thus, this article aims to seek a possible dialogue between the writer-critics of the British modernist literature, and argue that although the writercritics explored in this work show discrepant literary attitudes, examining these writer-critics under the same umbrella might offer one way to unveil and enunciate the conflicting views on literary criticism prevalent in the modernist period in British literature.