Sağlık Kurumlarında Sağlık Personeli Olmayanların Spiritüalite İle İlgili Görüş ve Tutumları

Abstract

Çalışma, sağlık kurumlarında sağlık personeli dışında çalışanların spiritüalite ile ilgili tutumlarını,görüşlerini ve bunları etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi SağlıkUygulama ve Araştırma Merkezi’nde 110 çalışanla gerçekleştirilmiştir. Tanımlayıcı ve kesitsel nitelikte olanaraştırmanın verileri, literatür taraması sonrasında araştırmacılar tarafından oluşturulan anket formukullanılarak elde edilmiştir. Elde edilen verilerin analizi için frekans, yüzde, ortalama ve standart sapmaanalizleri, Chi-Square Testi, Shapiro-Wilk Testi, Independent Samples T Test, Mann-Whitney U Test, One-WayANOVA ve Kruskal-Wallis Testi kullanılmıştır. Araştırmaya katılan çalışanların %35,4’ü hastaların spiritüelbakım gereksinimlerinin karşılanmasında hastanede görev yapan sağlık çalışanları ile birlikte sağlık çalışanıolmayan tüm sağlık kurumu personelinin de görev yapması gerektiğini, %78,2’si hastanede verilen spiritüelbakımın yetersiz olduğunu düşündüğü, sadece %11,8’i spiritüel bakıma destek verme isteğinde bulunmadığıbelirlenmiştir. Çalışanların %91,8’i hastaların spiritüel gereksinimlerinin hastane ortamında karşılanmasıgerektiğini, %31,8’i hastanede hastaların spiritüel gereksinimlerinin karşılanması için kesinlikle danışılabilecekbir uzman olması gerektiğini, %35,5’nin hastaların spiritüel desteği isteme ya da reddetme hakkına sahipolduğunu düşündüğü ortaya çıkmıştır. Araştırmamızda çalışanların spiritüel desteği yeterli bulma durumu ileeğitim düzeyleri, spiritüel desteğin hastaların psiko-sosyal iyileşmesine katkısı olduğu düşüncesi ile hastanedekigörevleri, spiriüalitenin hastalıklarla baş etmede ve hastalara moral vermede etkili olduğu düşüncesi ile medenidurumları, spiritüalitenin sağlığı olumsuz etkileyecek davranışları hastalarda engellediğini düşüncesi ile çocuksahibi olmaları ve yaşları, spiritüalitenin hastalarda iletişimi etkilediği düşüncesi ve çalışma hayatlarındahastaların spiritüel gereksinimlerini daha fazla göz önünde bulundurması ile memleketlerinde görev yapmadurumları arasında anlamlı ilişki saptandı (p?0,05). Sonuç olarak sağlık kurumlarında sağlık personeliolmayan çalışanlar, hastaların spiritüel gereksinimlerinin farkında olmasıyla birlikte bu gereksinimlerinkarşılanmasının hastaların sağlığına ve iyileşme sürecine olumlu katkı sağladığını düşünmektedir. Ayrıcaçalışanların çoğunluğu hastalara spiritüel destek vermek istemektedir. Bu bağlamda, sağlık kurumlarındaçalışacak her personelin eğitiminde spiritüel destek konusuna daha fazla yer verilmesi, sağlığın spiritüelboyutuna ilişkin farkındalıklarını, bilgi ve uygulamalarını geliştirmeye yönelik hizmet içi eğitimlerinplanlanması önerilmektedir.

The aim of the study carried out with 110 employees at Tekirdag Namık Kemal University Health Research and Application Center was to determine the attitudes and the opinions of the employees other than healthcare personnel in healthcare institutes towards the spirituality and the factors affecting them. The data of the study being descriptive and cross-sectional were obtained by using a questionnaire form prepared by the researchers after the literature review. Frequency, percentage, average and standard deviation analyses of the obtained data were performed using Chi-Square Test, Shapiro-Wilk Test, Independent Samples T-Test, Mann-Whitney U Test, One-Way ANOVA and Kruskal-Wallis Test. The %35.4 of employees believed that employees other than healthcare personnel had to work with healthcare personnel in order to meet the spiritual care requirements of the patients. The 78.2% of them stated that spiritual care was insufficient and only 11.8% of them did not want to provide spiritual care. The 91.8% of the employees stated that patients had to be met in the spiritual hospital environment whereas 31.8% noted that there had to be an expert in order to meet the spiritual needs of the patients in the hospital. The 35.5% of them felt that patients had the right to request or reject the spiritual support. As a result of the study, a significant was found between employees’ education level and finding the spiritual support adequate, the idea that spiritual support contributes to the psycho-social recovery of patients and their duties in the hospital, marital status and the thought that spirituality is effective in coping with diseases and giving moral support to the patients, the thought that spirituality prevents the behaviors that will adversely affect health and having children and their ages, the idea that spirituality affects communication in patients and patients to consider more the spiritual needs of patients in their occupational lives and working in their hometown (p?0,005). As a result, it is considered that employees who do not have health personnel in health institutions are aware of the spiritual needs of patients, and meeting these needs positively contributes to the health and recovery process of patients. In addition, the majority of employees want to provide spiritual support to patients. In this context, it is recommended to give more attention to the issue of spiritual support in the training of every employee to work in health institutions, and to plan in-service trainings to improve their awareness, knowledge and practices regarding the spiritual dimension of health.