Psödofakik gözlerde pilokarpinin uyardığı akomodasyonun ön kamera derinliğine etkisinin manyetik rezonans görüntüleri kullanılarak değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Tek parçalı ve 3 parçalı hidrofobik akrilik göz içi lensi (GİL) implante edilmiş hastalarda, siklopentolat hidroklorür (HCI) ve pilokarpin HCI’nin ön kamera derinliğine (ÖKD) etkisinin karşılaştırılması. Gereç ve Yöntem: Komplikasyonsuz saydam kornea kesili fakoemülsifikasyon ve GİL implantasyonu yapılmış 19 hastanın 19 gözü değerlendirildi. Hastaların 9’una (grup 1) tek parçalı (AcrySof SA60AT, Alcon) ve 10’una da (grup 2) 3 parçalı (AcrySof MA60BM, Alcon) katlanabilir, hidrofobik akrilik GİL implante edilmişti. Hastaların opere edilen gözlerinin ÖKD’ leri üç gün arayla, sırasıyla pilokarpin HCI %2 ve siklopentolat HCI %1 damlatıldıktan sonra T2 ağırlıklı manyetik rezonans görüntüleri kullanılarak aksiyel ve sagittal planda hesaplandı. Cerrahi ile manyetik rezonans görüntüleme arasındaki ortalama süre grup 1’de 16,1, grup 2’de 13.7 aydı. Wilcoxin ve Mann-Whitney U testleri ile grup içi ve gruplar arası kıyaslamalar yapıldı. Bulgular: Pilokarpin HCI sonrası ortalama ÖKD, grup 1 de 3,67 ± 0,39 mm ve grup 2’de 4,06 ± 0,24 mm idi (p=0,35). Siklopentolat HCI sonrası ÖKD, grup 1’de 3,70±0,37 mm ve grup 2’de 4,01 ± 0,20 mm idi (p=0,53). Pilokarpin HCI ve siklopentolat HCI sonrası ÖKD arasındaki ortalama fark, grup 1 ve grup 2’de, sırasıyla 0,027±0,087 mm ve -0,045±0,10 mm idi (p>0,05). Sonuç: Fakoemülsifikasyon ve GİL implantasyonu sonrası uzun dönemde siklopentolat HCI ve pilokarpin HCI, tek parçalı ve üç parçalı hidrofobik akrilik GİL’de anlamlı bir aksiyel harekete neden olmamaktadır.

Aim: To compare the effect of cyclopentolate hydrochloride (HCI) and pilocarpine HCI on anterior chamber depth (ACD) between single-piece and three-piece hydrophobic acrylic intraocular lens (IOL) after uneventful phacoemulsification using magnetic resonance imaging. Material and Method: Nineteen eyes of 19 patients who had uneventful sutureless clear corneal phacoemulsification with IOL implantation were included in the study. Nine eyes (group 1) had single-piece (AcrySof SA60AT, Alcon) and 10 eyes (group 2) had three-piece (AcrySof MA60BM, Alcon) foldable hydrophobic acrylic IOL. ACD was measured in the axial and sagittal T2 weighted magnetic resonance images after 2% pilocarpine HCI installation. Three days later, the same procedure was repeated after 1% cyclopentolate HCI installation. The average time interval between surgery and MR imaging was 16.1±0.9 months in group 1 and 13.7±0.8 months in group 2. Statistical analysis were performed with the Mann-Whitney U test between groups and the Wilcoxon signed rank test within them. Results: The average ACD after pilocarpine HCI instillation was 3.67±0.39 mm and 4.06 ± 0.24 mm in group 1 and group 2, respectively (p=0.35). The average ACD after cyclopentolate HCI instillation was 3.70±0.37 mm and 4.01±0.20 mm in group 1 and group 2, respectively (p=0.53). The difference between the average ACD after pilocarpine HCI and cyclopentolate HCI instillations were 0.027±0.087 mm and -0.045 ± 0.10 mm in group 1 and group 2, respectively (p>0.05). Conclusion: Pilocarpine HCI and cyclopentolate HCI do not cause a significant axial shift on single-piece and three-piece hydrophobic acrylic IOL in the late period after phacoemulsification and IOL implantation.