Embriyonal fare hücrelerinde kene tükürük bezi ekstratının etkisi

Abstract

Embriyonik kök hücreler (EKH), fare blastosist hücrelerinden 1981 yılında izole edilmesininin hemen ardından biyomedikal araştırmaların vazgeçilmez aracı haline gelmiştir. Ancak, kendini yenileme ve pluripotent özelliklerin düzenlenmesi noktasında hala bazı sorunlarla karşılaşılabilmektedir. Kene tükürük salgısının; antihemostatik, immüno-modülatör aktiviteleri olan ve çok sayıda biyoaktif molekül içerdiği gösterilmiştir. Ayrıca önceki çalışmalarda; kene tükürük salgısının, mitojenle aktive olan protein kinazlarının (MAPK) ve hücre dışı sinyal düzenlenmesinde rol oynayan hücredışı sinyal düzenleyici kinaz (ERK1/2) yolaklarının aktivasyonu üzerindeki olumsuz etkileri de görülmüştür. Bu yolakların fEKH’lerin kendi kendini yenileme yeteneğine negatif etki ettiklerine dair kanıtlar vardır. Bu çalışmada, kene tükürük salgısının geleneksel fEKH kültür sistemi üzerine etkisini incelenmiştir. Bu amaçla; 3 farklı kene türünden (Dermacentor marginatus, Rhipicephalus bursa ve Hyalomma marginatum) elde edilen, farklı konsantrasyonlardaki kene tükürük bezi ekstraktı, fEKH kültürüne uygulanmıştır. Bu denenemelerde, daha önce CB6F1/J (Balb/c x C57BL/6J) ırkı deney farelerinden elde edilen blastosistlerden izole edilen fEKH’ler kullanılmıştır. Ekstraktların toksik dozunun incelenmesi için, 6 farklı konsantrasyonuna (0.2 ?g/ml, 2 ?g/ml, 20 ?g/ml, 40 ?g/ml, 80 ?g/ml, 160 ?g/ml) sahip olacak şekilde ayarlanmış kök hücre besiyerleri (Knock Out-DMEM+15% Knock Out-Serum) ile fEKH’ ler 37 °C sıcaklıkta ve % 5 CO2’li ortamda inkübe edilmiştir. İnkubasyonun 7. gününde Cell Titer Glu (CTG) testi ile hücrelerdeki canlılık durumu tespit edilmiştir. Elde edilen sonuçlar; 80 ?g/ml derişimde D. marginatus tükürük bezi ekstraktı destekli kültürün, fEKH’lerin çoğalma oranını olumlu yönde etkilediğini göstermiştir. Bu etkinin kanıtlanması ve hangi faktörler ya da proteinlerin fEKH proliferasyonuna etki ettiğinin anlaşılması için tamamlayıcı denemelere gereksinim duyulduğu anlaşılmıştır.

their discovery, mouse ESCs (mESCs) became an indispensable tool in biomedical research. However, regulation of self–renewing and pluripotency factors is often very inefficient. Most stem cell laboratories still rely on conventional culture methods to support the expansion and maintenance of mESCs. Tick (Acari: Ixodidae) saliva has been shown to contain a wide range of bioactive molecules with vasodilatory, antihemostatic, and immunomodulatory activities. Previous studies have demonstrated negative effect of the tick saliva on activation of the mitogen-activated protein kinases (MAPK) and extracellular signal-regulated kinase (ERK) 1/2 pathways. Also there are evidences that activation of these pathways is negative regulator of mESCs’ self-renewing. In this study we scrutinized the effect of tick saliva on traditional mESC culturing systems. In this study, to examine the toxic dose, extract of tick salivary gland were assayed on mESC cultures at different concentrations. mESCs lines isolated from CB6F1/J (Balbc X C57BL/6J) mice’s blastocysts were cultured in stem cell mediums (Knock Out-KO DMEM+15 % KO Serum Replacement) with 6 different extract concentrations (0.2 ?g/ml, 2 ?g/ml, 20 ?g/ml, 40 ?g/ml, 80 ?g/ml, 160 ?g/ml) of 3 different species from ticks (D. marginatus, R. bursa and H. marginatum) in 37 °C and 5 % CO2 incubator for 7 days. Viable cells were detected with Cell Titer Glu (CTG) assay. Our results suggest that traditional mESCs medium supplemented with 80 ?g/ml tick saliva from D. marginatus have positive effect on mESCs’ proliferation rate. Beside that, to understand which factor or proteins in tick saliva affect proliferation and maintenance of mESCs, proteomics analysis and some other experiments are needed.