Effects of Foliar Seaweed and Humic Acid Treatments on Monoterpene Profile and Biochemical Properties of cv. Riesling Berry (V. vinifera L.) Throughout the Maturation Period

Abstract

This study has been conducted to find out the effects of foliar treatments of seaweed (SW) and humic acid (HA) on cv. Riesling wine grape throughout ripening period from veraison period to harvest period at 15 days of interval. Such as veraison period, 15 days after veraison period and 30 days after veraison period aimed to examine the biochemical variations in berry. In this research, the doses of 0, 1000, 2000 ppm of SW and HA treatments have been selected, and applied to grapevines three times at different phenological stages of grapevine. Among the berry sampling, in terms of measurement and analysis, the best quality characteristics were respectively obtained from the period of 30 days after veraison, 15 days after veraison and veraison, and the results showed that the foliar sprays of SW and HA could modify the biochemical characteristics of berries in cv. Riesling. In terms of free volatile terpenes (FVTs) and potentially volatile terpenes (PVTs) of berries, which are also very important for aromatic grape cultivars, 1000 ppm doses of both of SW and HA treatments respectively displayed the highest contents in FVTs (0.880 and 0.804 mg L-1) and PVTs (2.153 and 2.084 mg L-1). Consequently, 1000 ppm doses of SW and HA foliar treatments provided the best improvements in most quality characteristics of berry when they were harvested at 30 days after veraison period.

Bu çalışma, yapraktan uygulanan deniz yosunu ve hümik asit uygulamalarının şaraplık Riesling üzüm çeşidinde ben düşme döneminden hasat dönemine kadar olan süreçte (ben düşme dönemi, ben düşmeden 15 gün sonra ve ben düşmeden 30 gün sonra olmak üzere) tanedeki biyokimyasal değişimleri incelemek için gerçekleştirilmiştir. Araştırmada, deniz yosunu ve hümik asit uygulamalarının 0, 1000 ve 2000 ppm dozlarından yararlanılmış ve bu dozlar asmalara 3 farklı fenolojik gelişme döneminde uygulanmıştır. Yapılacak ölçüm ve analizler için düşünülen örnek toplama dönemleri arasında en iyi kalite özellikleri sırasıyla ben düşme döneminden 30 gün sonra, ben düşme döneminden 15 gün sonra ve ben düşme dönemlerinden elde edilmiş ve yapraktan uygulanan deniz yosunu ve hümik asit uygulamalarının Riesling üzüm çeşidinin tane biyokimyasal özelliklerini değiştirdiği görülmüştür. Aromatik üzüm çeşitleri açısından da oldukça önemli olan serbest uçucu terpen bileşikler ile potansiyel uçucu terpen bileşikler yönüyle, her iki deniz yosunu ve hümik asit uygulamalarının 1000 ppm dozları sırasıyla üzümde en yüksek serbest uçucu terpen bileşikler (0.880 and 0.804 mg L-1) ile potansiyel uçucu terpen bileşiklerin (2.153 and 2.084 mg L-1) oluşmasına neden olmuştur. Sonuç olarak, deniz yosunu ve hümik asit uygulamalarından özellikle 1000 ppm dozları, üzümler ben düşme döneminden 30 gün sonra hasat edildiklerinde en iyi tane kalite özelliklerinin ortaya çıkmasına neden olmuştur.