TÜRKİYE’DE KIRSAL TURİZM DESTİNASYONLARININ REKABETÇİ GÜCÜNÜN GELİŞTİRİLMESİ İÇİN STRATEJİK ÖNERİLER

Abstract

Bu çalışma Türkiye’nin kırsal turizm açısından rekabet gücünün artırılmasına yönelik strateji belirleme ve uygulama geliştirebilmesine destek olmak amacını gütmektedir. Bu doğrultuda dünya genelindeki en iyi uygulamalar (best-practices) incelenerek turizm, pazarlama, rekabet ve tutundurma çalışmalarıgeniş çaplı olarak ilgili literatürdendestek alınarak değerlendirilmiştir. Aynı zamanda dünyadan önemli örnekler, Avrupa Birliği ülkelerine odaklanarakokuyuculara metin içerisinde sunulmuştur. Türkiye’de bu güne kadar gerçekleştirilen başarılı kırsal turizm uygulamalarına yer verilerek rekabetçi kırsal turizm ve tutundurma çabaları karşılaştırmalı olarak değerlendirilmiştir. Yapılan çalışmanın sonucunda ilgili kişi/ kurum ve devlet desteği ile yerel halka verilecek çevresel, agro-turizm, eko-turizm ve ilgili turizm alanlarındaki bilimsel bilgilendirme faaliyetlerinin arttırılması, devlet desteğinin sağlanması, öncelikli bölgelerin saptanması, turizm odaklı alternatif geçim faaliyetlerinin hayata geçirilmesi, sosyal olanaklar sunulması ile kırsal destinasyonların etkin kullanımının sağlanması, kırsal yerleşimlerinin konaklamaya açılması, çevre ve turizm alanında dernek, vakıf, federasyonların kurulması gibi öneriler dünyadaki ve Avrupa Birliği’ndeki uygulamalardan örnek alınarak sunulmuştur.Gelecek araştırmalar için temel oluşturacak bu çalışmanın kırsal turizmi rekabet açısından değerlendirme fırsatı tanıyacağı beklenmektedir.

This study aims to facilitatean increase in competitivenessof Turkey in rural tourism by offering strategies and developing practices. Strategy setters and developers in this area as well as practitioners of rural tourism can benefit from the present study. To realize this goal global best practices in rural tourism, marketing, and promotional activities that led to increased competitiveness are analyzed utilizing relevant academic studies as well as real life examples. Specific applicationsworldwide and especially in Europe are provided within the text to offer a better insight to readers. In addition, successful applications in Turkey are also analyzed to offer comparative results on competitive rural tourism policies and best practices. As a result of the analysis several suggestions were made to increase the competitiveness in light of the best practices around the globe. First of all, educating the local communities that are associated with agro-tourism and ecotourism to increase awareness and knowledge by the support of individuals, organizations and government was proposed. In addition,identification of priority areas in rural tourism and providingsupport (financial and non-financial) by governmental institutions is offered as a basis to set a clear roadmap to increased competitiveness. In implementation stage, establishing tourism related alternative income generating activities,utilizing the accommodation potential of rural settlements,ensuring effective use of all amenities in rural destinations, and also establishing tourism associations, foundations/federations to supervise and lead the efforts in this context was proposed.This study not only presentsa base for the future researches but alsogive opportunity to assess the present state of rural tourism from rural competitiveness perspective.