REMEMORER UN PASSE OUBLIE PAR LE JEU DE L’ECRITURE DANS LE ROMAN DE SYLVIE GERMAIN INTITULE MAGNUS

Abstract

Çağdaş bir yazar olan Sylvie Germain’in hayal evreninin bireysel deneyimleri ve okumaları sırasında belleğine kaydettiği bilgilerle dolu olduğu görülür. Bu bağlamda, evrenin bütününde var olan kötülük sorunsalını ortaya koymak ve ruhsal sıkıntılarından kurtulmak amacıyla yazma eylemine büyük önem verir. Bir felsefeci gibi, bireyin insanlığa ve evrene karşı sergilediği yıkıcı davranışları kurmaca evreni içinde sürekli sorgular. Yazarın romanlarında, kurmacanın içine sinen tarihsel gerçeklerin metinlerarasılık yöntemi kullanılarak bazen belirgin bazen de örtülü biçimde ifade edildiği görülür. Bu yöntem, yalnızca yazarın şiirselliğini ve sanatsal yaratıcılığını ortaya koymaz, aynı zamanda unutulmaya yüz tutmuş tarihsel belleğin canlandırılmasında da önemli bir rol oynar. Senfoni orkestrasındaki her bir enstrümanın uyumuna benzer bir ahenk oluşturacak biçimde, farklı seslerin okuyucuya duyurulmasını sağlayan alıntılar Germain’in tüm romanlarında varlık gösterir. Bu alıntılar sayesinde, yazar tarafından iletilmek istenen mesajın daha iyi anlaşılması için tek düze bir okuma yerine çok boyutlu bir okumanın gerekliliği ortaya çıkar. Böylesine bir okumada okurun kurgudaki bilmece oyununa dahil olabilmesi için dikkatli, istekli ve sabırlı olması beklenir. Sylvie Germain’in Magnus adlı yapıtı farklı türdeki kesitlerden oluşan kurgusuyla ve belli bir zaman diliminde yaşanmış olan bellek kaybının eksik parçasının tamamlanma sürecinde ortaya koyduğu anlatı tekniğiyle diğer romanlarından ayrışır. Bu çalışma, Germain’in yazma serüvenini zenginleştirdiği türler arası göndermelerle, tarih sayfasına adını yazdırmış olan büyük olayları ve insanları anımsatmak amacıyla, kurgunun ve anlatının birer parçası olarak yapıt içinde üstlendikleri rolü çözümlemeyi hedeflemektedir.

It can be observed that Sylvie Germain who is a contemporary writer has an imaginative mind full of personal experiences and data collected from her personal readings. In this respect, she values the act of writing to get rid of psychological troubles and to exhibit the question of “evil” which exists within whole of the universe. Like a philosopher, she constantly questions the destructive behaviours of the individual towards humanity and universe. In her novels, the historical facts are revealed by applying intertextuality both implicitly and explicitly. This method not only presents her poetic manner and artistic creativity but also has a significant role in the revival of historical memory which tends to be forgotten. Germain’s narration is composed of different voices like the harmony of the instruments in a symphony orchestra, and thus, the necessity of a multidimensional reading emerges to transmit the author’s message instead of a monotonous reading. Therefore, the reader is expected to be attentive, enthusiastic, and patient to get involved in the riddle game within the narration. In this sense, Sylvie Germain’s Magnus deviates from her other novels in terms of its narrative technique in the process of completing the lost pieces of the complete memory. This study intends to analyse the role of fiction and narration in reminding of the important historical incidents by including references of multiple areas which enrich Germain’s adventure of writing.