Depolanmış Tarama Çamurlarının Sıkışabilirlik ve Mukavemet Davranışının Laboratuvar ve Arazi Deneyleri ile İncelenmesi

Abstract

Bu çalışmada, Haliç tarama çamurunun karada depolanması durumunda, kendi ağırlığıaltında ve sürşarj yükleri etkisindeki sıkışabilirlik ve mukavemet davranışı incelenmiştir. Buamaçla, taranan çamurun karada depolanması durumunda kendi ağırlığı altındakonsolidasyon davranışını incelemek için laboratuvarda dört adet büyük boyutlu modeldeney ve bir adet küçük boyutlu sedimantasyon deneyi gerçekleştirilmiştir. Bu deneylerdekendi ağırlığı altında konsolidasyondan sonra alınan örselenmemiş numuneler üzerindeyapılan ödometre deneyleri ile sürşarj yükleri etkisindeki sıkışabilirlik ve model deneylerdeyapılan veyn deneyi ile derinlik boyunca drenajsız kayma mukavemeti ölçülmüştür. Zemininkendi ağırlığı altındaki konsolidasyon davranışını incelemek için gerçekleştirilen modeldeneyler ve sedimentasyon deneyinden ölçülen oturma değerlerinden konsolidasyonkatsayısı cv’nin 0.91-10.72 m2/yıl aralığında ve drenajsız kayma mukavemetinin de 4-20 kPaarasında değiştiği belirlenmiştir. Tarama çamurunun karada depolanmasından 13 yıl sonrayapılan arazi deneylerinden belirlenen drenajsız kayma mukavemeti (SPT N darbe sayısınabağlı olarak ve UU deneylerinden) benzer şekilde cu=4-20 kPa arasında değişim göstermiştir.Haliç’ten taranan ve eski taş ocağında depolanan yaklaşık 25 m kalınlıktaki taramaçamurunun düşük taşıma gücüne ve yüksek sıkışabilirliğe sahip olduğu tespit edilmiştir.