Korkmaz, ZehraYılmaz, Hayati2024-10-292024-10-2920192619-9130https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/359652https://hdl.handle.net/20.500.11776/14039Hicrî birinci yüzyılın sonu ile ikinci yüzyılın ortalarında yaşamış bulunanCa‘fer es-Sâdık ve Ebû Hanîfe, akran iki âlimdir. Kûfe’de yetişen ve Ehl-isünnet mezheplerinden birinin imamı olan Ebû Hanîfe’nin, Medine’de yetişenve İsnâaşeriyye’nin altıncı imamı kabul edilen Ebu Abdullah Ca‘fer es-Sâdıkb. Muhammed el-Bâkır b. Ali el-Medenî ile bir araya geldiği ve onun talebesiolduğu hem Sünnî hem Şiî kaynaklarda rivayet edilmektedir. İlk dönem Şiî veSünnî kaynaklarda Ebû Hanîfe’nin Ca‘fer es-Sâdık’ın öğrencisi olduğu yönündeki ifadelerin, muahhar dönem Şiî ve Sünnî kaynaklarda abartılı bir şekilde yorumlandığı görülmüştür. Bu çalışmada Ebû Hanîfe ile Ca‘fer es-Sâdıkarasındaki hoca-talebe ilişkisi netleştirilmeye çalışılmıştır. Bu sebeple önceliklekısaca her iki imamın hayatı ele alınarak onların ilmî birikimi tespit edilmiştir.Akabinde Ebû Hanîfe ile Ca‘fer’in ne zaman ve ne kadar süre birlikte oldukları, Ebû Hanîfe’nin Ehl-i beyt’e yönelik tutumunun Ca‘fer’den ilim almasındane gibi bir etkisinin bulunduğu ve çeşitli ilim dallarında Ebû Hanîfe - Ca‘ferilişkisi tespit edilmeye çalışılmıştır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle5211511181359652