Büyükkaynak, Sami2024-10-292024-10-2920192619-9130https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/358494https://hdl.handle.net/20.500.11776/14082Kur’an tercümeleri, İslam’ın tüm insanlığın dini olması hasebiyle Arapolmayan toplumların İslam’la tanışması sonucu meydana gelmiş bir ihtiyacınneticesidir. Bu sebeple tarih boyunca Kur’ân-ı Kerîm’in anlaşılması için çeşitlidillerde tercümeler yapılmıştır. Bununla birlikte İslam dinine yeni giren veArap olmayan Müslümanların ibadetlerini hangi dilde yapacakları da tartışma konusu olmuştur. Zira bir insan Müslüman olur olmaz ibadet etmekleyükümlüdür. Bu sebeple bu konuda fıkhî mülahazalar ortaya çıkmıştır. Bumülahazalarda dinin iki ana esası olan Kur’ân-ı Kerîm ve Hadis’ten delillergetirilmiştir. Bu konuda delil olarak kullanılan rivayetlerin sıhhati ise merakkonusudur. Bu çalışmada yüksek lisans tezimizde de değinilen Kur’an tercümesi ile namazda kıraat konusunda fıkhî mezheplerin delil olarak kullandığırivayetler incelenmiştir. Buna göre Kur’ân’ın tercümesi ile namazda kıraatinmümkün olacağını savunan Ebû Hanîfe’nin delil olarak kullandığı rivayetlerin sıhhatinin yeterli olmadığı ve delil olarak uygun seviyede olmadığı ortayaçıkmıştır. Kur’ân tercümesi ile kıraat yerine sadece tesbihatla kıraatin sureveya ayet ezberleninceye kadar yeterli olduğunu savunan mezheplerin görüşlerinin uygun olduğu sonucuna ulaşılmıştır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle511338358494