Baycar, KazımMete, Ömer Faruk2024-10-292024-10-2920232618-60042636-8188https://doi.org/10.32953/abad.1350864https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1204080https://hdl.handle.net/20.500.11776/13129Selanik kenti on beşinci yüzyılda Türkler tarafından ele geçirildiği tarihten itibaren Osmanlı İmparatorluğu’nda ayrıcalıklı bir konuma sahip olmuştur. Şehir, Osmanlı döneminde sadece ticaretin hâkim olduğu bir liman kenti olması yönüyle değil, aynı zamanda farklı dinî ve etnik aidiyetlere mensup insanların bir arada yaşadığı bir şehir olmasıyla da müstesna bir konuma sahipti. Bu çalışma on dokuzuncu yüzyılın ilk yarısında Selanik kenti insanının beşerî sermaye düzeylerini incelemekte ve ortaya çıkan bulgulardan hareketle farklı dini gruplar arasındaki düzey farklılıklarını dikkate alarak mukayeseli bir analiz ortaya koymaktadır. Çalışma, ekonomi tarihi literatüründe yer alan ilgili metotları olduğu gibi benimseyerek, bir temsili değişken olarak sayısal okur-yazarlık indikatörünü beşerî sermayenin tahminleme aracı olarak kullanmaktadır. Çalışmanın veri kaynağını 1841 yılında Selanik şehrinin dört nahiyesi için tutulan nüfus defterleri oluşturmaktadır. Nüfus tahrirlerinde bireylerin beyan ettiği yaşlardan hareketle oluşturulan sayısal okur yazarlık indeks değerleri bu dönemde Selanik’te Müslümanlar ile gayrimüslimlerin okur yazarlık düzeyleri arasında ciddi bir farkın bulunmadığını göstermektedir.tr10.32953/abad.1350864info:eu-repo/semantics/openAccessSelanikBeşerî SermayeOsmanlı Tarihi19. YüzyılNüfus DefterleriArticle6124174291204080