Sarı, AbdülkadirÇetin, Mehmet ÜmitÖzçelik, İsmail BülentPolat, AbdulkadirFidan, Fırat2023-04-202023-04-2020212587-0262https://doi.org/10.4274/nkmj.galenos.2021.43433https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/512447https://hdl.handle.net/20.500.11776/11320Amaç: Çalışmadaki amacımız, perilunat çıkıklı olgularda dorsal yaklaşımla açık redüksiyon, K-teli uygulaması ve skafolunat ligaman tamiri sonrasıorta-uzun dönem fonksiyonel ve radyolojik sonuçlarımızı sunmaktır.Gereç ve Yöntem: 2014-2018 yılları arasında perilunat çıkık nedeniyle başvuran, en az 18 aylık takibi olan 11 hasta çalışmamıza dahil edildi. Buolgularda, skafolunat açı, skafolunat gap, artroz ve avasküler nekroz varlığı değerlendirildi. Hastaların el bileği fleksiyon-ekstansiyon ve pronasyon-supinasyon hareket açıklığı gonyometre ile ölçüldü. Jamar dinamometresi ile el bileği kavrama gücü değerlendirildi. Olgular fonksiyonel olarak Kol,Omuz ve El Sorunları Anketi (DASH) skorlaması ve Herzberg klinik skorlama sistemine göre değerlendirildi.Bulgular: Ortalama yaş 41,1 (28-64), ortalama takip süresi 3,8 (1,5-6) yıldı. Ortalama skafolunat açı 49,1±8,7 (37,3-70,4) derece, skafolunat interval2,0±0,5 (1,2-2,8) mm, fleksiyon-ekstansiyon arkı 131±17,5 (90-155) derece, pronasyon-supinasyon arkı 155,4±6,1 (140-160) derece olarak ölçüldü.DASH skoru ortalama 5,6±3,2 (0-10,9), Herzberg klinik skoru ortalama 89,1±9,4 (70-100) olarak bulundu.Sonuç: Perilunat çıkıklarda tedavinin erken dönemde ve uygun şekilde yapılması prognozdaki ana belirleyicidir. Bu yaralanmaların olasıkomplikasyonlar açısından minimum 18 aylık yakın takibi son derece önemlidir.tr10.4274/nkmj.galenos.2021.43433info:eu-repo/semantics/openAccessArticle93213218512447