KÜÇÜKKARAKAŞ, Sezer2017-08-252017-08-252017https://hdl.handle.net/20.500.11776/2383Tritikale buğday tarımının yapılmadığı alanlarda ekilmesi önerilen serin iklim tahılıdır. Bu tez çalışmasında, tohumlara ekim öncesi yapılan H2O2 ön uygulamasının (0, 50, 100 ?M), Tatlıcak-97 ve Mikham-2002 genotiplerinin tuz stresi koşullarına olan toleransının arttırılması amaçlanmıştır. Petri kabı denemesinde H2O2 ön uygulamasının çimlenme dönemindeki etkisi, saksı denemesinde ise ekim öncesi H2O2 ön uygulamasının fide döneminde yapılan tuz stresine (0, 50, 100 mM NaCl) karşı SOD enziminin tritikale fidelerinin toleransındaki işlevi belirlenmiştir. Saksı denemesinde, tuz stresi uygulamasından 0 (tuz uygulama günü), 7 ve 14 gün sonra tritikale fidelerinin SOD aktivitesi ve bu enzimi kodlayan SOD1.1, SOD1.2, SOD2 ve SOD3 genlerinin ifade düzeyindeki değişimler ile H2O2, TBARS ve BSİ içeriklerinde meydana gelen değişimler saptanmıştır. Çimlenme denemesinde, NaCl konsantrasyonun artması kök ve gövde uzunluğu, gövde yaş ve kuru ağırlığı baskıladığı, her iki genotip de 100 ?M H2O2 ön uygulamasının bu baskıyı ortadan kaldırdığı gözlemlenmiştir. Tatlıcak-97 çeşidinin Mikham-2002 çeşidine göre H2O2 ön uygulamasına daha iyi bir yanıt oluşturduğu saptanmıştır. Tatlıcak-97 çeşidinin tuz stresi koşullarına karşı Mikham-2002 çeşidine oranla Petri kabı ve saksı denemesi sonuçlarına göre daha toleranslı olduğu saptanmıştır.trinfo:eu-repo/semantics/embargoedAccesstuz stresisüperoksit dismutazhidrojen peroksitgen ifadesisalt stresssuperoxide dismutasehydrogen peroxidegene expressionMaster Thesis