Alacahan, Osman2024-10-292024-10-2920212147-088Xhttps://doi.org/10.20304/humanitas.857808https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/425516https://hdl.handle.net/20.500.11776/12919Kır/köy ve kent sadece mekânsal veya demografik ayrışmanın ismi olarak değil, dahafazlasıyla zihniyet ve yaşam tarzında gerçekleşen ayrışmanın ismi olarak anlamkazanmaktadır. Kırsalın gerektirdiği zihniyet ve yaşam tarzı ile kentin gerektirdiğiarasında önemli farklılıklar vardır. Bu farklılıklar bilhassa sosyal bilimcilerin yoğun ilgigösterdikleri önemli konu başlıklarından birisidir. En çok ilgi gösterilen husus ise,kırsaldaki küçük yerleşim birimlerinden (çoğunlukla köyden) kente göç edenlerin değişimve dönüşüm süreçleridir; yani kentlileşme süreçleridir. Kentlileşme, Türkiye için çokönemli bir olgudur. Zira Türkiye, 1990’lara kadar, nüfusunun çok önemli kısmı kırsaldayaşayan bir ülkeydi. Bu nüfusun çok büyük bir kısmı, 20-30 yıl gibi oldukça kısasayılabilecek bir zaman diliminde kırsaldan kentlere göç etti. Bu durum kentlileşmeaçısından özel bir önem ifade etmektedir. Burada kentli olma durumunun seyri ve oranıkırsaldan/köyden kente göç bağlamında ele alınıp incelenecektir. Araştırmanınörneklemini Sivas kent merkezi oluşturmaktadır. Veriler anket tekniği ile toplanmış veSPSS programı ile analiz edilmiştir.tr10.20304/humanitas.857808info:eu-repo/semantics/openAccessKENTLEŞME SÜRECİNDE İNSAN İLİŞKİLERİNİN NİTELİKSEL DEĞİŞİMİ (SİVAS KENT ÖRNEĞİ)Article917129425516